"Adını Öğrenseydim Bari"

186 41 13
                                    

2 Hafta Sonra...

Sabahın ilk ışıklarıyla uyandım.  Akın'ın bana ihanetinden sonra uykularımda düzensizlikler başladı tam 2 Hafta geçti  Bu süre zarfında evden hiç çıkmadım akın arada arayıp msj attı "özür diliyormuş ama sevememiş beni " falan engelledim onu Zeyneple de sadece telefondan konuşuyorum ya da o bize geliyor. 

Düşüncelerimdem sıyrılıp ayıldıktan sonra yatağımdan kalkıp duşa girdim.Ilık suyla aldığım Duşla rahatlayıp derin nefes alıp rahat bişiler giydim aşağıya inip annemin yanına gittim.  Babam evde yoktu bugün.

Cansu: Günaydın Annecim.  Babam nerde?
C. Annesi : yetiştirmesi gereken bazı önemli işleri varmış o yüzden bugün de erkenden çıktı Baban kuzum.
Babam Genel de pazar günleri hep evde olur ama son bi haftadır babamda bir şeyler var sanki,eve geldiğinde de yüzü beş karış galiba bu aralar şirkette sorunlar fazla.

Cansu: tamam annecim hadi biz kahvaltımızı yapalım. Annem cevap olarak tebessüm etmişti. Annemle babam birbirine hala aşık çok seviyorlar birbirlerini aralarında tartışmalar nerdeyse yok denilecek kadar az tartışmalar yaşanır ama sonunda dayanamayıp yine sarılıp barışırlar.

Kahvaltımızı yapıp bulaşıklarımızı da yıkayıp ev işlerimizi bitirdik yarın okul başlayacak son senem çok çalışmalıyım yoksa hayallerimi gerçekleştiremem.  Düşüncelerimi bi kenara bırakıp ani bi kararla zeynep'le alışverişe gitmeye karar verdim beni aldatmış biri yüzünden kendime kısıtlamalar getirmem yanlış.  Odama çıkıp asker yeşili bi tişört giyip altına sade siyah bi pantolon giyip takılıtımı takıp saçlarımı da at kuyruğu yaptım. Aşağıya inip annemi öptüm.  Evden çıkarken zeynep'i aradım ve bizim evin yakınında ki durakta -zeyneple evlerimiz çok uzak değil -buluşmaya karar verdik.

Buluşma yerimize geleli 5 dakka olacakki karşımda zeynep'i görüp hemen sarıldım. Görmeyeli ne çok özlemişim lan bunu :)

Zeynep'le alışverişler yapıp gezdik gerçekten şu depresif hallerimden uzaklaşmak benim için çok iyi oldu.  Ve bunu biricik arkadaşım , can yoldaşım zeynep'e borçluyum.

Zeynep'le buluştuğumuz yerde bu sefer ayrıldık.Eve Doğru yürürken Başım Ağrıyordu gözlerim kararmaya başlamıştı. Tam karşı tarafa Geçecekken Kırmızı bi arabanım altında kalmaktan belimden tutup beni kendine çeken kaslı kollar sayesinde kurtuldum. korkudan sarıldığım beden hareketsizce beklerken bende ne yaptığımın farkına varıp bıraktım. karşımda gördüğüm kişiyi görünce şok oldum.

Haftalar öncesi Çarptığım Yakışıklı yine mi yardım etmişti bana.  Yardımdan ziyade hayatımı kurtardı . Uzun Boylu Siyah yüzüne vuran saçları ela gözleri beyaz teni gerçekten büyük bi uyum ahengiydi. Acaba Niye daha önce hiç görmedim de farketmedim ki. Tesadüfler olmasa Hiç tanımayacaktım Galiba. Saçma sapan düşüncelerimden çıkarıp gülüşüne hapseden titrek sesle kendime geldim.

"S-senn geçenlerde çarpıştığım kişisin dimi ?

cansu : e-evett dedim onunkinden daha da titreyen bi sesle.

"Hımm bu mahallede oturuyorsun galiba" dedi ufak bi tebessümle.

Cansu : hı hı bu mahallede oturuyorum dedim .

"Vay be nasıl oldu da daha önce farketmemişim seni"
Dediğiyle şaşırdım ama bozuntuya vermeden,
Cansu : bilmiyorum neyse benim gitmem gerekiyor " dedim tam arkamı dönmüş gidecekken ellerim de hissettiğim kasılmış kaslar durdurdu beni. 

"İsmini ögrenseydim bari " dedi can alıcı gülüşüyle :))

Cansu : ben şey yani cansu ben " dedim ela gözlerindeki ışıltı ve yoğunluk bana nedendir ki ürpertici geliyor.

"Tanıştığıma çok memnun oldum ben de Ege dedi..

Cansu: bende memnun oldum deyip arkama dönüp eve bir an önce gitmek için adımlarımı hızlandırdım.

Sonunda eve vardım.  Hemen anahtarlarımı çıkartıp çelik kapıyı açıp içeriye geçtim. Ayakkabılarımı çıkartırken mutfaktaki kokular burnuma dolandı aç olduğumu farkettim.

C. Annesi: kuzum gel yemek ye bende seni bekliyordum.

Cansu: tamam annecim hadi yiyelim ama babam yine mi yok ?

C. Annesi: işi uzun sürecekmiş babanın kızım siz yemeğimizi yiyin beni beklemeyin dedi kuzum.

Cansu : sultanım babamın bi sorunu mu var yani bu aralar evden erken çıkıp geç gelip gidiyor.

C. Annesi: kuzum sen kafanı yorma şirket işleri işte bazı aksaklıklar olmuştur , dosyalar eksiktir sen onu bunu boşver de yarın okul var hadi sen git hazırla çantanı falan ben bulaşıkları yıkarım canım kızım.

Annemin bu anlayışlı hallerini çok seviyorum.
Cansu : Tamam O zaman annecim ben yukarı çıkıyorum.
dedim annem onaylar şekilde başını sallayınca anneme sarılıp öptükten sonra yukarı çıktım.  Çok yorucu bi gündü hemen okul çantamı hazırlayıp duşa girdim kısa soğuk bi duşun ardından kendime geldim .Duştan çıkıp pijamalarımı giydim ve yatağıma uzandım.  Telefonumda oyun oynarken sıkılıp bi kenara bıraktım
Telefonumu balkona çıkıp ege yi!!!
Yoq ne egesi bugün ki aldıklarımızı düşündüm!
Acaba EGE yi daha önce nasıl oldu da görmemiştim bu tesadüfler olmasa hiç karşılaşmayaacaktım belki ve belkide o gün o araba bana çarpacaktı ve ben..  Düşünmek bile istemiyorum.   Hatırladığım şey le "Vay mal kafam çocuk önce yardım etsin sonra kurtarsın hayatımı srn bi teşekkür bile etme ".  Ops!  Hayır hayır benim ege'yi düşünmemem lazım deyip yatağıma geçtim . Evet evet EGE yi düşünmemen lazım cansu! En iyisi uyuyayım dimi evet kesinlikle !
Yatağımda rahatça esneyip kendimi uykunun kollarına bıraktım ha unutmadan alarmımı da kurdum hıı şimdi uyuyabilirim...! 🌙👀

İçimdeki ÇığlıkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin