2 Hafta sonra
Klasik beden derslerinden birindeydik yine. Koray kendini iyi hissetmediği için derse katılmamış, sınıfta dinleniyordu. Voleybol oynamak için filenin etrafında toplandık fakat birşeyler ters gidiyordu. Ah şu kadınların zamansız gelen sıkıntıları.. Yine hazırlıksız yakalanmıştım. Hocaya durumu izah edip sınıfa çıkmak için izin istedim, kabul etti.
Koşarak sınıfa çıkıp kapıyı açtığımda gördüğüm manzara korkmama sebep olmuştu. Koray iki elinin arasına aldığı kafasıyla, dirseklerini sıraya dayamış vücudunun titremesine engel olamıyordu. Başta birşey düşünüyor gibi görünsede bir zaman sonra iyi olmadığı anlaşılıyordu. Geldiğimi farkettiginde kafasını hafif oynatıp bana baktı.
"İyi misin?" Demekle yetindim.
"İyiyim, birazdan geçer " dedi.
"Su ister misin?"
"Olabilir." Çantamdan aldığım suyu uzattım ama içmesi biraz zordu. Ona suyu ben içirdim. Bir süre sonra titremesi durdu ve bana doğru döndü.
"Merak ediyorsun ama sormaya korkuyorsun çünkü cevap vermeyeceğimi düşünüyorsun."
"Evet merak ediyorum ama sormaya korkmuyorum sadece suan sırası değil diye düşündüm o kadar."
"Sözlerimi kesme ve beni dinle olur mu?"
"Pekala"
"Gizem biz İzmir'den bu yaz başı döndük ailemle. Annem ve babam doktor. Ordaki çevremden ve arkadaşlarımdan uzaklaşmam için İstanbul'u tercih ettiler. 3 yıldır uyuşturucu madde kullanıyorum bu durum bütün hayatımı etkilemeye başladı. Kurtulmak istedikçe daha da battım. Elde etmek kolay olduğu için vazgeçmesi kolay olmayacaktı, ailem çözümü şehir değiştirmek olarak buldu. Şuan uzak kaldığım için bu gibi durumlar yaşıyorum bir süre sonra geçiyor. Profesyonel yardım neden almadı diye düşüneceksin. Aldım ama işe yaramadı belki de kurtulmayı yeterince istemedim. Artık istiyorum. Yaşımın gerektirdiği gibi yaşamak ve düşünmek.. En çok istediğimde bu şimdi beni yalnız bırak ve birdaha üstüne düşmeyen şeylere şahit olma. "
Ne diyeceğimi bilemedim. Ne sorulurdu ki yada nasıl davranılırdı? Tek bildiğim yalnız bırakmamı istemesi isabet olmuştu. Sessiz kalarak çantamı alıp sınıftan çıktım. Üzülmüştüm bu duruma ama yalnız olmaması ve arkasında duran ailesi beni mutlu etmişti. Gözlerinin morlugu ve o yorgun görünümünün sebebi de belliydi.
Son dersin bitiş zili çaldı ve okuldan çıktım. Ağrılarla yürümek ölüm gibi geliyordu. Gün boyu regl sancısı çekmistim ve derslerden birşey anlamamıştım. Zorlukla ilerlerken arkadan biri "Gizem" diye seslendi.
Döndüğümde Koray'ın bana doğru yaklaştığını gördüm.
"Hayırdır hasta mısın? "
"Hayır hasta değilim ama midem ağrıyor.
"Arkadan baktığım zaman hiç öyle görünmüyor " dedi. Ne demek istiyordu? "Ayy hayır bu olamaz demi olsaydı farkederdim. Ya doğruysa hic bu kadar utandığımı hatırlamıyorum." Kendi kendime konuşurken hırkasını bana uzattı. "Al bu seni eve gidene kadar idare eder." dedi ve pis pis sırıttı.
"Teşekkür ederim gerek yok bakarım başımın çaresine ben."
"İnat etme iyi görünmüyor hicbirsey"
Ya bu çocuk beni delirtecek öyle olsa bile niye bu kadar dillendiriyor hıyar herif.
"Tabi eline düştük ya konuş böyle. Neyse okulda veririm hırkanı teşekkür ederim. Yarın görüşürüz." Ben uzaklaşırken "görüşürüz" diyerek gülmeye devam etti.
Hızla eve geldim, üzerimi değiştirmeye koyuldum ama dediği gibi birşey yoktu. Fena kandırmıştı beni yine kızdım. Olsun gülmeme sebep olmuştu. Niye böyle birşey yaptı ki ?
Üzerimi değiştirdiğimde telefonum çalmaya başladı. Günler sonra babamın adını telefonda görmek biraz olsun mutlu etmişti beni.
"Efendim"
"Nasılsın kizim"
"İyiyim babacım, hiç aramayacaksın sandım sen nasılsın? "
"İyiyim güzellik, işlerim fazla yoğundu arayamadım ama hafta sonu oradayım telafi ederim diye düşünüyorum. Gelmeden ararım öpüyorum."
Babamın haberi beni delice mutlu etmişti. Özlediğimi daha da hissettim. Hafta sonu nasıl gelecekti şimdi? Olsun beklemeye değerdi.
İçimdeki sevinçle dışarı çıkma isteği belirdi. Beren'e mesaj attım ve buluşmak için sözleştik. Odama geçip dolap karşısında bakinmaya başladım. Havaların değişkenligi ve bugünkü durumum bayağı düşünmeme sebep olmuştu. Mavi bi kot, üstüne beyaz dar tişört ve ayak bileklerimde biten hırkamı giymeye karar verdim. Belimde biten dalgalı saçlarımı serbest bırakıp hafif bi makyaj yaptım ve hazırdım. Beren'in de hazır olduğunu öğrenince dışarı çıktım. Kapıda gördüğüm manzaraya şaşkınlıktan öylece bakakaldım.
Acaba Gizem ne gördü? :)
İletişim instagram gzzmkyaa
