Hz. Ömer, Cennet ehlinin kandili o büyük sultan, Halifeliği devrinde bir gün sabah namazını kıldırmak üzere seher vakti evinden çıktı... Mescid istikâmetinde gidiyordu ki, gecenin alaca karanlığında yıldırım hızıyla önünden sekiz on yaşlarında bir çocuk geçti...
O mâsüm yavru serçe kuşları gibi çırpınarak giderken, Koca Halife de ardından koştu ve onu kolundan yakaladı:
-Ey çocuğum, dedi, bu vakitte, böyle nefes nefese nereye gidiyorsun? Hiç senin yaşındaki bir çocuk gecenin bu vaktinde böyle koşar mı? Olacak şey mi bu?
Çocuk:
Ben, dedi, namaza gitmekteyim. Namaza gidilmez mi?
İslâm Devletinin reisi ve adalet tahtının sultanı, tâ gönülden bir âh etti de dedi ki:
-İyi ama, sana henüz namaz farz değil ki... Bu gayret nedir?
O altın kalbli çocuk, altın gibi bir kelime ile cevap verdi:
Ey büyük adam! Dün mahallemizde bir çocuk öldü. Ecel askeri kapımızda nöbet tutarken ben nasıl kendimi emniyette hissederim? Bu sebeple fırsatı ganimet bilip Rabbime kulluk etmek istedim!...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kıssadan Hisseni Al
Short StoryHayatımıza anlam katacak anektodların, kıssaların ve hikaylelerin bulunduğu bir kitap... :) "İyi insan olmak başka, insanlara iyiliği dokunan insan olmak başkadır." Yorumlarınızı ve Votelerinizi Bekliyorum. "Vay Be !" Dediğiniz Hikayeleri bize gönde...
