4.BÖLÜM

30 3 0
                                    

Iyi okumalar....

Hayatın size ne zaman ne getireceğini bilemezsiniz.
Anın tadını çıkarın. 1 saniye sonrasını bilemeyiz. Mesela ben genelde 1 saniye sonramı tahmin edebilirdim. Ya dayak yiyecektim 1 saniye sonra ya da gene dayak yiyecektim. Benim hiç bir zaman seçme şansım olmadı. Her zaman kader bu ne olacağı allaha kalmış denilmez. Her şey elbette olacağına varır ama sizin de el atmanız gereken zamanlar vardı. Mesela bir köpeğin koşarak üstünüze geldiğini gördüğünde, kader bu saldıracak demek yerine kendi iradenizle kaçarsınız.

Ben gerçek hayatta hiç böyle olmadım, o an ne olursa devamını beklerdim. Artık reşit olmuştum. Yarın olacaktım. Iki ay sonra doğum günümdü. Ne önemi vardı ki.

"Benim evimde kalır mısın?"

"Ne?"

"Yani yanlış anlama. Kötü niyetli değilim."

"Niyetiniz ne o zaman?"

"Siz,biz olmayalım. Abi de bana. Niyetim kötü değil kesinlikle. Lütfen kırma beni."

Nedense bu adamın karşısında dirayetimi kaybediyorum sanki. Daha önce herkese karşı koyan ben bu adama karşı koyamıyorum. Nedenini bilmesemde bana iyi davranıyordu. Fiziksel olarak  buna ihtiyacım yoktu ama ruhsal olarak yardıma ihtiyacım vardı.

Kabul edecektim. Bu adamın yanında mutlu olacağıma inanıyordum. Her nedense....

"Peki. Kabul ediyorum, Ilgaz Abi."

Genişçe güldü ve kahkahayı bastı. Sevindiği belliydi. Bana neden önem veriyordu ki?
Belki de kızı ölmüştür ve beni ona benzetmiştir. Ilgaz Abi kahkaha atınca, garsonlar ve diğer çalışanlar şokla bize baktılar. Ne vardı bunda. Sadece sesli gülmüştü. Hep ciddi birisi miydi acaba?

"Neden sana böyle tuhaf bakıyorlar?"

"Çünkü beni ilk kez kahkaha atarken hatta ilk kez gülerken görüyorlar."

"Nasıl yani?"

"Emin ol, daha önce hayatımda dudaklarımın ucunun bile kıvrıldığını bilmem."

"Ne?"

"Ben 18 yıldır ilk kez gülüyorum."

Bir an için zaman durdu sandım. Vücudum şokla sarsıldı. Ne demek 18 yıldır ilk kez gülüyorum? Bir insan nasıl 18 yıl gülmez ki.

Salak Karan! Sanki sen her an gülüyorsun ya.

Evet. Bende 18 nerdeyse hiç gülmedim. Arada bir kardeşlerim sayesinde gülmüştüm.

"18 yılın özelliği ne acaba?"

"Çok yakın bir zamanda öğreneceksin kızım. Merak etme."

Ne demek istediğini anlamasam da sustum. Bu ona konuşma hakkı doğruyordu.

"Ee,ne yapmak istersin?"

"Anlamadım?"

"Yani, biraz birlikte zaman geçirip eğlenelim diyorum."

"Bilmem,siz bilirsiniz."

"Siz mi?"

"Sen bilirsin,Ilgaz Abi."

"O zaman alışveriş yapalım. Ben çok severim yapmayı."

"Fark etmez. Ama erkek kıyafe....."

"Sana da alacağız."

"Hayır. Gere...."

FARKLI HAYATLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin