7

150 5 1
                                    


A/N: Sorry voor het lang niet updaten, maar ik heb echt weinig tijd vanwege school. Maaar hier is wel weer een hoofdstukje dus ik hoop dat jullie het leuk vinden! X

H O O F D S T U K 7

De bijles was al twee keer afgezegd door Raaf, wat betekende dat Vieve hem al een week niet meer had gesproken. Ze had zich dat ook verheugd op woensdagmiddag, want dat zou ze hem weer zien.

Die middag was zo snel mogelijk vanuit haar laatste les naar het lokaal gelopen. Ze had onderweg nog snel een geurtje opgespoten en haar make-up gecheckt. Bij het lokaal aangekomen bleek er nog niemand te zijn.

Vieve nam plaats aan de tafel die voor het lokaal stond en keek verveeld op haar mobiel. Hij zou vast nog wel komen, sprak ze haarzelf toe.

Maar zelfs na een uur was Raaf nog niet op komen dagen. Het was al vier uur geweest toen Vieve bij haar fiets stond en boos haar tas in haar fietsbak gooide waarna ze de fiets van slot haalde.

'Vieve!'

Ze hapte naar lucht toen ze zijn stem hoorde en draaide zich om. Raaf stopte bij haar fiets en keek haar gekweld aan. Voor hij het kon uitleggen begon Vieve al te praten: 'Ik heb verdomme een uur op je gewacht', siste ze woedend.

'Het spijt me'.

'Het spijt je', herhaalde Vieve zijn woorden. 'Is dat het enige wat je kan zeggen?'

'Ja- nee, natuurlijk niet. Laat het me uitleggen'.

Vieve schudde haar hoofd. 'Ik wil naar huis'.

Eenmaal thuis aangekomen had Vieve haar fiets op de grond gegooid en was ze naar haar kamer gevlucht. Met een diepe zucht liet ze zich vallen op haar bed.

Bijles | kort verhaalWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu