Η Μελίτη ειναι πια φοιτήτρια της Ιατρικής. Με υποτροφία που παίρνει φεύγει για την Ισπανία ωστε να τελειώσει εκει το Πανεπιστήμιο της. Για την Μελίτη ειναι σαν να πραγματοποιήθηκε το όνειρο της καθώς πάλεψε σκληρά για να το κατακτήσει. Τι θα γίνει ό...
Μολις φτανουμε στην πισω μερια της σπηλιας κατεβαινουμε απο το σκαφος. Το ανοιγμα που οδηγει στην σπηλια αρχιζει να φαινεται υστερα απο λιγο σκαρφαλωμα πανω στις μεγαλες πετρες τις οποιες μαστιγωνει η θαλασσα.
"Αρε Μελιτη... δεν θα σε φτασω... θα σε πιασω,θα σε φυμωσω, θα σε δεσω και υστερα θα σε ριξω στην θαλασσα" μου λεει η Ηλεκτρα αναμεσα σε σοβαρο και αστειο.
" Πολλες αστυνομικες ταινιες βλεπεις τωρα τελευταια. Να τις κοψεις! Θα σου προκαλέσουν ψυχολογικα τραυματα, γιατι πως θα ζησεις μετα αβ δεν με εχεις! Μπορει να με σκοτωσεις αλλα μετα θα αυτοκτονησεις απο την μονοτονια!"της λεω ακουμποβτας ρο χερι μου στο κουτελο μου θεατρικα.
"Ναι μαλλον εχεις δικιο" "Παντα!" "Τελικά το αποφασισα... μονο θα σε φυμωσω , ωστε να μην ξαναπεταξεις τετοιες χαζες ιδεες. Γιατι να μην πηγαιναμε απο την κυρια είσοδο οπως οι υπόλοιποι και παιδευομαστε παιζοντας τους χιμπατζιδες που εκαρφαλωνουν πανω σε βραχια?" "Πωωω.... μεσα στην μουρμουρα εισαι. Δεν πήγαμε απο μπροστα, γιατι οχι μονο εχει τερστια ουρά για να μπεις μεσα αλλα και επειδη θα εχανες αυτο το απιστευτο τοπιο. Μάθε να ζεις την στιγμη Ηλεκτρα!"την αντεκρουσα.
Ενω προχοραγαμε ακουγα ακομα την μουρμουρα της αλλα δεν της εδινα ιδιαιτερα σημασια. Οταν φρασαμε μπροστα απο την σπηλια η θεα σου εκοβε την ανασα. Εβλεπες την θαλασσα να δεσποζει στα ποδια σου και τα κυμετα ορμητικα να χτυπουν τους βραχους.
Τα τοιχοι της σπηλιας στολιζαν ανμενες δαδες που φωτιζαν το τουνελ και εδιναν ενα πορτολοκοκκινο χρωμα στο εσωτερικο της.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Οπως προχωραγαμε αρχισα να ακουω καποιους ελαφρους ψιθύρους. Οταν πλησιασαμε λιγο ακομα δυο φιγουρες να ξεχωριζουν μεσα στο σκταδι. Δυο αγορια κοντα στην ηλικια μας ισως και λιγο μεγαλυτερα στεκονταν στην μεση του τουνελ . Φαινινταν σαν να τσακονοντουσαν για κατι. Προχωρισαμε λιγο πιο μεσα στο τουνελ , οταν η Ηλεκτρα σκονταψε σε εναν βραχχο που ειχε περσει απαρατηρητος και απο τις δυο μας.
"Γαμωτο, που βρεθηκε αυτος εδω;"λεει εκνευρισμενη η Ηλεκτρα.
"Σςςς..."της κανω καθως δεν θελβω να μας ανακαληψουν. Η τυχη ομως δεν ηταν ποτε με το μερος μου οποτε, γιατι τωρα;
Δυο πρασινα ματια σαν πετραδια επεσαν πανω μου. Με το που συναντηθηκαν οι ματιες μας ηταν σαν να κλειδωθηκαν και μια ζεστη διαπερασε ολο το κορμι μου. Πρωτος αυτος τραβηξε το βλεμμα του απο το δικο μου και το εστρεψε στο αλλο αγορι που στεκοταν διπλα του και για καποιο δυσνοητο λογο φαινοταν ιδιαιτερα εκνευρισμενος . Παρ'ολα αυτα η ομορφια του δεν μπορουσε να κρυφτει. Ηταν πολυ ομορφος. ΕΙχε μεγαλα γκριζογαλανα ματια που φαινοντουσαν σαν μια θαλασσα,σαν κυκλωνας που τα παρεσερνε τα παντα στο διαβα του. Τα μαλλια του ηταν καστανοξανθα και ανακατεμενα τα οποια προσεδιναν μια πιο χαλαρη νοτα στο ολο στιλ του. Η Ηλεκτρα με πλησιασε και μου ψυθιρησε να προχωρισω. Οπως πηγαινα να περασω απο μπροστα τους γλιστρησα σε μια λιμνη απο νερα οπου ειχε δημιουργηθει λογο της υπερβολικης υγρασιας εκει μεσα. Εκει οπου πιστευα οτι θα πεσω και τιποτα δεν με γλιτωνε οχι μομο απο το τραυμα της πτωσης αλλα και απο την μουρμουρα της Ηλεκτρας που επελεξα να ερθουμε απο εδω, δυο ζεστα χερια τυλιχτηκαν γυρω απο την μεση μου και με επιασαν. Ενιωθα αυτην την ζεστη απο πριν να μεγαλωνει με επικινδυνο ρυθμο μεσα μου και να γινεται μια φωτια τοσο δυνατη που κατακλιζει οχι μονο το σωμα αλλα και την καρδια μου.
HELLO GUYS!!!!! ;) Τι μου κανετε? Ελπιζω να ειστε τελεια οπως και εγω! Ααααα επισηςακλη σχολικη χρονια ελπιζω ολα να σαν πανε οπως τα επιθημηται!!!
Λοιπον... εχουμε πρωτη γνωριμια γιουπιιιιιι!Ελπιζω να σας αρεσε αυτο το κεφαλαιο . Το επομενο θα μπει συντομα μεχρι τοτε vote & comment please buyyyyy
