Soon-To-Be-Wife

21 0 0
                                    

NATALIE

"Good evening, Sir Theo! Good evening, Ma'am!" A maid who opens their big mahogany door greeted us with a sweet smile na halos ka-age ko lang yata. Hindi sya mukhang maid sa height and looks nya. If she's not wearing her uniform as maid, I can say that she is stunningly beautiful. She even looks friendly.

She's staring at us and she look into our hands na magkahawak since bumaba kami ng kotse ni Theo and she looks back to the man beside me na parang kinikilig. I don't know why but I can't feel I'm pissed or jealous. Jealous? Where the hell that came from? Oh well...

Maybe because I can't see something sparkling in her eyes while looking and smiling at the man beside me na kung makahawak sa kamay ko, akala mo wala ng bukas. Unlike me. Hindi ko yata maitago-tago yung kinang ng mga mata ko whenever and wherever I can see him even from afar. And so, I give her my sweetest and kindest smile I could ever give.

"Good evening, Betchay!" Theo greeted her back and saw him smirk na nakapagpataas ng isang kilay ko while I look at him. "Where are they?" He asks.

"Nasa dining room na po, Sir Theo-doro." And she giggles.

What was that? Nag-aasaran ba sila o naglalambingan sa harapan ko?

Alright, kanina hindi ako naiinis sa maid na'to but after I witnessed this cheesy-asaran they are doing in front me, hindi ko na alam. For goodness sake! I'm here, hello?! Parang gusto ko ng manabunot ngayon ng maid! As in now na!

I tried to pull of my hand but he just holds it tighter. "Don't be jealous, My Lady." He whispers to my right ear and I look at him as if saying that I'm not. "Oh c'mon, baby. She loves someone else, no need to feel that way. You'll meet him later." He bluntly tells me in front of their maid and winks at me. At ang walanghiya, hindi na talaga nahiya because he even kiss the back of my palm na ikinapula ko. I can't help no to look at the maid in front of us again. "Betchay," Tinignan naman sya nito ng masama nang napabaling sa kanya. Mag-amo ba talaga 'tong dalawang 'to? "I mean, Bethy... meet Natalie. Natalie, she's Bethy. Kababata ko, anak ng mayordoma namin and dito na sila namamasukan ni Yaya Marita sa'min since ages. They're like family to us." And he smiles genuinely to me. Now, I understand pero thr point is, nagharutan pa rin sila sa harap ko!

I look at her at kinamayan naman sya which she accepts gladly though she looks a bit shy to me. "Ahh Ma'am Natalie, pasensya na po kung nakita nyo pa yung pag-aasaran namin ni Sir Theo-doro." And she puts out her tongue to him after emphasizing his name. "I can assure you po na asaran lang namin yun. Don't worry po, wala po ako ni katiting na pagtingin sa kumag na yan." At napatawa na rin ako sa sinabi nya. She's adorably cute, I must say.

"Betty Marriote!" Sigaw ng isang matandang babae who came from nowhere na ikinagulat namin. I assume it is her mom na sinasabi kanina ni Theo. "Ikaw na bata ka! Hindi ba't kabilin-bilinan kong wag na wag mong bibiruin ng ganyan ang sir mo kapag naka-uniform ka lalo na kung may bisita sya?" She scolds her na nagpababa ng tingin nya sa sahig sa hiya.

"S-sorry po, Nay." She said in a low voice. And I feel sorry for her.

"Yaya Marita, it's okay. Hindi ka na nasanay sa'min ni Betchay." Singit ni Theo sa mag-ina. She looks at Theo like a mom ready to scold her son because he have done something wrong, kaya naman napakamot sya sa batok nya and can't look at his Yaya.

Hmmm... I guess isa 'to sa mga nakakapagpatiklop ng The Mighty and The Beast Theo. Gusto ko syang tawanan, pinigilan ko na lang talaga.

Bumaling ulit ang Yaya nya sa anak nito na tahimik pa rin sa pwesto nya. "Sya, tumulong ka na dun sa kusina sa paglalabas ng mga pagkain sa komedor. Bilisan mo at magsisikain na sila." Utos nya kay Bethy.

