İLK BAKIŞ

BÖLÜM 2: "BAR"

NOT: Yazar: Anonim. -CeydaAslan- değildir.

Okul çıkışı babam almaya geldi. Eve geldiğimde üzerimi değiştirip duş aldım. Saçlarımı kurutup bir şeyler atıştırmak için mutfağa geçtim. Kendime sucuklu tost yaptım. Yağlı yiyecekleri sevmem ama yinede çok seviyorum. O nasıl bir şey oluyorsa artık. Karnımı doyuruyor ve bazen de iştahımı açıyor. 

Dolaptan kayısılı meyve suyu çıkarıp bardağa koydum. 

Ağzımı kağıt havluyla sildim çıkardığım bulaşıkları elimde yıkadım zaten bir tane tabak ve bardak. 

Ev telefonun sesi ile hemen etrafa göz gezdirdim telefonu görmem ile yanına gittim umarım önemli bir şey değildir. Numaraya baktım annem ya da babam değildi. Telefonumun sesi kısıktı belki bu yüzden merak edip burayı aramış olabilirlerdi ama tanımadığım numarandandı. 

Kulağıma götürdüm "Efendim?"

"Merhaba Arya sen misin?" Leylanın sesini duyduğumda gözlerim büyüdü. Sesi biraz garipti ama bu ses ona aitti. "Evet , sen?"

"Ah. Leyla. Dışarı çıkıyoruz gelmek ister misin diye soracaktık?" 

Doğru tahmin "Ama siz telefon numarasını.." daha lafımı tamamlamadan leyla birkaç küfür savurup sabırsızca konuştu "Okuldaki bilgilerin tatlım ellerim taa oralara kadar uzanıyor. Eee gelecek misin ? güzellik?" 

Gözlerimi devirdim sanki görecekmiş gibi. Dudağımı yalayıp düşündüm Babamdan izin almadan dışarı çıkamazdım. Sonuçta buraya yabancıydım ve eğer ona sormadan çıkarsam çok büyük kabalık etmiş olacaktım. Bana bu kadar iyi davranırken..

"Babama sormam gerek. Ben seni ararım" dedim Leyla yine sabırsızca "Peki. Biraz çabuk olur musun?" diye sorduğunda "Ah tabii. Ben hemen dönerim" deyip telefonu kapattım. Hızlı adımlarla odama çıktım telefon bıraktığım yerdeydi 2 tane cevapsız arama vardı hepsi annemdendi. Onu daha sonra arayabilirdim şimdi babamdan izin almam gerekiyordu.

Numarayı tuşladım.

4. Çalışta açtı alt dudağımı dişlemeyi bırakıp "Alo baba?" bir süre ses gelmedi "Efendim kızım? bir şey mi oldu?"

Sesler geliyordu şu an meşgul olmalıydı "Aslında ben. Arkadaşlarım dışarı çıkmak istiyor benide çağırıyorlar gidebilir miyim diye soracaktım?" 

"Ah tabii Arya. Keyfine bak ama gevikme ve eve yalnız gelme."

"Tamam , teşekkürler"

"Ben seni sonra ararım Arya , telefonun hep açık olsun. Şimdi önemli bir toplantıya gireceğim o yüzden telefonum kapalı olacak. 2 saat iznin var saat 9 olduğunda evde ol Arya."

"Tamam. Görüşürüz" deyip telefonu kapattım. Salona girdim elime ev telefonunu alıp son numarayı tuşladım. Leyla açtığında "Geliyorum nerede buluşalım?"

"Okulda tatlım , yarım saate orada buluşalım"

"Im. Peki nereye gideceğiz ona göre giyineyim?"

"Bara" deyip kapattı. Telefona bir süre baktım. Bara mı? 

Yanlış duydum herhalde her neyse. Dolabımın karşısına geçtim. Ne giyebilirdim ? Üzerime beyaz atletimi geçirdim onun üzerine kareli kırmızı ile siyah karışımı gömleğimi. Dirseklerine kadar sıyırdım , Siyah taytımı geçirdim. Annemin bana hediye ettiği üzerinde A yazan kolyemi taktım. Bunu seviyordum annem doğum günümde almıştı 12 yaşındayken çok hoşuma gitmişti o günden beri hep saklıyorum benim için en değerli hediye.