Im in love with my enemy...

14

Pov Chelsea:

Er is maar 1 ding wat ik nu op dit moment kan doen, en dat is huilen. Huilen omdat ik zwak ben. Eerst verlaat m'n bloed eigen vader me, op m'n fucking tweede. Daarna m'n familie al vanaf m'n geboorte terwijl ze allemaal van m'n bestaan af weten. En als laatst. M'n moeder, wanna be vader en zogenaamde broer. Ik was zo fucking dom. Dom om te denken dat ik iemand zou hebben. Dan iemand bij me zou blijven. Ach ja, en dat is de reden waarom ik niet lief heb, want iedereen die ik lief heb, verlaat me. Over and over again. Ik heb t recht niets eens mensen lief te hebben. Ik verdien ze niet. Ze zijn te goed voor me.

Pov Skylar:

Ik weet niet wat sneller is, een tijger die achter z'n prooi aangaat, of ik die als een speer mia haar nummer intoets. Ik weet niet wat ik doe en hoe snel ik ga, maar 1 ding weet ik zeker, ik moet mia bellen. Chelsea heeft d'r nodig. En als er een ding is wat ik kan en moet doen is dit t.

-Chelsea kan me later wel bedanken met iets...
*Fuck Sky focus!
- Uhg oke oke ik ben al bezig. Jezus.
*Yeah, you need Jezus bro.
-S T I L !

Pov mia:

Ik wil net in m'n auto stappen om naar Harry z'n huis te gaan als ik word gebeld. "Tununununununununun,.."

"Hallo met mia?"

"Mia, chels heeft je nodig kom alsjeblieft naar ons toe..."

"Hey Sky, ik was net onderweg naar je pa, ik ben er over 30 minuten."

"Okay tot zo."

"Tot zo lieverd, en doe rustig. Alles komt goed."

Ik race als een formule 1 kampioen over de snelweg, op weg naar m'n vrienden. Ze hebben me nodig. "Fucking hell! Ook dit nog." Er is een fucking lange file net voor de afslag waar ik uit moet.

- Hey Sky, ik ben misschien wat later. Er is een file.

- Oh scool, doe voorzichtig, we zien je zo!

Ik focus me weer op de weg en denk aan alle plekken waar mia zou kunnen zijn.

Pov Tony:

Skylar komt de kamer binnen en zet de dekbed van Dylan goed over m heen. Hij is huilend in slaap gevallen toen hij t hoorde dat we Chelsea niet meer konden vinden. Skylar en ik hebben net een rondje in de buurt gelopen en zagen Chelsea nergens. Ook niet de auto. Ik snap wel dat Dylan zo kapot ervan is. Die twee zijn de beste vrienden. Ze lijken meer broer en zus... Of gaat dat iets te ver...? Ik geef t toe ik mis Chelsea ook wel, en ik vind t rot voor d'r van d'r ouders. Maar ik wil dat ze weet dat ze bij ons terecht kan. Ze was er ook altijd voor ons als een van ons weer is had gevochten, dronken thuis kwam, we onderling ruzie hadden en als we even ons hartje wouden luchten. En nu moeten we er ook voor Chelsea zijn. Wat er ook gebeurd Chelsea en Mia blijven onze kleine meisjes. En Skylar en Chelsea mogen dan wel friends with benefits zijn, en ze mogen wel altijd ruzie hebben en elkaar half haten maar ik weet dat ze diep van binnen om elkaar geven, alleen moeten ze dat zelf nog ff beseffen.

"Yo Tony, gast waar zit je met je gedachten!?"

"Huh? Oh nergens. Whats up dude?"

"Mia komt er zo aan, ze komt helpen..."

Pov Dylan:

Langzaam word ik wakker door de jongens die praten. M'n ogen branden fucking erg omdat ik huilen in slaap ben gevallen. Opeens hoor ik iets wat me gelijk weer een beetje opvrolijkt. "Mia komt er zo aan, ze komt helpen." Hoor ik overduidelijk de stem van Skylar zeggen. Ik weet niet wat dit gevoel is, maar ik vind t leuk en ik weet dat Mia hiervoor zorgt. Zou ik mia leuk vinden?