მე და ჯიმინი ხელი- ხელ ჩაკიდებულეი მივაბიჯებდით და თან ვსაურობდიით
-როგორ ფიქრობ რამე სერიოზული გამოუვათ?(თაკო)
-არ ვიცი, მაგრამ სიმართლე უნდა ვთქვა ჰოუფს ასეთი სახით ჯერ არავისთვი შეუხედავს(ჯიმინ)
-მართლა?! ამ.. რატომღაც მგონია რომ ერთად კარგები იქნებიან(თაკო)
-აჰამ მეც ეგრე ვფიქრობ(ჯიმინ)
-თაკო..(ჯიმინ) რამოდენიმე წუთი ორივე ჩუმად ვიყავით, მაგრამ სიჩუმე ჯიმინმა დარღვია..
-გისმენ(თაკო)გავიღიმე და ინტერესიანი სახით შევხედე
-შეგიძლია შენს ოჯახზე მომიყვე?(ჯიმინ)როგორც კი ეს გავიგონე სახეზე ღიმილი მიმეყინა, მაგრამ ვიცოდი რომ ადრე თუ გვიან მაინც მომიწევდა ყველაფრის გახსენება და ჯიმინისთვის მოყოლა, ამიტომ ჯიმინს თავი თავი დავუქნიე თანხმობის ნიშნად..
-მოდი სადმე დავსხდეთ(ჯიმინ)თქვა და ჩვენს წინ დადგმული სკამებისკენ მიმანიშნა, მეც დავეთანხმე და სკამზე დავსხედით..
-მისმინე მზად ვარ ყველაფერი მოგიყვე მაგრამ გთხოვ პირობა მომეცი რომ ჩემი წარსული არანაირ უარყიფით გავლენა არ მოხტენს ჩვენს ურთიერთობაზე(თაკო)
-გპირდები რაც არ უნდა მითხრა მე ყოველთვის შენთან ვიქნები (ჯიმინ)
............
ანა P.O.V
არა ჰოუფი არასდრომ მომწონდა, მხოლოდ მისი ხმა და ცეკვა, ჩემი აზრით ის ძალიან ცანცარა იყო, მაგრამ ახლა.. ახლა ვერ ვიცი რა მემართებოდა, მინდოდა მხოლოდ მათან ვყოფილიყავი და მისი ცქერით დავმტკბარიყავი..
-ანა რაზე ფიქრობ?(ჰოუფ)
-აჰ.. არაფერზე (ანა)თბილად გავუღიმე.. გარეთ ცოტა სიცივე იყო ამიტომ ხელები მკლავებზე მოვისლი..
-აჰ.. შეგცივდა არა?!(ჰოუფ)თავისი მოსაცმელის გახდა დაიწყო
-არა არა გაიხადო მერე შენ შეგცივდება(ანა)
YOU ARE READING
Average dreamer
Fanfictionმთავარი არაა ვინ ვიყავით წარულში, მთავარი ისაა თუ ვინ ვართ ახლა და რას წარმოვადგენთ ამ სამყაროში...