Bölüm 2

88 6 7
                                    

Rüzgarın gözleri ustekki

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Rüzgarın gözleri ustekki

Multi: adanın giydiği kıyafet

Uyandığımda kendimi tanımadığım bir yerde buldum altımda yumuşak yatak etrafıma bakındım oda çok güzelmiş bak sen nerdeyim la ben çok yorgunum ve başım ağrımış off. Yatakta doğruldum ve etrafıma tekrar baktım herşey pahalı gibi odanın duvarı gök mavisi bir renkti. Dolap beyaz ve bir boy aynası vardı. Kapı açıldığında dikkatim dağıldı ve kapıya baktım

Bu dünkü çocuk degilmi evet evet o kapıdan girdi ve elinde fincan vardı.
Bana bakmadan arkasını döndü ve masaya fincanı bıraktı.

Yataktan yavaşça kalktım ve çocuğun arkasına durdum. Çocuk arkasını döndü ve döndüğü gibi gözleri pörtledi .

" Hay annanı bacını tobeest noluyor lannn." dedi.

"Hooop anayı karıştırma korkma da noluyo la ben nerdeyim bura nere sapık mısın la sen ?" Dedim.

"Lan dünden beri bi şeyime vuruyorsun bide sapık damgası ha? Yardım ettim sana be bayıldın bende kendi evime getirdim." Dedi ve arkasını döndü elinde fincan la sırıtarak "al buda kahven ." Dedi.

Bi kahveye bi ona baktım kahve o kahve o kahve o derken kahveyi bıraktı.

"İçiceksen al ben gidiyorum." Arkasını döndü ve yürümeye başladı tam kapıya yaklaştı ve bende yürümeye başladım. Omzumla onu ittirdim ve kendim öne geçtim yürüyordum ve arkama bi anda döndürülünce maviş gözlerle karşılaştım.

"Şey biraz dinlen kötüydün , dün ."
Çocuğu ittirdim.

"Eğer bidaha bana dokunursan seni mahvederim ." Dedim ve parmağımı yüzüne doğru salladım.

Çocuk inadına yaptı sanırım yüzüme dokumaya başladı. Yumruğumu sıktım ve karnına geçirdim 1 milim bile kıpırdamadı bidaha vurdum ve yine vurdum neden kıpırdamadı?
Sırıtarak bakmaya başladı .

"Aman beee " dedim ve yürümeye başladım bi an nerden gideceğimi  şaşırdım ve çocuğa baktım gözüyle işaret ettiği yerlere girdim ve tam son kapıda sırıtarak bi kapıyı gösterdi. Kapıyı açmam ve kapatmam bir oldu şerefsiz donlarının olduğu kapıyı göstermiş . Çocuğa baktığımda parmak işaretiyle kapıyı gösterdi ve açtığımda yemyeşil bir bahçeyle karşılaştım koskocaman iki ağaçta salıncak ve hamak çiçekler ve dümdüz geçilecek bahçe kapısı çocuğa bi an teşekkürler dessemi diye dusundum ve arkami döndüm

" Sağol sapık çocuk beni kurtardığın için ama orasi pek uygun değildi ,orda ölmek onurumu kırar dı . Dedim ve sırıtarak bahçe kapısını açtım ve evden uzaklaşmaya başladım.

" Önemli değil , lan bak sapık a çıkacak adım " diye bağırdı ama ben yürütmekle yetindim.

Bir gün sonra

•••• Karmakarışık ••••Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin