My Only Love Is The Boy I Hate The Most

κεφάλαιο 5

  Οταν σταθεροποιηθηκα ξανα στα ποδια μου, τα χερια απομακρηθηκαν απο γυρο μου και ηταν σαν να επανηλθε ξανα η αναπνοη μου. Ενιωθα την καυτη ανασα σου του στον λαιμο μου καθως η πλατη μου ακουμπουσε πανω στο στερνο του. Η ανασα του ζεστη και τοσο κοντα μου,με εκανε να ανατριχιαζω.Μπορω να πω πως το σωμα και η καρδια μου αντιδρουσαν περιεργα σε ενα αγγιγμα του, σε ενα του βλεμμα, σε μια νασα του πανω μου. Ποτε δεν ειχα ξανανιωση κατι τετοιο , κατι....... που ουτε εγω δεν μπορουσα να προσδιορησω!

<< Προσεχε!>> μου ειπε με μια βαρια φωνη , κοντα στο αυτι μου. Παει αυτος θα στειλει σημερα την καρδια μου στην κουλουρι.<<Αλλη φορα δεν θα ειμαι εδω για να σε πιασω πριγκιπισσα>>

Γυρισα αργα - αργα γαι να τον δω πιο καλα. Αυτο που αντικρισα ομως με σοκαρε. Ηταν πανεμορφος. Ηξερα οτι ειναι περιεργο να σκεφτομαι ετσι για ενα αγορι αλλα αυτο ηταν: σκημενος ελαφρα απο πανω μου αφου ειχαμε και με διαφορα ηψους, κοιτωντας με βαθια μεσα στα ματια περιμενωντας να του πω κατι. Τα ματια του ομως, αυτα τα πρασινα ματια που βυθιζοσουνα μεσα τους με ειχαν αποσυντονισει. Ειχε μαυρα μαλλια που γινοντουσαν ενα με το σκοταδι και ολα αυτα τα συνοδευε ενα ψηλολιγνο και γυμνασμενο σωμα. Δεν ηταν ουτε λεπτος αλλα ουτε που μυωδης. Ηταν απλα τελειος.... Ηταν ντυμενος στα μαυρα. Μαυρη κοντομανικη κολλητη μπλουζα,μαυρο τζιν, μαυρα παππουτσια. Εμοιαζε με εκπτωτο αγγελο!

Παιρνω μια βαθιαα ανασα << Ευχαριστω>> του λεω, παιρνω την Ηλεκτρα και φευγουμε . Πριν απομακρυνθουμε αρκετα τους ακουω να λενε:<< Μαρκο με ακους αυτο δεν επρεπε να συμβει. Σημερα εχουμε την μεγαλητερη ανταλλαγη που ειχαμε ποτε. Πρεπει να εχουμε το μυαλο μεσα στο κεφαλι μας.>> << Το ξερω Τηλεμαχε, το ξερω...>>

Οποτε Μαρκος.Μαρκος .... αυτο το οναμα αντηχει συνεχεια μεσα στο μυαλο μου απο την ωρα που φυγαμε απο εκει. Τι ηταν αυτη η ανταλλαγη στην οποια αναφεροντουσαν; Γιατι τοσο μυστικοπαθεια...;