Yatağıma oturup gitarı elime aldığımda telefonuma gelen mesaj sesini duydum. Heyecanlanıp elime aldığımda Ege'den gelen mesaja cevap verip, sevdiğim bir şarkının tab ve akorlarını aramaya başladım.
"O mavi gözlü bir devdi..."
Yeni bir şarkı keşfetmemin sevincinin yanında şarkının Ege'yi hatırlatması da beni sevindirdi. Onun gözlerine bakarak bu şarkıyı söylediğimi hayal ettim. Mükemmeldi. O mükemmel biri. Bazen kendimi ona layık göremiyorum.
Gitarı yanıma bırakıp yatakta uzandım. Ege'ye bu kadar bağlanmam beni korkutuyordu açıkçası. Daha önce sadece bir kişiyi sevdim. Ege onun bütün izlerini sildi götürdü benden. Bende büyük yaralar açan birinin yaralarını tamamen kapatan adamdı o. Giderse toparlanamam.
Konuşmak istesemde senle bir yandan da korkuyorum fatih. Ya olmaz dersen, sen benimle olamazsın dersen? Bir daha toparlayamam ki ben kendimi. Gözlerine bakamamaya dayanamam ki mavişim. Ne yaptın bana, nasıl yaptın hiç bilmiyorum. Çok farklı bir büyün var. Aşık olmak istemedikçe o büyü beni etkisiz hale getiriyor sanki.
Bana bir söz vermiştin. "Kimseyle seninle konuştuğum kadar konuşmam, en fazla numaralarını alır bırakırım." Buna o kadar sinirlenmiştim ki. Her zaman kendimi bulduğum boşluğu bu kez sinir ve korku kaplamıştı. Benimle ilgilenmiyor gibi hissettim o an. Acaba o söylediği, numaralarını alıp bıraktığı kızlardan mıydım ben de? Bunu ona söylediğimde bana epey sinirlenmişti. "müsait bi yere geç aricam" dediğinde mutlu olmuştum bayağı. Müsait bir yere geçemeyeceğimi ama sabah mutlaka arayacağımı söylediğimde de mutlu olduğunu kelimelerinden anlamıştım.
Sabah erkenden uyandım. Fazlasıyla heyecanlan kaplamıştı vücudumun her yanını. Sanki aradığımda beni görecekmiş gibi makyajımı bile bir hayli özenli yapmıştım. Evden çıkıp aradığımda uykusundan uyandırdığımı anladığım ses tonuyla, zar zor "alo" diyebildi. Onu uyandırdığıma üzülürken bir de uyurken nasıl gözüktüğü düşünüyordum. O'nu uyumaya ikna edip telefonu kapatmıştım. Müthiş huzurluydum.
Yaklaşık 20 dakika sonra aradığında ve telefonu açıp sesini duyduğumda vücudumdaki tüm tüyler diken diken olmuştu. Evet! Aşık olduğumu anlıyordum yavaş yavaş. Sesi de gözleri gibi fazlasıyla etkiliyordu beni. Tüm vücudumu uyarıyordu sanki. Ege'yi aramak için evden 4 saatte erken çıkmıştım. Telefonu kapattıktan sonra parka girip bir banka oturdum ve düşünmeye başladım. Sesini, nefesini...
Öğleden sonra arkadaşlarımla buluşmaya karar verdik. Bir kaç gün sonra bayram olduğu için kıyafet bakmam gerekiyordu. Otobüse bindiğimde ve saat tam olarak 13.30'u gösterdiğinde telefonumun zil sesini duydum. -bu zil sesini de çok sevmeye başladım sanırım-
"nerdesin"
"otobüsteyim"
"nereye gidiyorsun?" dediğinde aptal bir sırıtışla "Fatih'e" dedim.
Fazlasıyla yorulduktan sonra eve gitmek üzere minibüse bindim. O sırada yine fatih aradı;
"Ranacık napıyosun" dediğine gülümsediğime eminim.
"Eve gidiyorum Egecik sen" bu dediğime de onun gülümsediğine eminim.
"Bende çıktım işten eve gidiyorum. Aklıma geldin bi anda, arayıp sorayım dedim." Bu dediğiyle sanki kafamdan soğuk su boşaltıyorlarmış gibi hissettim.-bu güzel bir şey bence-
Bir süre konuştuktan sonra eve ulaştım. Koltuğa uzanıp telefonu elime aldım. Herzaman ki gibi Ege'ye yazdım. Onunla konuşmak beni çok mutlu ediyordu. Midem ve kalbim karıncalanıyor, vücudum bile ona tepki veriyordu.
Kendime itiraf etmek bir yana sana söylemek istiyordum artık bazı şeyleri. Omzunda ağlayarak uyuyakalmak istiyorum. Ben gözlerine dalmışken bir anda öpüşünle uyanmak istiyorum.
Ege hayatıma girdiğinden beri daha uysal, daha mutlu bir kız olduğuma inanıyorum. Aslında okulun sürekli sorun çıkaran kızı olarak bilinen benim için bu mükemmel bir şey. Sinirlerimi genelde kontrol edemem. Öfke kontrol sorunumdan dolayı bir çok kez resmi olarak cezasını da çektim. Ama müzik ve Ege olduğu sürece artık sorun çıkarabileceğimi düşünmüyorum.
Beni düşüncelerimden uyandıran telefonumun alarm sesi olmuştu. Ne yani bu saate kadar ben uyumadım mı?! Bi yandan kendime kızarken bi yandan hazırlanmaya çalışıyordum.
O anda gelen mesaj beni bir hayli sevindirdi....
