Horror Stories: Dead House

6.Improvident

Frank

Het was al laat en ik zat op de bank nog wat tv te kijken. Lana zat naast me en ik Josh zat op zijn kamer. Hij was de afgelopen tijd niet zo aanspreekbaar en ik liet hem maar met rust. Lana las een tijdschrift en ik dacht na over dat jochie in mijn spreekkamer. Hij wees naar Danischa en maakte toen een dood gebaar. Ik wist niet zo goed wat ik er mee aan moest. 

'Frank, ik ga naar bed.' zei Lana plots en ik draaide mijn hoofd vlug bij naar haar kant toe. 'Ik voel me niet zo lekker.'

'Ja, natuurlijk schat. Ga lekker slapen.'

Ze kuste me op mijn wang en vertrok naar boven. Ik liep naar de keuken en toen ik daar eenmaal was voelde ik dat er iets niet goed was. Ik draaide me om en achter me stond plots een man in een lange zwarte jas.

'Jij gaat boeten!' riep hij en plots pakte hij een hakmes van het aanrecht af.

Ik sprong aan de kant toen hij op me af rende en rende de keuken uit en daarna naar buiten. Ik stond nu voor het huis en hoorde dat iemand met hakken naar me toe kwam gelopen.

'Frank!' riep ze en toen ik omkeek zag ik dat Danischa naar me toe kwam gelopen.

'Bel één één twee!' riep ik tegen haar. 'Blijf uit de buurt van dit huis!'

'Wat is er dan aan de hand?' vroeg ze en ze kwam dichterbij mij, maar dat was jij niet de bedoeling. 'Wil je me weer weg hebben ofzo?!'

Ze kwam voor me staan met de rug naar het huis en ik keek haar recht in haar ogen aan.

'Je kunt me niet voor eeuwig wegsturen, Frank.'

Ze maakte plots een kreuntje en pakte zich stevig vast aan mijn armen. Ze zakte naar de grond te en toen ik over haar heen keek, kon ik niemand zien. Ze lag nu op haar buik op de grond.

'Frank?' vroeg ze met veel moeite en ik knielde bij haar neer. 

Ze had een hakmes in haar rug en plots voelde ik een hand op mijn schouder.

'Laat mij dit oplossen.' zei Eric en ik draaide mijn hoofd bij.

'Jij hebt wel genoeg gedaan!' riep ik plots.

'Echt, Frank!' riep hij plots. 'Wil je hiervoor de bak in gaan, iets wat je niet gedaan hebt?!'

'Natuurlijk niet. Ik ga die man aangeven!'

'Ach, Frank. Wij weten beiden dat die man niet echt is.'

Ik keek hem geschrokken aan.

'Hoe bedoel je?'

'Een man met dat soort kleren aan duikt op in jou keuken om je te vermoorden, maar hij kent je niet.' begon hij met vertellen. 'Ik zou dit huis eens heel goed op internet opzoeken als ik jou was, Frank.'

'Vertel het me gewoon!' riep ik naar hem terwijl ik zag dat Danischa overleden was.

'Je woont in een geestenpaleis.' zei hij plots.

'Dat kan niet!' riep ik meteen terug. 'Geesten bestaan niet.'

'Oké, Frank.' zei hij met een glimlach. 'Als dat is wat je denkt, best. Maar misschien moet je je ogen eens een keer opendoen.'

Ik keek hem vol verwarring aan en het leek wel of hij echt de waarheid sprak, maar ik geloofde hem niet.

'Laat mij dit voor je oplossen, Frank.'

Ik knikte en ik liep voorzichtig weer naar binnen. Ik trok mijn bebloede shirt uit en gooide het in de wasmand. Liep naar de slaapkamer en viel naast Lana in slaap.