"dur"dedi.Ama ben durmadım her zaman inatçı ve huysuz ben çocukluk aşkımın onu sevdiğini öğrenmiş olduğundan dolayı kıpkırmızı bir şekilde yürüyordum.Her zamanki içe kapanık ben... bana ne yaptın böyle?
bana ne yaptın?
senden kendimi saklayamıyorum...
Selamlar bu bölümü @buse ye ve Enes batur yorumlarıyla beni rahatsız eden sahingizem07 ye ithaf ediyorum. O olmasa bu bölüm cumartesi gelecekti.. seni seviyorum bitch buseğ bdbxhsh ve seni de bitch 2 gizemğm
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
OOnuğr😍😍😍😍...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Haftalardır okula asılan bir gezi haberi yüzünden Onurun telefonuna mesajlar yağdırmış ve onu rahatsız etmiştim. Belki 500 tane mesaj yollamış olabilirim. Arabayı açar açmaz karşıma çıkan dağ malzemeleri ve çadırla sevincim ikiye katlanmıştı. Demek ki yanımda olmasa bile yinede onu rahatsız etmem işe yaramıştı.
Arabanın kapısını kapatıp kilitledim ve içeri koşarak girdim. Hemen Onurun boynuna ağladığımda "Teşekkür ederim... çok çok teşekkürler.. Teşekkür ederim" diye sayıklamaya başlayınca ağzımı eliyle kapattı. Benim elimi tuttu ve beni yana çekti Buluta "senle sonra görüşeceğim " bakışı attı ve Eğmeni orada mal gibi bırakıp gitti.
Bende Eğmen e bakma gereğinde bulunmamıştım. Hala ilk öpücüğümü aldığı beynimde zonklanıyordu. Evet hala unutmadım. Unutmamı da beklemesin.
"Bu gün biraz kafa dinlemek istiyorum bana soru sorma sadece yanımda uyu" dedi ve beni kumsaldaki yerimize doğru sürüklemeye başlamıştı. Üstündeki ceketi çıkardı ve başının altına koydu.
Bende başımı Onurun göğsüne yasladım ve dünyadan bir an olsun soyutlandım. Sanırım tam burda ölebilirdim. Onun kollarının arasında sevmekten daha öte bir hisle doluyken...
Daha önce de duyduğum tanıdık bir sesle gözlerimi araladım. Başımı biraz kaldırmaya çalıştım ve sesin nerden geldiğine baktım.
"Ah hadi ama bu kadar salak olamazsınız " Görüş alanıma giren yüzle birden irkildim ve geri doğru sürükledim kendimi. Onur yoktu. Yine mi beni bırakmıştı?
"Korkma küçük şey benim işim Onurla. Ama seninde ufak bir yardımın dokunabilir. " Neden olduğunu bilmediğim bir cesaret vardı içimde. Nasıl olsa Onur beni kurtarır adlı cesaret. Onur birden elinde poşetlerle belirince adam gülerek Onura baktı ve beni kolumdan tutup kendi yanina çekti.
Kolunu boğazıma dolarken Onur elindeki poşetleri bir kenara atmış bize yaklaşıyordu ta ki adam silahını çıkarıp kafama dayayıncaya dek.
Yeniden iğrenç bir şekilde güldü ve bağırdı
"ŞAH -MAT"
Diyer bölümlere göre uzun bir bölüm oldu. Okurlarımın tavsiyelerine göre kendimi geliştireceğim. Sizi seviyorum...
