Öncelikle merhaba. Bu bölümü yine AnonimYazar yazmıştır!
Bölüm şarkısı Eminem - The monster ft. Riri. neden bilmiyorum ama ben bu şarkıyla yazdım sizde bu şarkıyla okuyun:))
Sanki bir rüyadaydım bu gerçek olamayacak kadar fazlaydı en azından benim gibi birine göre , fakat bu anı iliklerime kadar yaşıyordum.
Olayın gerçekliğinin farkına vardığımda ellerimi göğsüne koyup onu ittirdim. "Bırak" dedim. Ama bırakmadı. Bacaklarımı kapatıp onu ittirdim ama yine başarısız oldum. Yüzüne bakmıyordum bile. Bacaklarımı ayırdığında "Hazır değilim." diye haykırdım.
Evet şu anda onu iliklerime kadar hissetmek , onunla tek beden olmak istiyordum belki de hayatımda en çok istediğim şey buydu ama bu çok yanlıştı ve ben buna hazır değildim.
Tanımadığım birine vücudumu göstermiştim. Ve şu an da seks yapacaktık.
Yüzüne baktığımda şaşkınlığını fark ettim. Tabii bu sadece 1 saniye sürdü o kadar hızlı bir şekilde kayboldu ki hayal ürünüm bile olabilirdi.
Umursamayıp. Onu bir kez daha ittirdim "Kalk üstümden"
Vücudumun her yeri yanıyordu şu an da kavruluyordum. Bu durumda iradeli kalmam nasıl bir şeydi bilmiyorum ama ben güçlü bir kızdım ve hazır olmadığım bir şeyi yapmayacaktım. Hem de tanımadığım bu adamla.
Beynim , vücudum , kalbim her şeyimle bu adamın olmak için çırpınırken biraz da olsa mantıklı tarafımı dinleyerek onu ittirdim.
Bu sefer beni zorlamayarak ayağa kalktı. Yüzündeki ifadeyi seçemiyordum ama bundan hoşlanmadığı belli oluyordu ki şu an umurumda bile değildi.
Ay ışığının yansıttığı odada ikimizin nefes alışverişleri duyuluyordu. Yüzünü seçemiyordum sadece karanlıktaki bedenini görebiliyordum.
Hemen gitmem gerekiyordu buradan , bu evden , bu şehirden belki de bu ülkeden.
Bu yaşadıklarım katlanacak gibi değildi. Gözlerime gelen yaşları geri ittim. İradeliydim hala. Ellerimin titremesine izin vermek istemiyordum. Gözlerimin yanmasına.
Güçsüz olmaktan nefret ediyorum ,
Ailemden nefret ediyorum ,
Buradan , bu şehirden,
Her şey her şeyden nefret ediyorum.
Kalbim ağzımda atarken göz yaşlarım yanaklarımdan süzülmeye başladı. Vücudum titriyor , kulaklarım çınlıyordu.
"Üzerini giy." dedi ifadesiz bir sesle.
Onun gittiğini kapanan kapı sesinden anladım.
Yanağımdaki yaşları silip titreyerek kıyafetlerimi giydim. Onun çıktığı kapıya baktım hayır oraya gidip onunla yüzleşemezdim bu olamazdı. Bana yine zarar vermeye kalkabilirdi işte buna katlanamazdım.
Bir şeyler yapmalıydım. Çok az zamanım vardı buradan kaçmalıydım.
Elbet bir yol bulur eve giderdim orası şuanlık için hiç sorun değildi ama yinede korkmuyor değildim öte yandan işe yarar hiçbir şey görünmüyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İLK BAKIŞ
Novela JuvenilBir adım daha atarak aramızdaki mesafeyi kapattı. Ondan uzaklaşmak istedim ama bu beni güçsüz yapardı bu yüzden karşısında dimdik durdum. Tabii ben sadece öyle düşündüm dışarıdan nasıl göründüğüm hakkında hiçbir fikrim yoktu. Harika kokusu burnuma...
