YERALTI

Bölüm 27: KORKU

Evet, sonunda düzenlemeler bitti ve yeni bölümlere başlayabildim! Ne kadar rahatladım ne siz sorun ne de ben anlatayım... Muhtemelen siz de bu duruma sevinmişsinizdir, ben içimden iki kat daha çok sevindim diyeyim en azından hayal etmesi kolay olur.

Öhm... Şimdi çene çalacak ve sizi yeni bölümden daha fazla mahrum edecek değilim ama bir önceki duyurumda belirttiğim için, burada son bir açıklama daha yapacağım.

Bir önceki bölümleri düzenledim hatta bu bölümü yayınladığım güne (31.01.18) kadar bölüm başlıklarında, "Düzenlendi" ibaresi vardı ki bu bölümle birlikte o ibareleri kaldıracağım ve kitap ismindeki, "Düzenlendi" kısmını da sileceğim, çünkü kafa karıştırıcı olabilir.

Öte yandan, yeni bölümler şimdilik iki haftada bir Cuma günleri gelecek eğer kendimi daha uygun bir programa ayarlayabilirsem her hafta bir bölüm yayınlamaya çalışırım. Malum üniversite öğrencisiyim hem kendime hem de derslerime vakit ayırmam gerektiği için oturup günlerce yazacak vaktim çok olmuyor, ayrıca aynı anda birkaç hikâye devam ettiriyorum.

Bunu anlayışla karşılayacağınızı umuyorum...

Gitmeden önce son bir sorum daha var... Instagram'da iki defa anketini yaptım, devam kitapları için alt başlık mı olsun yoksa yeni isim mi olsun diye sormuştum. Bu paragrafa yorum atarak fikirlerinizi söylerseniz çok mutlu olurum. Genellikle çok az oy farkıyla yeni isim önde çıkıyordu, sizin fikirleriniz neler, onları da öğrenmek istiyorum! 

Evet, tüm diyeceğim bu kadardı... Sizleri seviyorum ve iyi okumalar diliyorum!

~~  

Bölüme başladığınız tarihi ve saati buraya yorum olarak bırakabilirsiniz!

Bölüm Şarkısı: Nightcore - Love The Way You Lie

***

Bölüm 27: KORKU

Son harflerde kâğıttaki yerini bulduğunda, Aras tek kelime etmeden evden ayrılmıştı. Rüya, Berk'e gidip bir şeyler söylemiş ve o da Aras'ın peşinden çıkmıştı. En sonunda, mutfakta Berk'le yalnız kalmıştım. Gözlerimi masanın üstündeki kâğıttan kaldırdığımda bana bakıyordu. Açık kahverengi gözlerini kısmış ve konuşmakla konuşmamak arasında bükülü kalan dudaklarını sıkı sıkıya birbirine bastırmıştı. Ne söyleyeceğinden emin değildi, ben de öyle.

Kâğıdı katlayarak elime aldım ve mutfaktan çıkmak için sırtımı döndüğümde Berk'in sesi mutfakta yankılanacak kadar gür çıktı. "Deniz."

Derin bir nefes alarak ona döndüğümde cebinden çıkardığı bir paketi bana doğru uzattı. Özensiz bir paketti ve aramızdaki onca mesafeye rağmen paketin içinde kolye olduğunu anlayabiliyordum. Kaşlarımı kaldırarak Berk'e bakmaya başladığımda, o da derin bir nefes almış ve bir anlığına kapıya bakmıştı. "Kardeşinin adıyla, şirkete postalanmıştı..." dediğinde, elindeki özensiz paket bir anda bu dünyada almayı isteyeceğim en nadide parçaya dönüşürken birkaç adımda Berk'e yaklaşmıştım. Paketi kendine çekerek başını öne eğdiğinde, oldukça yakındık.

Geri çekilirken, "Onu bana vermeyecek misin?" diye sordum. Elindeki pakete dikkatle bakarken, dudaklarını birbirine bastırmış ve boğazını temizleyerek öksürmüştü. Paketi bana uzattı, "Kardeşinin gönderdiğinden kesinlikle emin değilim, birileri seni kandırmak istiyor da olabilir. Yine de, bu senin sorunun bunu sana vereceğim ama kolyenin nereden geldiğini Aras'a söylememeni tavsiye ederim. Bu konularda çok pimpirikli olabilir," dedi. başımı sallayarak onayladığımda, paketi Berk'ten almıştım.