Kankalarım uzun zamandır yazamıyorum çünkü okullar açılacak. Bu müddet içinde inşallah hepimizin dersleri mükemmel olur. Hepinize bol şans.....
Medya Ela ve Yağmur...
Bu konuyu Onurla konuştuğumda Eğmen in beni sevdiğini ve bu sevgiden dolayı bana zarar vermeyeceğini anlatmıştı. Eğmen le anlaşma yapmışlardı. Eğmen bana çok yakın durmayacaktı ama eskiden yanıma bile yanaşmadığı için bunu daha iyi görmüştü. Aptal!
Ama zekice ! Bende olsam bende Onur için aynı şeyi yapardım. Evet bende aptalım! Sevgi insanın gözünü kör ediyor ve ben bunu en iyi şekilde anlamıştım. Eğmen i affetmemi sağlayan bir etkende onun gibi birşey yaşamış olmam. Zamanında benimde sevgilim olmuştu ama sürekli ve istemsizce Onur dan bahsettiğim için benden ayrılmıştı. Şimdi düşünüyorum da o nasıl benden ayrıldı ya!
O kadar yakışıklı bile değildi ama neyse. Onur herkesin gözüne yakışıklı ve karizmatik gelebilir ama bana tatlı geliyor. Ben kimsenin görmediği yüzleri gördüm ve kokusunu içime çektim. E tabiki yakışıklı ve karizmatik çünkü benim sevgilim. Kendimle gurur bile duyamıyorum çünkü gerçekten çıkmadığımızı ikimiz de biliyoruz.
Ikimizin bildiği bir gerçek daha var oda benim onu deli gibi sevdiğim. Oda birini sevse belki böyle hissedebilirdi. Itiraf etmeliyim ki Onur zamanında ezik bir çocuktu ve ezik olması tipini değiştiriyordu . Düşünüyorum da.... Lan baya evrim geçirmiş!
Ben bunların hepsini kumsalda saçıma kum bulaşmasın diye başımın altına ceket koyarken düşündüm. Hadi beni tebrik edin!
Duyduğum sesle irkildiğimde uykulu gözlerimi araladım. "Ege!?!" Ne yapacağımı şaşırmıştım. "Şşt! Uyumaya geldim" dediğinde ayağa kalmaya çalıştım ama beni durdurdu. "Şimdiye kadar en güvendiğim insan birini kaybetmiş diye yanında durmadığınımda bana sinirleniyor ama ben o zaman hastalıkla uğraşırken bana küsüyor! Üstüne bunu yeni öğreniyor! Şimdi kimin küsmesi gerekiyor söyle! " dediğinde ağzım açık kaldı. Ve birden takıldığım şeyle yere düştüm .
Gerçekler gerçekler asla peşimizi bırakmaz değil mi kankalar...
SEVILIYORSUNUZ....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÇOCUKLUK AŞKIM
Roman d'amour"dur"dedi.Ama ben durmadım her zaman inatçı ve huysuz ben çocukluk aşkımın onu sevdiğini öğrenmiş olduğundan dolayı kıpkırmızı bir şekilde yürüyordum.Her zamanki içe kapanık ben... bana ne yaptın böyle? bana ne yaptın? senden kendimi saklayamıyorum...
