"6"

2.4K 86 2
                                    

Selam arkadaşlar....
Medya Ege

Duyduğum ses inşallah düşündüğüm kişiye aittir diyerek arkamı döndüm. Onur bana seslenmişti gerçekten son günlerim olduğundan şüphe ediyorum.

"Bana mı söyledin " Ya kızım sen salak mısın nesin ya. "Evet sen buraya gel"
Hızlıca onun yanına gittim ve yanındaki boş sandalyeye oturdum.

Kendimi ağırdan satmam lazım "buyur "
"Senin adın ne?" Ben kendi adımı unuttum ne biliyim adımı ya benim adım neydi ya hah hatırladım " ben Yağmur sende Onur olmalısın " kafasını salladı ve " son birkaç gündür çok dikkat çekiyorsun kendine dikkat et"dedi.

Ne anlamda söylediğini anlayamasamda yüzümde hiçbir ifade olmadan masadan kalktım tam yürüyecektimki arkamı döndüm ve " kendine dikkat etmesi gereken ben değilim " dedim.

Bu özgüven nerden geldi böyle ya Eğmen in koluna girip yürümeye başladım ve içeri girdim tüm ders boyunca söylediklerini düşündüm. Acaba ne anlamda söylemişti?

Ders bitince Eğmen le birlikte aşağı indim.
Bir sonraki derse girmek istemiyordum. Kafa dinlemem lazımdı ve bir kafeye gitmeye karar verdim. Eğmen neden bu kadar sessizdi anlayamasamda sessizliği bozan kişi ben oldum. " Bir sonraki derse girmek istemiyorum kafeye gidicem istersen sende gel" Eğmen bana hala tip tip bakıyordu ve ben bundan hiç memnun değildim.

"Olur biraz konuşuruz " dedi. Benle ne konuşabilirdi ki? Sonuçta geldiği ilk gün ne var ne yok anlatmış ve hiçbir detayı anlamamıştı. Belkide ben öyle düşünüyorumdur....

Kafeye girdiğimiz anda gördüğüm manzarayla şok oldum. Karşımda Ege vardı.  E tabi siz şimdi Ege kim diyceksiniz. Ege bana yıllar önce kazık atan bir herif.  Gerçekten birkaç yıl önce biri gelip sen Ege den nefret edeceksin dese sadece gülerdim.

Kafasını yana çevirmesiyle beni görmesi bir oldu ama benim düşündüğüm şey burdan koşarak çıkıp gitmekti...

Evet arkadaşlar yeni bölümü bekletmeden yazmak istedim umarım beğenmişsinizdir...

ÇOCUKLUK AŞKIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin