Ayrılık Zamanı

10. Bölüm-Barışma

Emre: Fırtına öncesi sessizlik. Az sonra patlıycaklar!
Ali: Çok güzel olmuşsun!
Ali bunu dişlerini sıkarak söylemişti!
Selin: Teşekkür ederim!
Ali: Ama bu son giyişin olacak!
Selin: Neden?
Ali: Çünkü bunu eve gelince atıcaksın!
Selin: Ayyy aşkım çok şakacısın!
Ali: Şaka değil!!!
Selin: Tamam sevgilim hadi gidelim!
Emre: Aynen!
Ali ile beraber, Ali'nin arabasına bindik. Savaş da kızların yanında kalmaya karar verdi. Sessizlikten sıkılıp radyoyu açtı.
Ali: Selin kapat şunu!
Selin: O zaman sende konuş!
Ali: Ne konuşuyım, kısa elbisenin çok kısa olduğunu mu?
Selin: Bir kere de birşey bulma! Geceyi mahvetme!
Ali: Tamam istediğin kadar kısa giyin artık karışmıycam! Ama sende bana karışmıycan!
Selin: Tamam!
Araba durduğunda hemen arabadan indim. Tuğçe ve Emre barın önündelerdi. Onlar yanına gittim.
Tuğçe: Hoşgeldiniz!
S

