თვალები გავახილე და ღრმად ამოვისუნთქე...
-ღმერთო ეს რა სიზმარი იყო?!!(თაკო)უკვე ჩვევად მქონდა ჯიმინის დასიზმრება და ამიტომ რაც მოხდა სიზმარი მეგონა... განძრევა დავაპირე და მხოლოდ მაშინ ვიგრძენი ცხელი სხეული რომელიც ისე მჭიდროდ იყო ცემზე მოწებებული რომ განძრევის საშვალება არ მაძლევდა. ძალა მოვიკრიბე და ადგომა ვცადე რომ გამერკვია რა ხდებოდა ჩეს თავს , ამასობასი ჩემს უკან მყოფსაც გაღვიძა და მიხვდა რომ ადგომა მინდოდა , ამიტომ ხელები მომასორა და წამოდგომის საშვალება მომცა..
წამოვდექი და და როგორც კი მას შეხედე გაოცებისგან პირი ღია დამრჩა...
-კვლავ სიზმარში ვარ?!აჰ.. ეს ყველაფერი სიზმრის ნაწილია, მალე გაივლის და ყველაფერი დასრულდება...მოიცა აბა ის რა იყო? სიზმარში სიზმარი ვნახე?? რა სიგიჟეა..(თაკო) ჩემს თავს ხმამაღლა ველაპარაკებოდი და თან ვიცინოდი..
-საკუთარ თავს ესაუბრები??(ჯიმინი)გაოცებული მიყურებდა..
-დიახ.. რა გიკვირს? ეს ხომ სიზმარია!..(თაკო)სიცილი გავაგრძელე..
-მაგრამ სიზმარში არ ვართ, ეს სინამდვილეა(ჯიმინ)
-ეს სინამდვილეა? შენ ასე გგონია?(თაკო)
-ასე მგონია? ასე კი არ მგონია ასე!!(ჯიმინ)
აეა? არა შენ ჩემთან ასე ახლოს მხოლოდ სიზმრებში ხარ..(თაკო)
-რაა??მისმინე ეს სინამდვილა, მე ნამდვილი ვარ და მართლა შენთან ვარ. თუ არ გჯერა შეგიძლია შემეხო ან რავიცი როგორ დაგაჯერო რომ ეს სიზმარი არაა?!!(ჯიმინ)ხმაში კმაყოფილება ეტყობოდა...
-რაა??(თაკო)სასოწარკვეთილი ხმით ვიყვირე..
-რა გავაკეთო რომ დაგაჯერო?(ჯიმინ) მომიახლოვდა და ხელი დამიჭირა, მე ინსტიქტურად მისი ხელი მოვისორე და ხელით მეორე ხელძე ვიჩქმიტე..
-აუჩ!.. (თაკო) ხმამაღლა მომივიდა იმის გახმოვანება რომ ხელი მეტკინა,
YOU ARE READING
Average dreamer
Fanfictionმთავარი არაა ვინ ვიყავით წარულში, მთავარი ისაა თუ ვინ ვართ ახლა და რას წარმოვადგენთ ამ სამყაროში...