Horror Stories: Dead House

10.Rest in Peace

Frank

Ik liep het politiebureau binnen en liep naar de balie.

'Waar zit Eric Keenley.' vroeg ik de baliebediende en ze wees me de weg.

Even later liep ik naar de ontmoetingsruimte waar hij met de rug naar mij toe aan een tafeltje zat te wachten.

'Eric?' vroeg ik toen ik dichterbij kwam en hij draaide zich om.

'Frank, gozer. Wat leuk dat je me komt opzoeken.'

Ik ging zitten en hij keek blij voor de situatie waar hij in zat.

'Waarom zei je die dingen tegen de politie?'

'Omdat ze waar zijn.' zei Eric en ik begreep hem niet.

'Je hebt ze niet vermoord.'

'Nou en, Eric. Mijn leven is al naar de kloten en dat van jou niet. Jij kunt nog een nieuw leven starten. Niemand boeit het iets dat ik hier zit.'

Ik keek hem verward en geschrokken aan. Ik kende Eric nog niet zo goed, maar dat hij zoiets voor mij deed.

'Ze hadden anders jou opgepakt, Frank. Jij bent de enige in dat huis!'

Ik knikte.

'Ik weet het. Ik kan daar niet blijven hè?'

Eric keek me wat betreurd aan.

'Sommige geesten zullen je veiligheid bieden en proberen te geven, maar anderen gaan er tegen in. Dat zal tot je dood leiden. Je moet daar zo snel mogelijk weg.'

Ik knikte en stond op.

'Bedankt voor je komst, Frank.'

'Jij ook bedankt, Eric.' zei ik en ik schudde hem de hand. 'Voor alles.'

Ik knikte instemmend en ik verliet de zaal.

Oliver

Josh en Kathy zaten op zijn bed en knuffelden met elkaar. Ze wisten dat ik er bij stond, maar het maakte hun niks meer uit. 

Plots hoorde ik meerdere stemmen beneden en hoorde dat de deur met gepiep open ging.

'Blijf hier, ik regel dit.' zei ik en ze knikten beiden naar mij.

Ik liep de trap af en zag dat Julia en David samen binnen waren gekomen.

'Wat wil je hier van me?' vroeg David.

'Wacht maar af.' zei Julia.

Ik liep naar Julia toe.

'Wat is er?' vroeg ik en David keek zijn ogen uit. 

Hij had blijkbaar nog nooit een geest gezien en hij wist dat ik dood was.

'Hoe kan dit?' vroeg hij.

'Wat, nog nooit een geest gezien?' vroeg ik hem en hij schrok dat ik tegen hem praatte. 'Nee dus.'

'Ik moet van David af.' zei Julia plots tegen me.

'Wacht!' riep David en hij pakte Julia stevig vast. 'Wat zeg je nou!?'

'Blijf met je poten van haar af!' riep ik en ik sloeg David met mijn vuist op zijn wang.

Hij hield zijn hand tegen zijn wang en plots sloeg hij mij.

'Ah, ik kan je dus nog wel slaan!' zei hij plots.

'Jammer genoeg wel, alleen heb ik er na een paar minuten geen last meer van, bij jou wordt het blauw en dik.'