Horror Stories: Dead House

2.Truth

Josh

Ik keek met grote ogen naar de jongen die in mijn kamer stond.

'Wat moet jij in mijn kamer?!' riep ik vragend naar hem.

De jongen bleef rustig rondlopen en pakte hier en daar een keer iets vast en keek er aandachtig naar.

'Dit was ooit mijn kamer.' zei hij en ik haalde mijn wenkbrauwen op. 'Ik woonde hier ooit met mijn ouders, maar dat gezin bleek niet te zijn waar het op leek.'

'Sorry, daarvoor.' zei ik en de jongen bleef rondlopen door mijn kamer. 'Maar dit is nu echt mijn kamer.'

De jongen keek me plots aan en glimlachte. 

'Je weet nog niets.' zei hij en hij liep mijn kamer uit.

Ik gooide mijn oortjes uit en de strip op de grond. Ik rende door de deur de gang op en zag hem nog verdwijnen om de hoek. Ik rende achter hem aan en eindigde bij de trap. Ik rende de trap af naar beneden en keek in het rond. De kelder deur stond open en ik liep voorzichtig dichter naar de deur toe. Ik liep de kelder in en ging de trap af.

Frank

Ik rende naar huis en zag dat Lana met een boompje bezig was. Ik zat onder het zweet en Lana keek om naar mij.

'Lekker gerend?' vroeg ze en ik knikte terwijl ik naar binnen rende.

Binnen plofte ik neer op de bank en dacht aan wat die man me verteld had. Misschien had hij nog gelijk ook, maar ik wilde me niet door hem laten weg jagen, dus bleef ik er voorlopig bij dat dit onze nieuwe start is.

Josh

Ik liep voorzichtig de krakende trap af en kwam beneden in de kelder uit. Ik keek in het rond en er stonden allemaal kasten vol met potjes en spullen daarin. Alles zat onder het stof en ik hoestte. 

Het was donker en koud en er zaten maar hele kleine raampje in de kelder die net boven de grond uitkwamen, zodat er iets licht in de kelder kwam. Ik kon Oliver, de jongen uit mijn kamer niet meer vinden en ik liep terug de trap op, maar merkte niet dat iemand me aanstaarde. Iemand waarvan ik het bestaan nog niet wist. 

Het was al laat en ik zat op mijn kamer en wist dat pap en mam zich samen klaarmaakten om naar bed te gaan. 

Ik deed mijn lamp uit en legde mijn stripboek op mijn nachtkastje. Ik ging op mijn zij liggen, trok de deken over me heen en sloot mijn ogen. Plots voelde ik een klein beetje wind tegen mijn gezicht aankomen. Ik opende mijn ogen en het gezicht van Oliver was nog geen 10 centimeter van de mijne verwijderd. Ik vloog haast van mijn bed af, maar ik bleef er nog net opzitten.

'Wat doe je hier!?' vroeg ik, terwijl ik weer normaal op mijn bed ging zitten.

'Ik keek of je fijn aan het slapen was.'

'Ga weg uit ons huis!'

Hij ging zitten in een stoel in de hoek van mijn kamer en sloeg zijn armen over elkaar.

'Nee, want dit is mijn huis.' zei hij en ik zuchtte naar hem. 'Ik kan hier trouwens helemaal niet weg.'

Ik keek hem vragend aan.

'Hoe bedoel je?'

'Ik zit vast in dit huis.'

Ik fronste naar hem en nam hem niet serieus. 

'Ga gewoon weg, dan kan ik rustig slapen.'

'Als dat is wat je wilt.' zei hij en hij stond op.

'Ja, dat wil ik graag!'