Kıssadan Hisseni Al

#77 Mağradaki Kuşun Sırrı

                                                              Bismillahirrahmanirrahim

  Resulullah (s.a.v.) ile Hz. Ebu Bekir Mekke-i mükerremeden hicret ederken bir mağarada üç gün üç gece kaldılar.

Hz. Ebu Bekir r.a. o mağaranın tavanında bir kuş gördü ki, yerinden hareket etmeyip, birşey yemez ve su içmez.
Hz. Ebu Bekir r.a. dedi ki,
- Ya Resulallah! Bu kuşa ben hayranım. Zira, biz bu mağaraya geleliden beri, bu kuş yerinden hareket etmedi. Bir nesne yemedi. Allahü teala, kelam-ı kadiminde,
(Allahü tealanın rızk vermediği, yeryüzünde bir mahluk yokdur.) buyurmuşdur.
Ebu Bekr-i Sıddik, böyle düşünürken, o halde hazret-i Cebrail aleyhisselam nazil olup, havada muallak durup, dedi ki,
- Ya Muhammed! Hak sübhanehü ve teala sana selam eder. Ve buyurur ki, "Ebu Bekrin hatırına geleni bilirim. O kuşa emr eyledim ki, Ebu Bekr ile konuşsun. Ebu Bekre söyle ki, o kuş ile söyleşsin"; dedi.
Resul-i ekrem hazretleri,Hz. Ebu Bekir r.a.' hazret-i Cebrailin sözünü açıkladıkda, Ebu Bekr 'radıyallahü anh' sevinip, ileri vardı. Dedi ki,
- Ey mübarek kuş! Allahü teala hazretlerinin izni şerifiyle, bana söyle ki, yiyeceğin ve içeceğin nedir.
O kuş ağlayıp, bir zaman kendinden geçip, yere düşdü. Sonra ayılıp, kalkdı. Tebessüm ederek dedi ki,
- Ya Eba Bekir! Bana bundan sual etme! Bu bir sırdır. Hak sübhanehü ve teala ile benim aramda olan sırrımı kimsenin bilmesini istemem.
Hz. Ebu Bekir r.a. dedi:
- Ey mübarek kuş! Eğer bana söylemeğe me'mur oldun ise, söyle.
Kuş dedi:
- Ma'lumun olsun ki, hazret-i Adem aleyhisselam yaratılmazdan iki bin yıl evvel, Hak sübhanehü ve teala beni yaratdı. Yiyeceğimi ve içeceğimi iki kelime eyledi. Aç olduğum zaman birisini söylerim; tok olurum. Susuz olduğum zaman birini söylerim; kanarım.
Ebu Bekr 'radıyallahü teala anh' dedi ki:
- O kelime nedir. Kuş dedi, o kelimenin biri budur ki, aç olduğum zaman sana buğz edene la'net ederim; tok olurum. Susuz olduğum zeman, sana muhabbet edene, istigfar ederim, kanarım.
Hazret-i Resul-i ekrem 'sallallahü teala aleyhi ve sellem', bunu işitip, ağladı. ümmetinden ba'zıları şakavet edip, hazret-i Ebu Bekre buğz edeceklerine mahzun oldu.
Kaynak : Menakıb-i Çihar Yar-i Güzin