7 хоног өнгөрчээ. Кафед Зулаа байхгүй болсноос хойш яг л тэр чигээрээ хоосорсон юм шиг санагдах юм. Баяраа Зулааг өдөр бүр кафед хүлээдэг болов. Бүр гэрт нь очсон ч хаалга нь онгойхгүй. Өдөр хоногууд бүр л энгийн болсоор.... Энгийн л өдөр. Баяраа бас л тэр энгийн өдрийг дуусгаад гэртээ орлоо. Гэрийнх нь хаалга онгойлттой байв. Гэнэт том өрөөнийх нь гэрэл асаж коридорт цав цагаан даашинз өмссөн эмэгтэй гарч ирлээ.
Эмэгтэй: Зулаагаа хүлээсээр л байна уу? Тэр чамайг хаясан гэдгийг ухаарахгүй байна уу?
Баяраа: Амка! Зулаа намайг хаяагүй. Бас чи яаж манай гэрт орж ирсэн юм бэ?
Амка: Тэр хамаатай гэж үү? Чи угаасаа минийх аль хэдийн болчихсон шүү дээ. Бүр 3 жилийн өмнө.
Баяраа: Тэр чинь сургуулийн сурагчдын дүрсгүйтэл л байсан.
Амка: Үгүй. Тэр бол ариун хайрын эхлэл байсан.
Баяраа: Яг одоо миний гэрээс гар!
Амка: Зза би тэгвэл нэг ажил дуусгаадхая.
Баяраа: Юу?
Амка: Эхлээд хурдан том өрөөндөө ороод ир.
Баяраа том өрөөндөө орлоо. ЗУЛАА. Зулаа сандал дээр амаа скочдуулсан сууж байв.
Амка: Чи намайг сонгох уу? Зулааг сонгох уу?
Баяраа: Мэдээж Зулаа.
Амка: Заза би тэгвэл Зулааг чинь алах ажилтай болчих шивдээ.
Баяраа: Юугаар
Амка: Чи намайг боксчин гэдгийг мартаа юу?
Баяраа: Чи галзуу юмуу
Амка: Галзуу байж магадгүй.
Баяраа: Заза би чамайг сонгоё.
Амка Зулааг суллан коридор луу түлхэв. Зулаа хаалга онгойлгон хар хурдаараа гүйхэд Баяраа Амка хоёроос өөр хэн ч тэр байранд байхгүй байв.
Баяраа: Одоо чи намайг алж болно.
YOU ARE READING
Баян эрийн аяган бялуу
RomanceӨндөр, царайлаг бүсгүй нэгэн кафед ажилд орно. Гэхдээ тэрнийг нэг залуу тайван суулгахгүй байлаа. Сургуулиасаа хөөгдсөн бүсгүй, баян залуу хоёр бие биедээ хайртай болох болов уу? Эсвэл баян залуу шал дэмий бүсгүйг панаалдаад байв уу?
