•••• Karmakarışık ••••

Bölüm 3

Ben 65 okuyucu olduğundan dolayı çok sevindim tessekur ederim.. ve ayrıca yorum yapmayı unutmayın...

......

" Sanane benim elimden ayağımdan bi çekil şuradan." dedim ve ittirdim.
Gözlerimden alev fışkırıyordu. Bileğimden tekrardan tutulunca olan orda kopmuştu zaten.
" Lan sen gıt mısın? Bırak dedikçe hala tutuyorsun, anneme hakaret etti anneme ölmüş anneme. " dedim ve gözlerimden yaş gelmeye başladı.
" Biliyorum " diye kükredi biliyorum dedi ya nerden biliyor.  Hiç yaşadımı çalışmak zorunda olup bi evi geçindirmenin, zengin züppe nerden bilecek ah şimdi bu zengin diye buna küfürde etmiyolardır. Ben hala çırpınırken bileğimi bırakmadı ve gittikçe acıyordu bileğim." Bırak sana bırak ah bırak "dedim." bileğim acıyor" neden hep ağlıyor dum ve ağlarken karşımda neden hep bu çocuk var.
"Bırakmıyorum sen kıpırdamaya devam edersen  daha çok acıyacak. "
nasıl böyle kendini beğenmiş bi tip bu
" Öylemi? " dedim.
" Öyle" kıpırdamaya devam ettim ve zaten canım yanıyordu bunu  canımı  acıtması daha çok bağırmama neden olmuştu ve şuan elim belimdeydi ve canımın yan ması için omzuma doğru çıkarıyordu elimi, elim kırılacak artık  acıyor.
"Bırak tamam " dedim ve sanki sihirli cümle buymuş gibi gözlerindeki alevler gitti ve mavi renk geri geldi ellerini havaya kaldırdı  ve tamam.

" Sağol ya bütün erkekler toplansın biri beni dövmeye kalsın  ki bu sensin  biri anneme hakaret etsin. "

Bileğime baktığımda damarlarım gözükmeye başlamıştı bile ve el izi var onun el izi . Çenemden tutu ve kaldırdı gözlerine bakmamı sağladı.
Bi dakika odamı ağlıyordu.
" Özür dilerim özür dilerim b-ben elini acıttımmı? " gözlerinden yaş düştü ve bana sarıldı." Benim her yerde sözüm geçer sen böyle yapınca ders vermek istedim. "dedi" gitme dedimmi  gitmeyeceksin. "dedi ve gözlerimin içine baktı sanki içime girecek gözlerimden.
"  Sana ben halledeceğim dedim. "dedi.
"Tamam ." Gözümdeki yaşları sildi ve parmağıyla." şimdi ilk önce ben seni evine bırakıyorum sonra o adamın iş yerini batırıyorum."

"Tamam ." Dedim ve bir arabanın önüne gelince durduk bu bir spor arabaydı. Arabanın kilidini açtı ben kapıyı açtım ve arabanın ön koltuğuna oturdum oda sürücü koltuğuna oturdu .

Yol boyunca kocaman bir sessizlik o ve ben bi anda ani fren yapınca kafamı torpidoya çarptım
" Ahhhhhggg ey allahım sana kebapçı mı verdi ehliyeti ." Diye bağırdım ve yanımda sırtıtan kocaman bi rüzgar Eroğl var . Şerefsiz ehliyet kemerini takmış ve o hiç kafasını yada başka niyetini carpmamis tabi ben salak ehliyet kemerini takmayınca .

"Opsss evine geldik ondan." Dedi ve gülmeye başladı .

"S-sen seni adi şeref- bir dakika sen benim evimi nerden biliyorsun?."

"İmm şey ," dedi ve toparlama yapıp"ben herşeyi bilirim." Dedi

Kafam karışmıştı ve eve doğru baktım ve kapıyı açtım . Arabadan indim ve inmemle arabanın tekerleri ciyaklamaya ve damarlardan sonra araba yok olmaya başladı adam gaza bastı resmen uçtu adam hayranlıkla arkadan bakarken evin oraya yürümeye başladım .

Rüzgâr Eroğul ağzından

Bana evini nerden bildiğimi sormuştu ona nasıl ben seni ailen öldüğünden bari takip ediyorum diyeyim.nasil ben senin ailenin öldürdüm diyeyim ben ben bi anda aklıma patronu geldi ve gozlerimden ateşler çıkmaya başladı ve elerimle direksiyonu sıktım.

..........