Im in love with my enemy...

7

Pov Chelsea:

Ik loop naar binnen waar er een man van gemiddelde leeftijd staat. Ik schat m iets in de 40/50? Je kan zien dat t de vader van Skylar is, ze lijken net 2 druppeltjes water op elkaar.

"Hallo meneer, ik ben Chelsea!" Zeg ik terwijl ik de man beleefd de hand schud.

"Aangenaam, mijn naam is Harold McClain. Maar jij mag me Harry noemen, net zoals de jongens." Zegt Harold aardig en geeft me snel een speelse knipoog.

"HAHAHAHAHAHA vergeleken met uw zoon bent u super aardig. Is t wel 100% van u?" Vraag ik wijzend naar Skylar die me nu een dodelijke blik geeft.

"Nou geloof t of niet meid, die vraag heb ik vaker gehoord HAHAHAHA!"
Ik moet toegeven meneer McClain is best wel okay. Skylar is denk ik woedend en loop zonder ons nog een blik waardig te geven de woonkamer in waar ik twee andere jongens tref.

"Hey, ik ben Chelsea, 't kamergenoontje van skylar!"
De twee kijken op van de xxxxxlllll tv en scannen me dan van top tot teen.

"Damn ze is fucking hot Sky, gescoord heb je zeker!" Roept een jongen met een getinte huid en damn it mooie rechte tanden. En gespierd is tie zeker, alleen niet gespierder dan Skylar.

"Ik ben Tony!" Zegt tie dan als tie klaar is met t scannen van m'n rondingen.

"Oh haha nou mooiso, en btw thanks van t scannen van m'n lichaam!" Roep ik nog sarcastisch naar m.

"Damn dit is een pittige Sky, ik mag d'r nu al!"

"Ik jou niet." Bijt ik m toe.

"Auch!" Hij maakt een nep gebaar met z'n hand op z'n borst alsof z'n hart pijn doet waardoor we allemaal moeten lachen. Als iedereen klaar is met uitgelachen zijn begint t andere jongen te praten.

"Hey ik ben Dylan, ik ben denk ik de leukste van ons allemaal, en de liefste, en de knapste, de slimste, de beste koker van ons allemaal behalve Harold, zijn eten blijft hemels en ohjha ik ben ook nog de schattigste, i mean heb je m'n kuiltjes wel gezien!?

En dat klopt als hij lacht heeft ie schattige kuiltjes die onweerstaanbaar zijn voor meisjes.

"O H M Y G O S H! Ik vind jou nu al leuk! Jij wordt m'n nieuwe bestie!"

"Whoopwhoop!"

En alweer begon iedereen te lachen door t geluid dat Dylan net maakte.

"Zullen we maar gaan eten?" Stemde Harold voor. En iedereen stemde erin mee.

Aan tafel zaten Dylan en Tony naast elkaar en Skylar en ik naast elkaar, en Harold aan de hoofd kant.

"We eten vandaag...." Begon Harold z'n zin.

"...Spaghetti bolognese!" Maakte de jongens t af.

"Oehhh m'n lievelingseten!" Schreeuwde ik toen de jongens klaar waren met hun koor.

'T is best grappig hoe ik me zo erg thuis kan voelen tussen de jongens en Harold. Alsof ik ze al jaren ken. Ik zelf ben ook altijd al sociaal geweest. Zelfs als kind was is sociaal. Toen m'n moeder Tom leerde kennen was t voor mij eerst een beetje wennen. Vooral met Jayden. Maar nu ben ik t gewend en hou ik zielsveel van die jongens. Ze zijn ook de enigste jongens die ik ooit liefgehad heb in heel m'n leven. Ik heb nooit beste jongens vrienden gehad, en met familie heb ik geen contact. M'n moeder is de enigste familie die ik heb. Want ik sta nog altijd op m'n moeder d'r naam omdat Tom en m'n moeder nog niet getrouwd zijn.

"Chelsea?!" Ik word wakker geschud door Skylar die z'n hand op m'n been heeft laten rusten en m'n naam in mn oren fluistert.

"Hmm? Ja? Wat is er?" Vraag ik een beetje door de war.

"Ik vroeg of je naar huis wilt gaan, of hier wilt blijven en dan kunnen we morgen van uit hier naar huis ons klaar maken en dan naar school, aangezien de jongens wel hier blijven." Zei Skylar.

"Voor mij maakt t niet uit, zolang ik morgen ochtend maar tijd heb om m'n haren goed te doen." Zei ik zelfverzekerd.

"Pff ja isgoedd, dus we blijven hier?"

"Jaaaaa." Riep ik als een klein kind. En ik merkte dat Skylar een klein glimlachje kreeg op z'n gezicht.

"Pap we blijven ook slapen." Riep Skylar nu door heel de eetruimte.

"Isgoed zoon, laat haar maar alvast de slaapruimte zien."

"Oeh yeah party party!" Riepen de jongens door elkaar waardoor ik wel moest lachen.

"Kom je chels?" Zei Skylar terwijl hij al wachtte bij de deur die naar de gang leidt.

"Noem me niet zo en ja ik kom eraan." Riep ik geïrriteerd terug. Niemand mag me zo noemen helemaal niemand.

"Uhu okay babe dan."

"Nee ook geen babe!" Schreeuwde ik toen we al boven aan de trap waren. "Voor jou is t gewoon Chelsea. Punt. Uit."

"Wat jij wilt babe!" Zei Skylar. Gewoon alles negerend van wat ik net zei.

Hij leidde me naar een slaapkamer wat duidelijk een jongens slaap kamer was.

"Dit is mijn slaapkamer en je mag bij mij op kamer slapen, omdat de logeerkamers schoongemaakt worden en chemische stoffen zijn niet goed voor je."

"Sinds waneer boeit de gezondheid van een meisje, de badboy?"

"Mij boeit helemaal niets, ik wil gewoon een avond door slapen en geen 112 hoeven te bellen met m'n iPhone6s."

"Jaja wat jij wilt badboy. Mag ik een shirt van je?"

"Ik heb je liever naakt..." Zei Skylar met een grijns van oor tot oor.

"Uhg geef me gewoon een godverdomme shirt Sky."

"Here you go babe!" En hij gooide me een basic zwart shirt toe die net onder m'n kont kwam.

"Thanks klootzak."

"He je mag wel wat aardiger zijn, of wil je liever naakt slapen...?"

"Ik zou niet durven..."