elin: Hoşbuldum! Hadi girelim.
Tuğçe ve Emre önden girdiler. Ali de onların arkasından, bende onun arkasından girdim.
Selin: Öküz ne olacak insan bi koluma girer.
Ali: Selin'cim birşey mi dedin?
Selin: Birşey demedim Ali'cim!
Yerimize oturduğumuz da
Tuğçe: Siz iyimisiniz?
Selin: Çok iyiyiz. Karar verdik. Birbirimize karışmıycaz artık.
Ali: Ne içiceksiniz?
Hepimiz söyledik. Ali giderken, Ali'nin yanına bir kız geldi. Kız, Ali ile gülerek konuşuyordu. Ama Ali'nin kızı umursadığı söylenemez.
Emre: Selin, bu kim?
Selin: Bilmiyorum!
Emre: Ali tanımıyor galiba!
Selin: Bir dakika Tuğçe bu lise sonda bizim eski kanka kız değil mi?
Tuğçe: Aynen! Ona çok benziyor. Neydi adı?
Selin: Bilmiyorum! Ama Ali'yi tanıyor galiba!
Tuğçe: Salak! Senin, Ali'yi sevdiğini biliyordu.
Selin: O zaman ben gider!
Ali'lerin yanına doğru gittim.
Selin: Aşkım, bu kız kim? Tanıştırmıycak mısım?
Ali: Bilmiyorum ki tanıştırıyım!
X: Selin'cim beni tanımadın mı?
Selin: Hayır, tanımam mı lazım?
X: Ama ben seni tanıyorum! Liseden!
Selin: Evet hatırladım seni bana değilde sevgilisine inanan kişi. Adı bile unutmuşum. Neydi adın?
X: Şebnem şekerim Şebnem!
Ali: Aşkım sakin ol!
Selin: Olamam!
Tuğçe: Selin sakin ol!
Şebnem: Aaa! Tuğçe Hanım da burdaymış.
Şebnem: Selin hanım sen benden nasıl aldıysan. Bende senden alıcam! Bunu bil
Selin: Onu ben senden almadım.
Ali: Dışarı çıkalım!
Dedikten sonra dışarı çıktık. Tabii ki Şebnem gelmedi.
Ali: Selin bu kim?
Selin: Anlatıcam.
Tuğçe: Ben başlıyım mı?
Kafamı olumlu anlamda salladım.
Tuğçe: Biz Şebnem ile eskiden çok iyi arkadaştık. Ama sonra onun aşık olduğu Can ile çıkmaya başladı. Ama Can sevmiyordu Selin'i seviyordu. Bir gün Can okulun arka bahçesinde Selin'i zorla öpmeye kalmış.
Selin: Öyleyken bizim fotoğrafımızı çekip Şebnem 'e atmışlar. Büyük ihtimalle Didem, ben Can'a tokat atmadan önce o gitmişti. Çok anlatmaya çalıştım. Ama Can ona 'benim zorla öptüğümü söylemiş.' Tabii ki Şebnem de ona inandı.
Ali: Kamera kayıtlarına niye bakmadınız?
Selin: Baktık ama Can'ın babası okulun müdürüydü. Yani kısaca bana inanmadı.
Şebnem: Selin yanılıyorsun! Ben sana inandım! Ama seninle gururum yüzünden hiç konuşamadım. Bir gün Can yanıma gelip 'Sen salaksın' demişti. Ben niye diye sorduğumda 'Arkadaşını kaybettin. O yalana inandın arkadaşından vazgeçtin' dedi. Ben o gün anladım. Aslında başlarda biraz inamıştım. Ama işte aşk beni mahvetti.
Selin: Şebnem sen ona aşık değildin? Sen hep öyle diyordun. O aşk değildi. O seni hiç sevmedi sende onu. Senin ki hoşlantıydı sadece. Sana bunu sürekli söylemeye çalıştık ama sen hep kafanın dikini gittin, gitmeye de devam ediyorsun.
Şebnem: Evet Selin, aşık değildim. Ve ben bunu biliyordum. Ama niye bu kadar sevmek için uğraştığımı bilmiyordum? Ama şimdi bilmiyorum. Doğru yolu bulmak için çok çabaladım. Ama aklım hep sen ona deli gibi aşıksın diyordu. Kalbimi hiç dinlemedim. O kalp başkası için atıyordu. O da kimdi biliyormusun? Selim di.
Selin: Şebnem!
Şebnem: İşte bu yüzden de size hiç söylemedim.
Ali: Selim kim?
Şebnem: Selin'in eski sevgilisi. Ama ikiside birbirini sevmiyorlardı. Neyse iyi akşamlar!!!
Tuğçe: İyi akşamlar!
Selin eve gittiğinde kızlara herşeyi anlatır. Kızlar
İpek: Bu kızda birşey var dedim ben size.
Aslı: Ama iyi kızdı.
Selin: Hadi yatalım!
Kızlar sabah kalkar ve kahvaltıyı yapıp. Selin'in telefonundan mesaj geldi. Baktığım da Ali'den olduğunu gördüm.
