Düşünmekten yorulduğum doğrudur
Yerin yedi kat altında gibiyim
Kulaklarımda şiddetli bir sessizlik
Sağır olmak üzereyim
Gözlerim karanlığa alışkın
Kör olmanın bir kaç adım gerisindeyim
Ellerim kuvvetsiz kaldı çırpınmaktan
Kazımaya alışkın tırnaklarım kırılmış
Kan Revan içindeyim
Üzülmekten yorulduğum doğrudur
29 yıl 6 ay kolay mı
Hala aynı kafesteyim
0tuza yarım kala ben
Keşkelerime esir olmuş vaziyetteyim
Müebbet yemiş bir mahkum gibi
En yüce merciden
Affın çıkmasını beklemekteyim
Belki yepyeni yollar çizeriz ömrümüze
Yada sınav der herkesten önce oluruz sınav yerinde
Hayat sınavının kitabı mı olurmuş
Çalışmadığımız yerden çıkarsa
Doğaçlama takılırız
Olduğu kadar olmadığı kader
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞİİR DURAĞI
Thơ caKader denilen mevzu derin Yaşanmadan bilinmezmiş Kaç sefer yapsak da Ne sonun belli,nede yerin Kolay yolu kimse çözememiş Aşkı hakkıyla yaşamak zor Dert çekip dermanı aramak zor Acıya alıştıysa bir kere kimliğin Bir daha kimlik değiştirilemezmiş...
