My Mate Is...?!

Hoofdstuk 17

"WAKKER WORDEN!" Schreeuwt iemand in mijn oor. Ik spring snel overeind en wankel een beetje. "Meekomen!" De man sleurt me met zich mee. Ik word naar buiten gebracht. Er staan een paar mannen met motors. Ik kijk snel achter me. Ik zat dus in een bunker. "Kan je motorrijden?" Vraagt een man. Ik schud mijn hoofd. "Zoek het dan maar uit." Mijn mond valt open. "Maar dat is gevaarlijk!" Roep ik. De man haalt zijn schouders op. "Dan moet je voorzichtig rijden hè!" Hij komt naar me toe en sleept me mee naar een motor. "Helm." Ik zet mijn helm op. "Doe ons maar na." Ik knik. De man stapt op zijn eigen motor. Hij start zijn motor. En rijdt weg. Oke serieus? Ik zucht en probeer de motor te starten. "Hoe start je zo'n ding?" Vraag ik aan de rest van de mannen. Één van hen loopt naar me toe. "Aan de sleutel draaien." Ik draai aan de sleutel. Waar moet je nou gas gaan geven?! "Hup vooruit! We hebben niet eeuwig de tijd!" Roept een man. "Hier gas geven." Zegt de man die mij helpt. Ik knik. "Bedankt." Ik geef gas en schiet vooruit. "Wow!" Roep ik verschrikt. De andere mannen stappen snel op en gaan om me heen rijden. "We gaan naar de bruiloft dus hou je gedeisd!" Roept iemand. NOËLLE! Laurel! Ik kon je niet bereiken! Gaat het wel?! Ik voelde de hele nacht pijn! Ja het gaat wel. Ze martelden me. Opeens schiet ik naar links en knal bijna tegen één van de mannen. Hij gromt kwaad. "Sorry." Mompel ik snel en ga weer op zijn plek rijden. IK NEEM HET WEL OVER! Kan je motorrijden? Ja! Super easy! Ik laat Laurel de controle overnemen. Daar gaan we dan! Ik geef gas en maak een scherpe bocht naar links. De mannen schrokken en kijken me verbaasd aan. Ik geef gas en schiet weg. "ACHTER HAAR AAN!" Roept een man. Welke kant moeten we op?! Naar het oosten! Opeens rijden er meer dan tien mannen achter me. Waar komen al die andere vandaan?! Weet ik niet! De mannen halen ons in. "Stoppen!" Ik rij door. Iemand schiet iets in mijn rug. "Gek! Je moet haar niet doodschieten!" Roept de man kwaad. Ik voel iets langs mijn rug druipen. Snel voel ik eraan. Bloed?! Ik trap op de rem. De andere mannen komen naar me toe. "Snel we moeten verder." Gromt een man. "Ik ben neergeschoten! Doe effe normaal!" Roep ik kwaad. De man haalt zijn hand omhoog. Ik knijp mijn ogen dicht. "Prinses rustig maar." Ik open mijn ogen. Een paar mannen lagen bewusteloos op de grond. "W-wat is dit?" Vraag ik trillend. "Wij zijn spionnen. We zagen dat u ontvoerd werd. Dus gingen we achter u aan." De man bekijkt mijn rug. "Uw wond is weer geheeld. Kunt u verder rijden?" Ik knik. Hij stap op zijn motor. "Laten we gaan." De andere mannen om me heen rijden.