'Aşkım, bugün gidicekmisin?'
'Evet, ama senin işin yok diymi'
'Babamlarla ufak bir işim var ama sonra gelicem'
'Sen işini hallet ben Nazlı ile giderim'
'Tamam sevgilim'
Selin telefonu kapatıp. Nazlı'nın yanına gider.
Selin: Benimle geliyorsun!
Nazlı: Selin, Ali ile gitmiyormuydun?
Selin: Sen gelsen olmaz mı?
Nazlı: Tamam hadi!
Buluşucağımız yere geldiğimizde arabadan inip babamın olduğu masanın yanına geldik. Babam beni öpüp sarıldı. Bende çok özlemiştim. Sıkıca sarıldım.
Zafer: Kızım çok özledim sizi!
Nazlı: Bizde seni!
Zafer: Hadi oturun!... Kızım yalvarırım eve gel!
Selin: Gelemem!
Zafer: Kızım Ali ile istediğin zaman evlenirsin. Murat meselesi kapandı. Artık hayatımız da olmayacak.
Selin: Baba!
Zafer: Kızım! Ne olur? Ben sizsiz yaşayamam!
Selin: Tamam baba!
Zafer: Gerçekten mi?
Selin: Gerçekten, ama abimle konuşurum.
Zafer: Tamam kızım! Emre'ye de selam söyle! Müstakbel damadıma da!
Selin: Baba, anneme selam söyle!
Zafer: Tamam kızım!
Eve geldiklerin de kızlara herşeyi anlatır. Sonra diğerlerine de anlatır,
Emre: Yüz ifadesini nasıldı? Babam yalan söylediğinde belli olur!
Selin: Sadece çaresizlik ve özlem vardı.
Emre: O zaman eve gidelim artık.
Ali: Bencede barışmanın zamanı geldi.
Selin: Tamam o zaman bu akşam gidelim eve.
Babamı aradım.
Telefon konuşması
Zafer: Efendim kızım?
Selin: Baba bu akşam eve gelicez!
Zafer: Tamam kızım, bekliyoruz!
Telefon konuşması
Akşam oluduğun da Ali bizi eve bıraktı. Ali'yi öpücüklerimle bogup. Eve girdiğimizde annemlerle selamlaştıktan sonra masaya oturup yemek yedikten sonra odama geçtim. Kendimi yatağa attım. Yatağın yanınadaki komodinin üstünde Ali ile olan fotoğrafımıza baktım.(Multimedyada) Fotoğrafı çekildiğimiz gün çok eğlenmiştik. O gün aklıma gelince özlediği anladım. Ve telefonumu aldım. Alişimi aradım.
Telefon konuşması
Selin: Aşkım seni çok özledim.
Ali: Bende seni sevgilim!
Selin: Napıyorsun?
Ali: Yemek yiyoruz.
Selin: Bizde yedik yatıcaktım, bizim fotoğrafımızı gördüm. Arıyım dedim. Neyse iyi geceler sevgilim!
Ali: Sanada iyi geceler aşkım! Rüyanda beni gör!
Selin: Sende
Telefon konuşması son!
Sabah kalkıp kahvaltımızı yapıp. Nazlı ile beraber evden çıktık. Nazlı kızların yanına gitti. Bende Ali'lerin evine. Eve geldiğimde Ali arka bahçeye gidiyordu.
Selin: Aliii!
Ali: Aşkım hoşgeldin
Selin: Hoşbulduk! Sevilay teyze nerde?
Ali: Arka bahçedeler. Gel gidelim
Selin: Tamam!
Ali: Anne, bak kim geldi?
Sevilay: Hoşgeldin Selincim!
Selin: Hoşbuldum Sevilay teyze!
Sevilay: Kızım ne içersin?
Selin: Kahve olur!
Sevilay: Tamam
Sevilay teyze yardımcıya istediklerini söyledi.
Sevilay: Selincim nasılsın?
Selin: Çok iyiyim. Siz nasılsınız?
Sevilay: Bizde iyiyiz-
İnci: Selincim hoşgeldin!
Selin: Hoşbulduk İnci abla
Sevilay: Tuğçe nerde?
Tuğçe: Burdayım yengecim. Hoşgeldin gamzeli!
Selin: Hoşbulduk!
Ali: Çıkalım mı?
Selin ve Ali: Çıkalım
Diğerleri ile vedalaşım evden çıktık. Ali, Tuğçe'nin bavulları arabaya koydu. Hem öne, Tuğçe arkaya bindi. Kızların evine gittik. Hepsi bahçedeydi.
Tuğçe: Aşkım?
Emre: Sevgilim hoşgeldin!
Tuğçe: Hoşbuldum! Hadi gidelim!
Emre: Şöyle yapalım. Şuan bizle gelsen sizin gelmenize gerek yok.
Selin: Tamam!
Emre: İpek sende gel istersen!
İpek: Ben gelmiyim Aslı gelsin!
Emre: Tamam hadi!
Selin: Çabuk gelin. Çok kalmayın. Birde sürekli arayın.
Tuğçe: Tamam!
Vedalaştıktan sonra geri yerimize döndük.

İYİ BAYRAMLAR!!!

Bu bölümde ki Şebnem ve Selim