Siyah Kadar Masum

-3

Lanet olsun!
Lanet olsun!
Lanet olsun!
Bilinçaltımın bana oynadığı aptal oyunlara lanet olsun!
Dünyanın en güzel rüyasından çalan alarmımın sesiyle uyandığım güne ayrı lanet olsun!
-önceden size anlattığım- rüyayı gördüm ve kendime söverek yataktan aşağı ayaklarımı sarkıtıp terliklerimi giydim. Gördüğüm rüyaya kızıp yüzümü yıkamaya lavaboya yürüdüm.
Kendimi tanıtmam gerekirse ki sanırım gerekiyor.
Adım Remle, 17 yaşındayım. Hayatınızda görebileceğiniz en mükemmel anneye sahibim. Babamı daha ben 2 haftalık bebekken trafik kazasında kaybetmişim, ona ait hiç bir şeyi hatırlayamıyorum ne yazık ki. Rüyamda da bahsettiğim gibi piyano çalıyorum, en yakın arkadaşım Sima ve Deniz'i seviyorum.
Deniz'i 9.sınıfın 2. döneminden beri seviyorum; Deniz okuduğunuz kötü çocuklardan değil. Ailesine oldukça düşkün, dersleri iyi, kavga etmeyen ve beladan uzak bir tip. Fakat ben bir türlü onunla iletişime geçemiyorum. Her konuda oldukça hareketli, yerinde duramayan, çok konuşan bir kız olan ben Deniz'i karşımda gördüğüm an dumur oluyorum, ağzımı açamıyorum ey kardeşlerim. İstisnasız her sabah uyandığımda "Bugün senin günün Remle" diyorum ama nafile, evde kendimi ne kadar yüreklendirebilirsem Deniz'i gördüğüm an tüm cesaretim içimdeki civcivlere yem oluyor.
Ama inanıyorum, bir gün Deniz'in karşısına geçip sanki onu 10 senedir tanıyormuşum gibi "Naber?" diyebileceğim ey kardeşlerim, sizde bana inanın. Bunu başaracağım.
•••
-arkadaşlar kafamdaki kurguyu biraz değiştirmek istiyorum çünkü ilk 2 bölümdeki gibi yazsam devamını getiremezdim ama dediğim gibi rüya gerçek davranışları aslında, sadece Remle o kadar sakin, utangaç, çekingen bir kız değil. Bunu da sizlere yanlış aktarmak istemedim.