Austen-Henderson Series 5: ENCHANTED BY MR. DEAN

EBMD 21

FB: Tinea Garcia

EBMD 21

NANG makabawi ako sa halikang pinagsaluhan namin ay kaagad kong hinuli ang kanyang mga mata.

"Y-you kissed me..." My mind is still under the magical kiss that we've shared. Hindi ako makapaniwalang hinalikan ako ni Tiago Lance. All seems to be unreal.

Sandali na naghinang ang aming mga mata.

"I'm sorry." He said. The air flipped my hair as he guiltily apologized to me.

"Why are you saying sorry?" Mahinang bulong ko. Pain stroked my heart seeing how regretful he was.

"It isn't right. I should haven't done that." Tumayo siya at mailap ang matang tinalikuran ako.

"At ano ang tama, Tiago Lance?" Naninikip ang dibdib na pinigil ko siya sa kanyang kamay. I stood up and faced him.

"Hindi ba tama ang n-nangyari? You kissed me, and I kissed you back. Mali ba iyon?"

"I'm sorry, Barbara..." My eyes shed a new tear. I punched his chest as my vision is becoming hazy because of my tears.

Ang labo niya talaga!

"Hinalikan mo ako, Tiago Lance. Ano b-bang ibig sabihin noon sayo?" Mataas ang tinig na konpronta ko sa kanya.

"G-gusto mo ba ako?" My shoulders lie low when he stayed quietly. Not again! Nanlulumo ko siyang sinuntok sa kanyang dibdib. "Bakit m-mo ako ginaganito, Tiago Lance?"

Mapait na ngumiti ako sa kanya. "You know what? This is the 2nd time we k-kissed. The last time you were drunk, you kissed me."

"Sobrang saya ko noon. I thought... that finally you have f-feelings for me. But then, you mentioned another name. It wasn't me, and you said you love her. Ang s-sakit non!" Napuno ng bikig ang lalamunan ko nang makita ko ang pagkalito sa kanyang mata.

"You love Mirabelle, don't you?I envy her!" Para akong talunan na mahinang sumuntok sa dibdib niya.

"N-naiintindihan ko na pagkakamali lang iyon. You kissed me because you were thinking of her."

"But now, you're not even drunk so why did you kissed me? Tell me?" Sigaw ko.

Umatras ako nang iwasan niya ang naghihintay kong mga mata sa sagot niya. "Umasa lang b-ba ako o talagang paasa ka?"

Nanatili lamang siyang nakatayo habang tinitingnan ko siya. I weakly beamed.

All my efforts were useless. Hanggang kailan ako aasa sa pagtingin niya?

"Thanks f-for this wonderful time with you." Humihikbi na tinakpan ko ang aking bibig. Maybe I should get going. Tapos na din naman na ang date namin. This whole thing is just a part of the 'bidding deal'. May expiration din ito. Pinakilig lang niya ako ng isang araw at hanggang doon na lamang iyon. Obligado lamang siya kaya pinakisamahan niya ako.

"Barbara..." Hindi ako lumingon ng tawagin niya ako. It will only makes me more upset. But then I felt his hand stopping me.

"I'm sorry." Napapitlag ako ng hinigit niya ako mula sa aking likod. He wrapped his arms around my shoulder. My emotions made my chest rise and fall.

Bakit niya ako niyakap?

"I took advantage of you, and it isn't right. Hindi ko dapat ginawa iyon, but damn it!"

"I like you." Napapikit ako nang marinig ang mga binitawan niyang sarili.

Totoo ba ang mga sinabi niya? Gusto niya din ako?