KOMŞUM=ZORAKİ EŞİM

Her Şey Açığa Çıkar...

Bu çocuk ne yapmaya çalışıyor bir türlü anlayamadım, ne demek  istiyor?! "Peki görüşürüz" diyerek kapıyı kapattım. