“Atla arabaya,tatlım.” Dedi Batman görünümlü arabasını işaret ederken. Şimdiye kadar fark etmemiştim bile. Arabasını değiştirmişti ve onu sadece 5 saatten beri görmüyordum.
Bunu nereden bulduğunu soracaktım ama içimdeki bir şey sormamam için beni uyardı.
Kornaya basıp beni trans halinden çıkarana kadar çoktan arabaya oturduğunu fark etmemiştim.
Harry kafasını arabadan çıkarıp dirseğini pencerenin dışına yasladı. “Binmeyi düşünüyor musun?”
Ona, arabasına ve evime baktım. Bu vermesi çok zor bir karar değildi. Tekrar ona baktım ve arabanın yolcu koltuğu tarafına doğru yürümeye başladım. Kolumu aşağı indirdim ama arabanın herhangi bir kolu olmadığını fark ettim.
“Neden bu kadar uzun sürdü?” diye camın dışından bağırdı Harry.
“Kapa çeneni! Gürültü çıkarma ailem seni duyacak ve bu şeyi nasıl açacağımı bilmiyorum.” Diye sessizce bağırdım.
Kıkırdayarak, “Sadece yandaki tuşa bas.” Dedi.
Aşağı doğru baktım ve bahsettiği butonu bulmaya çalıştım. Bulduğumda gözlerimi devirdim ve kendimi arabanın içine attım.
“Ne uzun sürdü.” Dedi şakayla karışık.
“Benim suçum değil, araban çok zor!” diye kendimi savunarak tısladım.
Sırıttı ve arabayı park yerinden çıkartıp yola geçtikten sonra arabayı hızlandırdı.
Birkaç dakika geçtikten sonra açık pencereden dışarı çıkarttığım elimle kendi yaptığım ritmin uğultusunu duymaya başladım. Camdan dışarıya baktım ve nerede olduğumuzu merak ettim. Nereye gittiğimizi daha yeni fark ediyordum.
“Nereye gidiyoruz?” dedim ona doğru dönerek. Gülümsedi. Sessizliğini louyup yoluna devam etti. 'Sadece nereye gittiğimizi merak ediyorum.' Dudağımı büzdüm. 'Pekala.' Fısıldadım. Bana doğru yakınlaştı ve kaportayı açtı. Kutu sigarasını aldı ve geri kapattı. Sigarayı parmakları arasında kaydırırken sol kolunu direksiyonun kenarına koydu ve dizini altından çekti. Dudakları arasına sigarayı tekrar koyup içine çektikten sonra mükemmel bir duman halkası çıkardı ve arabanın içine yayıldı.
Başımı salladım. Bu çocuk araba kullanışıyla ve delice sigara içişiyle bizi öldürecekti.Eğer bunu çekici bulmadığımı söylersem yalan olurdu çünkü buluyordum. Bunu kabullenmekten nefret ediyordum ama yaptığı her şey şüphesiz çekiciydi. Daha çok beni korkutuyordu, o ayrı. Sonradan fark ettim ki; bir katille tekrar aynı arabadaydım.
Sonra onunla ilk defa aynı arabada oturduğum gece aklımdan geçti.
“Nerden bileyim? Bir katille aynı arabadayım.” Kollarımı göğsümün üstünde birleştirirken gözlerimi devirdim.
“Ağzımı her açtığımda bunu suratıma mı vuracaksın?” diye homurdandı. Sesi kalın çıkmıştı ve gözleri koyu görünüyordu.
Midemde bir suçluluk hissinin yayıldığını hissettim. Sanırım onu çabuk yargılamıştım. Evet, bir adam öldürmüştü ve büyük ihtimalle hayatımda gördüğüm en dengesiz insanlardan biriydi ama, hala onu yargılamaya hakkım yoktu çünkü neden bunu yaptığını asla bilemeyecektim.
Sanırım ilgimi ve dikkatimi çektiğini ve evine ilk gittiğimde verdiği beni eve geri götürme sözünü tuttuğu için ondan etkilenmiş olduğumu söyleyebilirim.
Ona dönerek kusursuz yüzünde bir kusur aramaya çalıştım.
“Neye bakıyorsun?” Gülümsemesi arasında omzundan bana baktı.
Kafamı salladım. “Hiç.” Beceriksizce uzaklara bakmaya çalıştım.
“Bilirsin, bir fotoğraf çekebilirsin bebeğim. Böylece daha uzun ömürlü bir anın olur.”
Basitçe gözlerimi devirdim.
Sigarasından bir nefes çekerek yolun arka tarafına bakarken sırıttı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Troubled Love
Fiksi Penggemar'Hayallerim senin sayende gerçekleşti.' Elimi yüzüne koyarak tenini okşadım. Aldığı derin ve kesik nefesi yüzüme çarparken gülümsedim. Gözlerinin içine bakarken dudaklarımı kemirdim. 'Ve lütfen uyanmama izin verme Harry...'
