hoofdstuk 1

4.8K 66 9
                                    

Amelia pov

'We gaan verhuizen' dat zinnetje blijft door mijn hoofd spoken. Maar waarheen willen ze niet vertellen uit angst dat ik wegloop. Mijn oudere broer vind het helemaal geweldig. Weg van het kut leven dat hij leid. Aan de ene kant zou ik ook blij moeten zijn. Want ik heb hetzelfde kutleven als mijn broer. Dat ligt waarschijnlijk aan het feit dat we zoveel op elkaar lijken maar ook weer niet. Daniel is mijn tweelingbroer. Op school zijn we de pispaaltjes altijd worden we uitgekozen door de pesters en dat kan nu eindelijk voorbij zijn. 'Daniel vindt je het niet gek dat ze niet vertellen waar we heen gaan?' vraag ik aan hem. 'Mij boeit het niet zolang ik hier maar weg ben' zegt hij. Hij pakt koffers en gooit zijn kleding erin. 'Kom op Amelia we gaan het daar veel leuker krijgen' zegt hij om mij op te fleuren. Ik zucht en sta op. 'Ik wil hier sinds de dood van Marietje al weg' zucht ik. 'Ze heeft het daar boven veel fijner ze heeft daar rust ze heeft daar geen last van het gepest' zegt Daniel. 'Ik denk dat mama en papa bang zijn dat ze ons ook kwijtraken door dat gepest' zeg ik. 'Daar denk ik al een half jaar over na' zegt Daniel.  'Ik heb gewoon het gevoel dat ik Marietje hier achterlaat' zucht ik. 'Kom eens' zegt Daniel. Ik loop achter hem aan naar beneden. 'Ik wilde je het eigenlijk morgen geven wanneer we weg gaan' zegt Daniel. Hij geeft mij een doosje. Ik open hem en zie een ketting. Ik pak de ketting uit het doosje en open het. Aan een kant zit een foto van Marietje en aan de andere kant zit een ijzer plaatje. 'In deze ketting zit het as van Marietje zodat ze altijd bij je is' zegt Daniel. Hij doet hem bij mij om. 'Daniel' zeg ik met tranen in mijn ogen. Ik geef hem een knuffel. 'Kom op inpakken' zegt Daniel. We rennen naar boven. 'Misschien gaan we wel buiten Nederland wonen' zegt Daniel. 'Misschien zelfs buiten Europa' zeg ik. 'Misschien wel naast Shawn Mendes'zegt Daniel plagend. 'Ach hou op' zeg ik. Eenmaal in mijn kamer beginnen we snel met inpakken en na 2 uur zijn we klaar. 'Schatjes komen jullie eten' roept mam. We rennen naar beneden en gaan snel aan tafel zitten. 'Okay willen jullie vertellen waar we gaan wonen?' vraag ik aan mam. Mam en pap kijken elkaar aan en ze knikken. 'We gaan naar Canada verhuizen' zegt Pap. 'Waar in Canada?' vraagt Daniel. 'Kennen jullie toch niet' zegt pap. 'Ah toe nou' zeur ik. 'Pickering' zegt mam. Mijn mond valt open. 'Is er iets?' vraagt pap. Ik schud mijn hoofd en begin te eten. na het eten loop ik weer naar boven en laat ik mezelf op bed vallen. En zodra mijn hoofd mijn kussen raakt val ik in slaap

Boy next doorWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu