Selamlar bu sefer uzun bir bölüm yazmaya çalışacağım .
Birden ayağa fırladım ve "ona birşey mi yaptın " diye bağırdım. Herkes bize dönmüştü ama umrumda değildi. "Hayır ona birşey yapmadım ama açığı vardı " dedi. Beni kolumdan tuttu ve kayalıklara doğru yürümeye başladık. Tam kayalıklara geldiğimizde beni bıraktı ve " sakin ol sana herşeyi anlatacağım çünkü sen güvendiğim tek kişinin "dedi. Tamam anlamında başımı salladım ve kayalıklara oturduk benim oturduğum kayalığın arkasına oturduğu için ona yaslanıyordum.
Birden söze başladı "Sen onu yıllardır seviyorsun değil mi?" Aslında kesinlikle evet ben onu seviyordum hemde yıllarca " Evet niye ki?" Birden çenesini boyun girintime yasladı ve devam etti " peki bu kadar yıl sonra ben gelince sana değer vermesi normal mi?" Gerçekten bu kadar yıldır madem onu sevdiğimi biliyordu neden benimle konuşmuyordu? Neden Eğmen gelince böyle yapmıştı ? Aklımda onca soru varken sesli bir şekilde iç çektim.
Eğmen lafına devam etti "bak Yağmur ben şimdiye kadar neredeyse hiç kimseye bu kadar aşık olmadım. Senin her hareketin beni kendine çekiyor. Lütfen bana bir şans ver. Seni üzmeyeceğim lütfen " dedi. Ben ne diyeceğimi bilmiyordum ama şu an kafama dank eden birsürü şey vardı. "Ona hiçbir şans vermeyeceksin" diye bağırdı Onur . Yoksa beni takip mi ediyordu. Hayır bu olamazdı çünkü şimdiye kadar yanında durmama izin vermezdi.
Onur u görünce birden ayağa kalktım ve ağlamamak için kenimi zor tututyordum.
Inşallah konuşurken sesim ağlamaklı çıkmazdı kayalıktan indikten sonra Onur a doğru yürümeye başladım. "Sen bunca yıldır sana olan aşkımı bilmene rağmen beni tanımamazlıktan geliyordun. Şimdi ise karşıma çıkan ve gerçekten beni seven biri yüzünden senin yanında durmamı neden istiyorsun? Çünkü o senin düşmanın değil mi?" Dediğimde birden Eğmen e doğru yürüdü ve kafa attı "herşeyi anlattın mı şerefsiz !"Diye bağırdı. Ben ise hemen Eğmen in yanına gittim ve birşey olmuş mu diye baktım burnu kanıyordu.
Arkamda duran Onur a baktığımda sinirle beni izliyordu. "Söyleyecek hiçbirşey olmadığını sende biliyorsun bu yüzden hep şiddet uyguluyorsun" dedim sinirli ama sakin ses tonuyla.
Bana baktı ve yanıma geldi " seninle herşeyi konuşacağım ama zamanı geldiğinde o zamana kadarda bu herifin yanında kaldığına lanet edeceksin" dedi. Bu ikisinin arasında gerçekten kötü birşeyler vardı. Benimde bunu çözmem gerekiyordu. Hemen yerde yatan Eğmen e yöneldim ve Onur hala ilerde bize bakıyordu sırf ona gıcıklık olsun diye "hadi kalk sevgilim gidiyoruz" demiştim umarım söylediğim şeyden pişman olmam yoksa çok kötü şeyler olabilir.
O kelimeyi söylediğimde Onur göz devirdi ve arkasını dönüp gitti Eğmen ise bana sırıtarak bakıyordu." Sen biraz önce bana sevgilim mi dedin?" Dedi ve muzipçe güldü. Bende güldüm ve Eğmen arabasına bindi bu halde onu tek bırakmadım. "Eğmen bende senle gelebilir miyim? Kaşına pansuman falan yaptırırız " dedim. "Benim evime gidelim onlardan var sen yaparsın olmaz mı? " dedi . Başımı salladım ve arabaya bindim. Onur a yaptıklarım hakkında açıkçası biraz vicdan azabı çekiyordum çünkü oda beni korumak istemişti ama bunca yıldan sonra niye Eğmen gelince kıymete bindim ki. Kesinlikle Eğmen le konuşmamızın zamanı geliyordu.
Arkama yaslandım ve rahat mı rahat koltuğun keyfini çıkardım. Yavaş yavaş gözlerim kapanıyordu tabi o kadar olaydan sonra uykum gelmişti bu gün okulada gidemezdim. Su yada hiçbirşey demedim. Ama bunları sonra düşüncelerim arasına aldım ve gözlerimi kapattım.
Tekrardan selam bence güzel ve uzun bir bölüm oldu
Seviliyorsunuz...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÇOCUKLUK AŞKIM
Romance"dur"dedi.Ama ben durmadım her zaman inatçı ve huysuz ben çocukluk aşkımın onu sevdiğini öğrenmiş olduğundan dolayı kıpkırmızı bir şekilde yürüyordum.Her zamanki içe kapanık ben... bana ne yaptın böyle? bana ne yaptın? senden kendimi saklayamıyorum...