Pov Dimitri

"Dimitri, de spionnen hebben haar gevonden." Zegt Zack hijgend. Ik knik. "Wolvenprins. U moet nu komen." Een butler loopt met me naar de altaar. Zack en Shayden zitten met hun mate's vooraan. "Open de deuren!" Roept een wachter. De deur gaat open. De fake Noëlle loopt met een sluier langzaam naar me toe. Noëlle's vader heeft een vreemde blik in zijn ogen. Noëlle gaat naast me staan. "Wilt u Noëlle Brown, de wolvenprinses, met Dimitri Fullmoon, de wolvenprins, trouwen?" Noëlle lacht zachtjes. "Ja, ik wil." De man kijkt mij nu aan. "Wilt u Dimitri Fullmoon, de wolvenprins, met Noëlle Brown, de wolvenprinses, trouwen?" Ik schraap mijn keel. "J-" Een paar wachters komen binnenrennen. "ER WORD AANGEVALLEN!" Roept hij hijgend. Iedereen staat op en kijkt woedend. "Hoe durven ze!" Schreeuwt Noëlle's vader. Opeens komen er wolven binnengerend. Mijn spionnen. Ze knikken naar me en gaan naast de rode loper zitten. Noëlle komt naar binnen. "Hallo Linda." Ze kijkt kil naar het meisje naast me.

Pov Noëlle

We rijden door de poorten van de paleis. "Hou ze tegen!" Roepen de wachters. Ze springen voor ons opzij. De spionnen transformeren en rennen naar binnen. Ik zet mijn helm af. De wachters deinzen gelijk naar achteren. "M-maar hoe? U ben daarbinnen." Ik schud mijn hoofd en loop naar binnen. "Hallo Linda." Ik kijk kil naar de bruid. Dimitri kijkt verbaasd naar de bruid. "GRIJP HAAR!" Schreeuwt Linda. Maar niemand doet wat ze zegt. Mijn vader staat op. "Grijp haar!" De wachters pakken me beet. "Laat me los! Mijn vader is betoverd!" Roep ik tegen de wachters. Ze laten me gelijk los. "En wat is je bewijs daarvoor?" Vraagt Linda. Ik grijns. "Niet alles is wat het lijkt. Kijk maar eens naar jou en mij. Wij zien er hetzelfde uit, maar één van ons is fake." De wachters grijpen Linda vast. "Ze liegt! Ik ben de echte wolvenprinses!" Schreeuwt ze. Dimitri gaat voor haar staan. "Transformeer dan." Grijnst hij. Linda kijkt hem geschrokken aan. Pak aan bitch. Ik grinnik zachtjes. "Je heb gewonnen Noëlle..." Fluister Linda. Ik loop naar haar toe. "Mooi verander mijn vader maar terug." Ze kijkt me vals aan. "Nooit." Ze transformeert en springt op me. Snel transformeer ik ook en gooi haar tegen een standbeeld aan. Ze kreunt en staat snel op. Dimitri springt op haar en bijt in haar flank. Linda jankt en transformeert terug. "Verander hem terug. Nu!" Roep ik. Ze schudt haar hoofd. "Ik kan hem niet terug veranderen. Ik wist niet eens dat hij betoverd was..." Ze wordt weggesleept. Dimitri trekt me naar zich toe. "Ik ben zo blij dat je weer terug bent." Ik geef hem een kus. Hij kijkt bezorgt naar me. "Wie heeft je gemarteld?" Ik haal mijn schouders op. "Kom je moet uitrusten." Hij tilt me op en loopt naar mijn kamer. "Ik heb twee nachten zonder jou moeten slapen. Weet je hoe moeilijk dat was?!" Hij streelt mijn wang. Ik sluit mijn ogen. "Ik weet het." Zijn lippen raken de mijne. We belanden op mijn bed. "Kom dan gaan we slapen." Ik grinnik en knik. "Ik haal wel even een dokter." Hij stapt uit mijn bed. Ik pak snel zijn arm. "Wacht! Ik heb geen pijn en mijn wonden zijn al geheeld." Hij kijkt me twijfelend aan. "Kom slapen!" Ik kijk hem met puppy ogen aan. Hij zucht en gaat naast me liggen. "Welterusten Noëlle." Ik leg mijn hoofd op zijn borst. "Welterusten Dimi." "Noem me niet zo." Ik grinnik. "Noem me gewoon Dimitri." "Okay welterusten Dimi." Hij rolt met zijn ogen. Mijn ogen vallen langzaam dicht.