"dur"dedi.Ama ben durmadım her zaman inatçı ve huysuz ben çocukluk aşkımın onu sevdiğini öğrenmiş olduğundan dolayı kıpkırmızı bir şekilde yürüyordum.Her zamanki içe kapanık ben... bana ne yaptın böyle?
bana ne yaptın?
senden kendimi saklayamıyorum...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu resmi buraya bırakıp başlıyorum shhshs pliz oy ve yorum şimdiden saolun
Eğmen okul bahçesinde hızlı adımlarla bize gelirken Onur beni iyice kollarına sarmıştı. Açıkçası bu sonsuza kadar sürsün istiyordum ama o 'it' Eğmen buraya gelmişti "Yağmur bak sana herşeyi anlatacağım yemin ediyorum aramızda birşey yok ben seni tanımıyorken çıkıyordum onunla şimdi geldiğinde ise ayrılacaktım. Yemin ederim ayrılacaktım ama lütfen beni bir kerede olsa dinle" açıkçası bana söyledikleri çok mantıklı geliyordu. Içimde bir his onun yanındayken Onur isteği bırakmıyordu.
Şu an ona sarılmak istesemde yaptığı şeyi asla unutamazdım. "Git burdan sahte kuzeninin yanına seni bekliyordur. Ayrıca bana o kıyafetleri verirken ne düşündün sevgiline benzeyebileceğimi falan mı ?" Diye bağırdım "açıkçası sana daha çok yakışmıştı " dedi pişkin pişkin Onur tam Eğmen e yaklaşırken birden onu durdurdum ve kulağına boşver dedim.
O ne beni nede Onur gibi birinden dayak yemeyi hak etmiyordu. Düşüncelerimi bölen ses bana tanıdık geliyordu arkamı dönmekle hata yaptığımı anladım çünkü hemen Eğmen in arkasında Ege dikiliyordu.
Zaten benim bir günüm güzel olsun diyer günler bok gibi devam ediyordu. Loned olsun bu hayat loned olsun Eğmen ve Ege . "Ege senin burda ne işin var ?" Dedim. Bir adım daha yaklaştı ve "konuşmak için gelmiştim ama yanlış bir zamanda geldim sanırım " dediğinde kendimi tutamadım ve bağırmaya başladım "EVET!YANLIŞ ZAMANDA GELDIN HAYATIMA GIRDIN VE ICINE ETTIN SIMDI BIR EGE VAKASI YAŞAMAK ISTEMIYORUM BENI DUYDUNUZMU!" Dedim.
Ege yi Onur da iyi tanıyordu ve aramızda olanları iyi biliyordu. Ben hala sinirliyken üstüme geliyorlardı. Sıçtıklarım!
Benim bağırmam üzerine arkada bir ses duyuldu . "Eğmen hani beni asla bırakmayacaktın " bu cırtlak sesin sahibini ararken Eğmen in elini tuttu ve devam etti "hani beni seviyordun! " bu sefer bende kendimi tutamadım ne zaman tutabilmiştim ki? "Herkesi aynı şeyle kandıran bir insandan ne beklenebilir ki?" Dedim ve kapıya yöneldim okulun kapısına yürürken Onur bildiğimden tuttu ve benimle yürümeye başladı.
