İSTEK.

Bölüm 9

Merhaba çocuklar.Haftaya yine sınav haftam da benim jzzjsjsj Bu bölümü milyonlarca zorluk içinde yazdım biraz.Sizi seviyorum,iyi okumalar ♡ Bu arada Multimedia'da Buğra var :)

***

"Bir yere mi gidiyoruz?" diye tüm şaşkınlığımla saçma sapan bir soru sordum.

Kızarmış yüzümü saklamak amacıyla kafamı eğdiğimde birkaç saniye bile tanımadan bana, yürümeye başlamıştı biraz önce.Biraz hızlı yürüdüğü görünümlü nedenle birkaç adım gerisindeydim hala ama aslında yüzümün alacağı şekli bilmediğim için buradaydım.Böyle biraz daha rahat hissediyordum sadece.Biraz daha özgüvenli.Aklıma gelecek mantıklı şeyleri böyle daha rahat söyleyebilirdim.

"Mantıklı olarak.Yürüyoruz ve sana gideceğimiz yerden bahsettim." dediğinde beni biraz salak hissettirdiğinden birazcık kızardım sanırım.

"Teknik olarak bana gideceğimiz yerden bahsetmedin?" deyip kaşlarımı kaldırdığımda,o kafasını hafif sola çevirip bir bakış attınca bakışlarım dudaklarına kaydı.Yine gülümsüyordu işte.Ama eş zamanlı kaşlarını da kaldırmıştı.Bu aptal hissettirmemiş, biraz daha mantıklı bir şey söylediğimin farkına vardırmıştı.

"Sabırlı olmanı söylediğimi hatırlıyorum sanki."deyip önüne döndüğünde sinirle bir ses çıkarıp boğazımı temizledim.

"Belki gelmek istemiyorum."deyip biraz daha adımlarımı yavaşlattığımda kafasının yeniden sol tarafa hareketlendiğini hissettim ve kafamı sağa doğru döndürdüm.

O bir yabancıydı.Onu tanımadan, uyuşturucu almış halimle ona sığınmıştım.Ondan tabiki utanıyordum,zaten bu kaçınılmazdı.

"Okumak istediğini söyledin sanki biraz önce.Tabi ki geleceksin."deyip biraz daha yürüdüğünde ona şaşkınlıkla baktım.Emir veren tavrının ,ki bu tam olarak böyle değildi beni benimle vuruyordu, hiç hoşuma gitmediğini bilmeliydi.Ben o gece bile ona bu kısıtlamadan kaçmak için gitmiştim.

Hala ona bakarken istemsizce adımlarımın biraz daha yavaşlaması sonucunda hiç sezmediğim bir anda kolumdaki büyük el ile yavaşça ileriye doğru çekildim.Kafamı kaldırdığımda hala bana bakmayan ve yürüyen bateristi görmem kaşlarımı çatmama neden oldu.Bir anda belime yerleşip belimi sıkan büyük elle beraber bir korna sesi duymam beni daha da şaşırtırken kafasını ilk defa bana döndürdü.

"Dikkat etsene."dedikten sonra yüzümdeki şaşkın ifadeyi gördüğünde endişeli ifadesinin yerini başka bir şeye bıraktı.

"Biliyorum,şu mükemmel suratıma bakmaktan kendini alıkoyamıyorsun ama arada önüne de bak istersen."deyip kahkaha attığında yüzüne yerini bırakan ifadeyi çözebilmiştim.

Fazla,ukala bir tavır.Ah.

Kahkahaları dinmezken koluna hızla geçirdiğim sağ dirseğimle beraber,canının acıdığını göstermeye çalışan bir "Ah" sesi çıkarırken, benimde biraz dudaklarım kıvrılmıştı.

"Senin sağlığın için diyorum İlkim."dediğinde bende gülmeye başlamıştım.Hiç tanımadığım biriyle böyle şeyler yapmam ne kadar doğruydu bilmiyordum.Adını bile bilmiyordum ki.O da benimkini bilmiyordu.

Ve aniden gülmemin solması sonucunda o da yüzünde donuk kalmış gülümsemesiyle bana bakmaya başladı.Normal zamanda şu durumda olmasam bu tipine gülebilirdim.Oldukça ne olduğunu anlayamaz bir şekilde bakıyordu çünkü.

"Sen benim adımı nereden biliyorsun?" deyip ona bakarken bir anlığına gözlerini kaçırdığında kolumla biraz daha baskı uyguladım.Tekrar bana döndüğünde merakla doğrudan gözlerine baktım.Hala bir şey söylememiş olan baterist,bir anlık aklına bir şey gelmiş gibi gülümsemesiyle bana baktığında her ne duyacaksam onu beklemeye başladım.Ki bu sırıtışla birlikte iyi bir şey gelecek gibi durmuyordu.