"O-opo, Nay." Nagpaalam na rin sya sa amin and I smile at her and mouthed it's okay. At namamadali na rin syang umalis.

"Sir Theo, good evening po!" Bati ng Yaya nya na kahit mas mababa na ngayon ang boses eh matalim pa rin ang tingin sa alaga nya pero nang tumingin sa akin ay nakangiti na. Weird. Pero naaaliw ako. "Good evening po, Ma'am!"

"Ahh Yaya, she's Natalie. The one I'm telling you about." Casual na pagpapakilala nya. "My girlfriend." Napatingin ako bigla sa kanya.

What?! I am his girlfriend? Since when? Shit! Kinikilig ako! Pero kelan pa?

"You're blushing and you're gorgeous." He said bluntly in front of her loving nanny. Wala talagang kahiya-hiya!

"Sya na ba? Hay naku! Masaya 'ko't nakilala na rin kita, Ma'am!" She said gladly and took my hand in hers. I can see how genuinely happy she really is. "Hindi ka naman ba pinapahirapan ng magaling na lalaking 'to?" She asks and put daggered glare to Theo na natatawa lang. Ako naman, namula sa tanong nya dahil iba yung pumapasok sa isipan ko when she said about pagpapahirap sa'kin ni Theo.

I remember our steamy-hot kitchen scene! And that position? Na mahirap naman talaga at nakakangalay! Oh my goodness! How my brain functions, is a perfect definition of pervert mind!

I tried my best to erased it on my mind because I know namumula na naman ako.

At sa harap pa talaga ng Yaya ni Theo ako nakakaisip ng ganito ha!

I heave a light sigh before I answer her. "O-Okay lang naman po. Thank you."

"Yaya Marita. Yan din ang gusto kong itawag mo sa'kin." She said which makes me nod and smile at her. She even hugs me tight. A motherly hug just like what Yaya Nelly was doing to me almost everyday, my loving yaya.

"Ahm... Natalie na lang po, Y-Yaya Marita. Huwag na pong Ma'am. Nakakailang po kasi." I requested her too and she nods happily.

After our introduction, iginaya na nya kami sa dining room where his parents are waiting for us. Imbes na intindihin ko yung kaba na nararamdaman ko, nagulat na lang ako when I saw them. Pati sila nagulat to see me in the dining door.

"Tito Enrico! Tita Amanda!" I exclaimed.

"Natalie?!" Tita blurted at ng makabawi sya ay inilapag nya yung bowl of green salad na dala nya sa mesa at she runs to me and hug me. "You're here! You're here, Hija! I'm so glad!" Then I hug her back.

Tumayo rin si Tito Enrico from his chair at niyakap rin ako. "It is good to see you again, Natalie."

As we separate from our hugs, Theo holds my waist at kinabig ako palapit sa kanya na ikinailang ko at ikinagulat naman ng parents nya dahil I heard Tita's gasps.

Shit! I'm not so ready for this! Hindi ko akalaing ang parents nya ay ang mga kaibigan ng parents ko na kakikilala ko pa lang almost a week ago na mgulang rin ng lalaking ipapakasal sa'kin. Damn! What did I get myself into?

Someone cleared his throat coming from our back which everyone look who it is. Hindi pa ko nakalingon agad dahil hindi pa ko nakaka-recover sa naiisip ko.

"Hello guys! Did I miss something here?" And speaking of...

I slowly look back and saw the shock expression on his face.

"N-Natalie?" He asks, confusion is all over his face and he looks at where Theo's hand is.

"Sakto." Putol ng magaling na lalaking nasa tabi ko sa nangyayari na hindi man lang nagulat na magkakakilala kami ng buong pamilya nya. Why? It makes my head turn around. "Everyone, meet Natalie..." he looks at me. Yung tinging nakakatunaw.

"...my soon-to-be-wife."

"What?!" Halos sabay-sabay naming tanong kay Theo.

The Possessive ProtectorTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon