İSTEK.

Bölüm 8

Merhaba çocuklaar.Okumanız beni çok mutlu ediyor,ve oylarınız ve bir kaç tane olsa da yorumlarınız.Teşekkür ederim,harikasınız.Sizi seviyorum çok ♡

**

Birkaç gündür yaptığım şeyin aksine yataktan kalkıp,banyoya doğru ilerledim.Yüzümü yıkadıktan sonra aynaya baktığımda farklı bir kız gördüm.

Bir kaç aylık duygusuzluğuma rağmen olanlar beni şaşırtmıştı.Aslında böyle şeyler olacağını önceden tahmin edebiliyordum.Yani,uyuşturucuyu deneyen heyecanlı genç,bir kere tadına varınca tekrar tekrar almak ister mantığı.Bunu ilk Berk'ten aldığım gün tahmin etmiştim, ama sonrasında beni böyle şeylerin beklediği aklımın ucundan dahi geçmemişti.

Her şey basitti aslında.Uyuşturucuyu bir kere denemem ve bana mutlu hissettirmesi üzerine bende başlamıştım.

Aynadaki kıza yüzümü buruşturup birkaç defa daha suratıma su çarptıktan sonra havluyla suratımı kuruladım.İçeriye geçip saate baktığımda öğlene gelmesi aslında tam olarak kahvaltıya geç kaldığımı gösteriyordu ki zaten şu iki gündür hiçbir yemeğe doğru düzgün inmemiştim.O adamın evde olduğu aklıma geldikçe kendime defalarca kez küfrediyordum.Benim yüzümden deliren bir amcam vardı.

Berk gittikten sonra koltuğa oturup amcamın gelmesini beklemiştim.Aramamıştım bile.Birkaç saat geçtikten sonra eve büyük bir gürültüyle girdiğinde ise yerimden bile kalkmamıştım.En az Berk kadar sinirliydi ve belki de Berk'ten farklı olarak birazcık hatta küçücük korkmuş gözüküyordu.Bu umrumda bile değildi.En baştan beni düşünmeyen bir insanın işin ciddiyetinin farkına vardığında benim adıma endişelenmesi umrumda olmazdı.O anda da bunu umursamayıp bana söylediği hiçbir şeyi doğru düzgün dinlememiştim.Fakat konuyu babama getirdiğinde sinirlenip ona bakmadan odama çıkmıştım ve arkamdan defalarca kez bağırmasına rağmen aldırmamıştım.Midemin bulanması üzerine aşağıya inince ise cezalı olduğumu söyleyip itiraz etmeme bile izin vermemişti.Ve şimdi de koruma amaçlı olsa gerek evde kalmıştı iki gün.Kısacası aptal adam bana dinlenebileceğim iki günümü zehir etmişti.Aptal.

Yavaş adımlarla aşağı indiğimde amcamın varlığına dair hiçbir belirti olmadığından rahatça mutfağa girip kendime bir şeyler hazırladım.Onları yedikten sonra elimde, kayısılı meyve suyunun olduğu bardakla salondaki koltuğa ilerleyip televizyondaki programlara bakmaya başladım.Bir süre sonra çalan telefonumun sesi beni böldüğünde telefonumun ekranına baktım.Arayanın Nisa olmasından dolayı ufak bir şaşkınlık yaşadıktan sonra telefonu koltukta yanıma atıp elimdeki boş bardakla mutfağa doğru yürüdüm.

Okullar kapandığından,daha doğrusu babamı kaybettiğim günden beri arkadaşlarımla görüşmemiştim.Arkadaşlarım çok fazla değildi.Aslında çok yakın bir arkadaşımda olmamıştı zaten.Nisa da yakınlarımdan biriydi ama uzun zamandır görüşmüyorduk.Görüşmemeyi ben tercih etmiştim.Babam öldükten sonra yanımda olmalarını istememiştim.Bana üzülürmüş gibi bakmalarını.Zaten hayatım boyunca o bakışlara maruz kalmıştım.Çoğu zaman bana ulaşmaya çalışmışlar ve ben onları hep reddetmiştim.Ve daha sonra Berk'lerde kaldığım ve uyuşturucu kullanmaya başladığımdan beri telefonlarını bile açmıyordum.Amcamın evini bildiklerinide zannetmiyordum.Bu evden ben bile utanırken onlara buranın adresini vermem biraz değil fazla tuhaf olurdu.

Buraya gelmeyi ben tercih etmemiştim.Babam öldüğünde mecbur kalmıştım.Elimde olmadan geldiğim bu yerden başka gidecek bir yerimde yoktu zaten.Amcam beni istediği gibi yöneteceğini zannederek hareket etmişti,ama bunun böyle yürümeyeceğini de ona göstermiştim bir yandan.Bunu belki de hiç iyi olmayan bir yoldan yapmıştım ama o adam asla,beni istediği gibi yönetemeyecekti.