Hoofdstuk 4

456 29 2
                                    

Ik schud mijn hoofd. Waarschijnlijk gaat hij me stalken totdat ik toegeef. Maar ik geef niet toe. Nooit.

Na de schooldag

Ik loop naar de parkeerplaats. Ik loop recht naar de plek die waar mijn auto hoort te staan. Maar hij staat er niet. Mijn vaalgrijze BMW is weg! Dan voel ik een hand op mijn schouder. Meteen draai ik me om. Ronaldo.

'Hey, waar is jouw auto naartoe gegaan?' vraagt hij sarcastisch. Zijn hand rust nog steeds op m'n schouder. 'Naar de andere kant van de wereld, en haal je hand van me af', zeg ik. 'Moet je door iemand worden thuisgebracht?' vraagt hij, mijn antwoord negerend. 'Ik ga zelf wel', zeg ik en probeer de hand van me af te schudden.  Het lukt ook nog. Hij staat nu naast me.

'Ik kan je wel thuisbrengen', stelt hij voor. 'Ik ga zelf', zeg ik en ik loop weg, althans, dat probeer ik, want hij trekt me terug. Nu begint hij me echt te irriteren. Hij brengt zijn gezicht dicht bij de mijne, ongeveer tien centimeter. 'Ik ga jou net zolang stalken totdat je toegeeft', zegt hij. 'Ik geef nooit toe, arrogante klootzak', zeg ik fel. 'Als je me probeert te dissen, moet je een betere woordenschat hebben', zegt hij. Zijn ogen staan gemeen. 'Ik heb in elk geval wel een nettere woordenschat dan jij', zeg ik.

'Ooooh!' roepen plotseling twee meiden. Ik draai me om en zie Sam en Alex naar ons toe lopen. Ik ruk me los en loop naar hen toe. 'Dacht je dat we je hadden vergeten? We are there always for you', zegt Alex. 'Thanks', zeg ik dankbaar. Ik voel weer een hand op m'n schouder. 'Alex, als Sharon niet wil, wil ik jou', zegt hij en hij loopt weg. Sharon sprak hij uit als een vervloeking. Ik voel boosheid in me opkomen. Alex pakken?! No way! 'Alex..', zeg ik. Ze slaat haar ogen neer. 'Meiden, ik denk, ik weet het niet', zegt ze. Ik sla mijn arm om haar heen. Ze richt haar ogen naar de parkeerplaats. 'Ik denk dat ik ga toegeven, want ik ben al best lang op hem', zegt ze. Woede doorboort mijn hart. Als Ronaldo haar kwetst..

'Wees sterk, alsjeblieft', zegt Sam. 'Ja, je weet wat er gaat gebeuren', zeg ik. Sam en ik kijken elkaar radeloos aan. 'Ik weet het, maar hij heeft elk meisje weten te krijgen. En een meisje, Amy, had ook weerstand geboden, maar hij maakte haar helemaal gek, en toen heeft ze toch toegegeven', zegt Alex. Ze kijkt Sam aan. 'Don't blame me', zegt ze radeloos. 'Nee, maar hij krijgt wel met mij aan de stok, als hij dat doet!' zeg ik verontwaardigd. Sam en Alex lachen. 'Laten we naar huis gaan, het is laat', zegt Sam. 'Yes', zeggen Sam en ik tegelijk.

Horses and badboysWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu