Horses and badboys

Hoofdstuk 33

Ik ga naar huis en ga op de bank zitten. Alles even overdenken.

1. Ronaldo heeft mij een geheim toevertrouwd.
2. Ik mag dat geheim niet doorvertellen, logisch.
3. Ik heb nu twee geheimen voor Alex en Sam.
4. Is Ronaldo op me? Ik hoop het wel.

Ik ga op mijn mobiel een snap maken en zet die in mijn verhaal. Dan ga ik filmpjes kijken van YouTube.

Ik bestel een pizza en eet die op. Om half acht heb ik alle rommel opgeruimd en komen mijn ouders thuis. Ik geef mama een kus op haar wang en vader ook. Beide gaan op de bank zitten en kijken een film. Ik ga naar boven en ga naar bed.

De volgende dag stap ik uitgerust mijn bed uit. Ik was mijn gezicht en trek een zwarte broek aan met een rood shirt erboven en een zwart leren jack. Daaronder trek ik mijn zwarte Nikes aan en ga naar school in mijn Ferrari.

Ik kom bij mijn kluisje aan. Ik pak alle boeken eruit, ik heb vier uur zorg en koken door elkaar gemixt, dus dit wordt een verschrikkelijk saaie dag. Ik loop naar de aula en loop meteen naar het raam. Sam en Alex zijn nog niet op school, dus ga ik even op mijn mobiel Hill Climb Racing 2 spelen. Al gauw hoor ik een paar mensen aankomen en ik kijk op van mijn mobiel. Ik zie niet Sam en Alex aankomen, maar Jasmin met een barbiepop. 'Hey Jasmin', zeg ik sarcastisch. Ze gaat brutaalweg voor me zitten en ze zet haar ellebogen op haar knieën. 'Ik haat je', zegt ze. Ik trek een wenkbrauw omhoog. 'Hoezo?' vraag ik. 'Ronaldo heeft het uitgemaakt', zegt ze. 'Ja', zegt de barbiepop. 'Barbiepop, hoe heet je?' vraag ik. 'Lola', zegt ze. 'Lola, wil je even heel gauw weggegaan? Jasmin kan het alleen ook wel af', zeg ik. Lola loopt weg. Ik kijk haar na en krijg kotsneigingen van haar veel te korte rokje en croptop. Ik kijk weer naar Jasmin.

'Dus hij heeft het uitgemaakt?' ga ik weer terug op het onderwerp. 'Ja', zegt ze hatelijk. 'En waarom kom je dat tegen mij vertellen?' vraag ik sarcastisch. 'Zodat jij meer kans maakt om hem te fixen', zegt ze ook sarcastisch. 'Oké', zeg ik. Jasmin staart me aan. Blijkbaar had ze een andere reactie van me verwacht. 'Jij hebt nu ruzie met me', zegt ze en geeft me een dodelijke blik. 'Tja, er zijn mensen die mij niet mogen. Dat hou je toch', zeg ik. Ze sist een scheldwoord en staat op. Ze loopt weg en geeft me een middelvinger. 'Altijd aardig blijven hè!' roep ik haar na. Ik lach om mijn eigen grap. Dan ga ik verder spelen. Dan kijk ik op.

Ronaldo komt de aula in. Meiden kijken hem aan. Ik moet toegeven dat hij er aantrekkelijk uitziet. Hij heeft een wit shirt aan met V-hals en heeft zijn zonnebril erin gehangen. Hij heeft een blauwe spijkerbroek aan met gaten en zijn zwarte Nikes eronder. Dezelfde die ik aanheb. Zijn groep komt erachteraan en gaat zitten. Ronaldo komt naar me toe. 'Hey', zegt hij. 'Hey,' zeg ik. Ik kijk recht in zijn ogen en zie dat er geen emotie in zit. Heeft hij de keuze niet kunnen maken? Doet hij alleen maar zo? Aan de ene kant snap ik het wel, hij kan niet van de één op de andere dag veranderen. 'Sam en Alex zijn afwezig', zegt hij. 'Hoe dat zo?' vraag ik wantrouwend. 'Ik heb geen idee', zegt Ronaldo. Ik trek een wenkbrauw omhoog. 'Kom je bij ons zitten?' vraagt hij. 'Nee', zeg ik meteen. 'Waarom niet?' vraagt hij. 'Omdat ik je grootste vijand ben, duh', zeg ik en rol met mijn ogen. 'Gister dan?' vraagt hij. 'Dat was niet gebeurd toch?' vraag ik en schuif ongemakkelijk op mijn stoel. Hij zucht geïrriteerd en loopt weg. Heb ik het nu weer verpest?

Na het derde uur is het pauze en ik ga weer alleen bij het raam zitten. Het is echt saai zonder de meiden. Ik zit niet lang alleen, want Duncan komt eraan. 'Hey, Sharon', zegt hij. 'Hoi', zeg ik moe. 'Kom je mee naar buiten?' vraagt hij. 'Hoezo?' vraag ik. Jongens, ik ben achterdochtig. Maar Duncan vertrouw ik totaal niet. 'Praten', zegt hij. Ik word nieuwsgierig, dat moet ik toegeven. 'Oké', zeg ik en sta op. Ik loop achter hem aan de aula uit. Ronaldo staat met Jack, Justin, Acid en Simon te praten. Hij draait zich om en pakt de arm van Duncan. 'Wat ga jij met Sharon doen?' vraagt hij bazig. 'Gast, laat me gewoon zeg, is dat meisje je schat ofzo?!' zegt Duncan geïrriteerd. 'Jij moet gewoon je bek dichthouden ja?!' roept Ronaldo plotseling. Hij vloekt er ook nog achteraan. 'Ik mag heus wel met haar praten', zegt Duncan. 'Wie zegt dat je niet meer met haar gaat doen?' vraagt Simon en wiebelt met zijn wenkbrauwen. Duncan wordt rood. Recht in de roos. 'Hou je bek', sist hij. Simon lacht hem recht in zijn gezicht uit.

'Sharon, waarom ga je met Duncan mee?' vraagt Acid ineens. 'Ik ben nieuwsgierig wat hij te vertellen heeft', zeg ik eerlijk. 'Wat heb je te vertellen?' vraagt Ronaldo op zijn beurt aan Duncan. 'Privézaken', zegt Duncan. 'Veel privé zeg', zegt Jack droog. Er komt een glimlach op mijn gezicht. Ik ga tegen de muur aan leunen, naast Simon. Duncan vloekt.

'Wil je even ophouden met vloeken?' vraag ik geïrriteerd aan Duncan.

'Nee, kom gewoon mee, Sharon'. Ik zie nog net voordat we naar buiten lopen dat Ronaldo Duncan een waarschuwende blik geeft. Wat heeft hij? Wil hij me beschermen?

Achter de school gaan we tegen de muur leunen. 'Wat heb je te vertellen?' vraag ik. Duncan kijkt naar me en kijkt weer voor zich. Ik begin me ongemakkelijk te voelen. 'Heb je wat met Ronaldo gedaan?' vraagt hij. 'Nee', zeg ik. Hij hoeft niks te weten van de knuffel. 'Ik zag je anders wel bij Ronaldo's huis', zegt Duncan. Ik wil tegen hem uitvallen, maar besef dat ik me zal verraden. Ik kijk hem recht aan. 'Als we wat gedaan zouden hebben, zou hij dan nog naar me toekomen?' vraag ik hem. 'Nee', zegt Duncan nadenkend. 'Dus hebben we ook niks gedaan', zeg ik en wil weglopen. Duncan pakt mijn arm en trekt me terug. 'Ik wilde nog wat anders zeggen', zegt hij. 'Wat dan?' vraag ik nieuwsgierig. 'Ik hou van je', zegt hij. 'Ik niet van jou', antwoord ik en loop zo snel mogelijk weg.

Ik ga in de aula zitten met mijn ellebogen op mijn knieën. Houdt hij echt van me? Is het niet fake? Sowieso ga ik hem ontwijken, want ik vind het te genânt om bij hem te zijn. Uit mij ooghoeken zie ik iemand aankomen. Ik kijk op en zie dat het Sam en Alex zijn. Hoe komen zij hier? Dit verwart me té erg.