Horror Stories: Dead House

5.Tales of the Dead

Josh

Ik zat op mijn kamer en ik hoorde een sirene. Er stond een politieauto voor de deur en mam en pap liepen naar buiten toe. Ik deed het raam stiekem open en er stapten twee agenten uit de auto. Ik luisterde mee naar wat er allemaal verteld werd.

'Dag, mijn naam is Brad.' zei de ene agent, terwijl de andere alleen een hand gaf en vooral Brad aan het woord liet.

'Frank en dit is mijn vrouw Lana. We zijn erg geschrokken van de vermissing.'

'Dat kan ik me voorstellen.'

'Hij zou hier nog naartoe komen, maar hij is nooit gearriveerd.'

'Laten we binnen verder praten.' zei Brad en ik keek ze na tot ze binnen waren.

Toen ik mijn hoofd omdraaide zag ik dat de buurvrouw Darlene ook uit het raam stond te staren naar wat er aan de hand was en aan de overkant van de straat zag ik een man een steegje in glippen.

Ik draaide me weer om en had het raam dichtgedaan. Ik zat in kleermaker zit op mijn bed en tegenover mij zat Oliver precies het zelfde.

'Wat doe jij hier nu eigenlijk?' vroeg ik hem. 'Hoe kan het dat jij hier steeds opduikt.'

'Begrijp je het dan nog niet?' vroeg hij en ik keek hem vragend aan. 'Hier!'

Hij gaf me een laptop aan.

'Ik heb mezelf even opgezocht op internet.'

Ik keek verbaasd naar wat er allemaal opstond. 

'Jij bent...'

Ik kon mijn zin niet meer afmaken en hij zat knikkend voor me.

'Dood, inderdaad.' zei hij en ik keek hem met open mond aan.

Het was even stil, maar na een tijdje kon ik weer iets uitbrengen.

'Waarom heb je me dan niets gezegd?' vroeg ik en hij lachte.

'Wat denk je zelf.' hij keek me met een glimlach aan. 'Hé, ik ben Oliver en ik ben dood, zullen we vrienden worden? Ik dacht het niet.'

'Sorry.'

'Je hoeft geen sorry te zeggen.'

'Hoe?'

'Hoe ik ben dood gegaan?' vroeg hij me en ik knikte voorzichtig. 'Dat staat vast ook wel op die site.'

Ik keek hem vragend aan en hij zuchtte. 

'Mijn vader heeft me doodgeschoten.'

'Echt?' vroeg ik en ik keek hem met meelijden aan. 'Wat verschrikkelijk.'

'Leeft je vader nog?'

Hij schudde met zijn hoofd. 

'Daar heeft mam wel voor gezorgd.'

Darlene

Ik opende de deur en Julia kwam binnen gelopen.

'Ik zag dat er politie aan de deur was?' vroeg ze aan mij.

'Klopt, ze zijn hier geweest of ik iets had gezien. Gewoon vragen voor een getuige.'

'En?' vroeg ze terwijl ze haar tas weg zette en op de bank plofte.

'Hij stelde vragen over een vermissing.'

'En, weet je er iets van?'

'Ik heb die man gezien.' zei ik met een zucht, maar ik ga mijn buren niet verraden.'

'Want?'

'Ze hebben het al zwaar genoeg, niet?' zei ik haar en ze stond op en keek door het raam naar het dooien huis.