Horses and badboys

Hoofdstuk 16

We suizen naar de basis. Als we zijn aangekomen, stap ik al uit als de auto nog nauwelijks stilstaat. Ik ren naar het hoofdgebouw. Ik heb de complete weg leren kennen door de trainingen. Zij weten nu ook dat ik volledig betrouwbaar ben en niks zal verraden. Ik ren naar boven en open de vierde deur van links. Meteen doemt er een groot metalen monster voor me op. Ik sta stil en kijk het recht in de rode ogen. 'Identificeer', zegt het op een metaalachtige manier. Ik pak mijn compowder en doe het in een klein vakje. 'Present. Uitlopen. Kamer tegenover'. Ik doe wat er beveeld wordt. John zit er. 'Danique, we hebben een missie voor je. Het is de eerste, maar dat betekent niet dat het niet gevaarlijk is. Je gaat naar New York, daar zit een bende. De bende doet aan handel in paarden, illigaal. De paarden komen namelijk uit Canada, en worden clandestien over gesmokkeld. In het centrum van New York zit de bende, de paarden zitten ergens in de buitenwijken. Onthoud rechts. Hebben we door gekregen. Het kan  natuurlijk ook anders zijn. Je krijgt een vliegticket en vijfduizend dollar. Daarmee zou je de komende dagen moeten redden. Je gaat natuurlijk naar New York vliegen en dan neem je een taxi naar het adres Hungome 258 en bel daar aan. Dan moet je het zelf maar uit zien te vogelen.'
'Goed', zeg ik. 'Het is wel de bedoeling dat je levend terugkomt', zegt John. 'Krijg ik wat hulpmiddelen?' vraag ik. 'Je compowder wordt ingeleverd, voor de rest krijg je een wapenvergunning van de politie en een Colt caliber 32. Millimeter 8 met knaldemper. Voor de rest moet je het maar met slim-en leepheid doen. Wieberen, ik heb nog meer te doen', zegt hij en wuift met zijn hand. 'Ik wil nog één ding vragen', zeg ik. Hij kijkt vragend op en opent zijn mond om wat te vragen maar ik ben hem voor. 'Ik heb me al de tijd dat ik hier was afgevraagd waarvoor dit verricht wordt', zeg ik. 'Het zijn geheime diensten die niet door de politie worden uitgevoerd, want daar krijgt de media weer te horen van en krijg je ellenlange dingen waar ik je het niet wil aandoen om te vertellen. Dit is geheim. Het wordt beter sneller en beter aangepakt. Het zijn ook dingen van landen onderling. Die werken ook met elkaar samen. Normaal suizen er in belangrijke gevallen met toeters en bellen overvalwagens door de straat. Wij doen dat stilletjes. Soms doen wij weleens dingen die het daglicht niet aankunnen. Ik heb je al teveel verteld. Succes met je missie', zegt hij en wuift met zijn hand en kijkt geïrriteerd. Ik stap snel op. Het was niet de bedoeling te blijven hangen, maar nu weet ik wel het antwoord op mijn vraag. Niet dat ik daar zoveel aan heb tijdens missie. Ze zeiden trouwens niks over dat ik met iemand anders mag samenwerken.

Nee, hij zei dat soort van aan het begin. Laat ik eerst mijn spullen pakken en kijken hoe laat het eerste vliegtuig naar New York vertrekt. Ik ga naar een chauffeur toe die buiten staat te wachten. Geen idee waarop die wacht, maar dat gaat me ook niks aan. Ik spreek hem aan. Het is een man van een jaar of dertig. 'Hallo, gaat u terug naar Upper World?' vraag ik. 'Ik kan je wel rijden, kom mee', zegt de man. Ik loop achter hem aan en we komen bij een nieuwe Volvo. Hij stapt in en beduidt me ook in te stappen. Nadat we erin zitten, stuiven we de basis uit.