My Fallen Angel (M) on-going

Chap 2 - MARS Academy Pt.1

Margaux POV

Ang tagal ko nang hindi lumabas ng room ko... i mean... namin ni... kuya? ..

Damn... -_-

A basta, kuya pa rin ang turing ko sa kanya!!

My ghad... kaya pala... kaya pala.. ganun na lang ang trato nya sakin simula nung kumprontahin nya sila papa... or... anak pa ba nila ako? o siya?

Ang gulo... Ang gulo talaga... Bakit ganito?? Hindi ko na alam kung ano na dapat kong gawin.. o kung pano ko pa sya kumprontahin...

Nasa labas lang si ku... Si MARCO... may kausap sa isa sa mga staff sa school...

At ako.. eto.. nasa kama ko.. aysh... namin pala... *damn* at nakatalukbong ng kumot...

Kahit ang aga pa... gusto ko pa rin matulog... kalimutan lahat ng sinabi ni kuya kanina...

FLASHBACK

"Kuya, hindi kita maintindihan? Anong pinagsasabi mo? Kapatid kita!!" Bulyaw ko nun... Dahil ayoko talagang maniwala...

Nagulat ako sa inasal niya.... Sinabunutan niya sarili niya! ng dalawang kamay! "Yun na nga e! Akala ko kapatid kita! Minahal na kita noong bago pa nila ako kinausap sa kwarto nila!"

Nagulat ako ng bigla niya ako hinatak palapit sa kanya... naabot pa pala niya ako... "Pero tumindi lang lalo nang malaman kong hindi tayo magkadugo!" Nadurog na lang puso ko sa huli niyang sinabi saakin na,

"Ampon ka, Margaux! Inampon ka nila dahil ginusto ni papa na ampunin ka! Nagtanong na ako kung bakit pero hindi na niya ako sinagot! at kung sino tunay ng mga magulang! pero hinayaang ko na lang yon! Nakalimutan ko na nga rin kung gano ako kainggit sayo.. Basta saakin lang--"

Nahikbi ako ng bigla nyang haplosin ang magkabila kong pisngi.. noo... mata... ilong...

labi... tumitig pa sya dun, "Andito ka pa saamin... Saakin.. Margaux..." Narinig ko na lang sarili kong humihikbi na... panay na tulo ng luha ko...

"B.. Bakit?" Wala akong masabi, kundi yun.. "Bakit kailangan pa akong itago?"

Hinalikan niya ako sa noo... "Kailangan... Dahil alam ng buong mundo na ikaw tagapagmana ng lahat... gayong ampon ka lang.. Kaya hangga't maaari, nakatago ka lang, para pati na ang identity mo na kakatuklas mo lang." Ang boses pa niya, umiiba.. parang nawawala ang warmth...

"Kung ganon... Bakit mo pa sinabi sakin toh?" Pabulong pero may hinanakit na sa boses ko...

Napakasikip na ng dibdib ko sa nagyayari... Ngumisi na siya... Eto na ang tunay niyang kulay... Hindi na naalis ang titig niya sakin... Muli niya hinaplos ang buhok ko...

"Una... Dahil hindi ko na kaya ihandle pa ng matagal... at pangalawa...

Masaya na rin ng malaman mo ang totoo dahil nalaman ko lang din dati pa na ako lang pala ang tunay na heredero.. Ewan ko ba dyan sa tatay-tatayan mo kung bakit ikaw pa ang pinili!" Diin niya... Napapikit ako dahil kasabay yun ng paghigpit niya sa pagkakahawak niya sa braso ko mula sa paghila niya sakin palapit sa kanya...

Ganitong ganito ginagawa niya after kong magbirthday non...

PANANAKOT...

Na ngayon ay alam ko na ang tanging dahilan ng pagbabago..

END OF FB

"Wag kang matutulog ng walang laman ng tyan, Margarita! Kala mo ba makakapagpahinga ka na agad? Bumangon ka nga!" Bulyaw niya bigla...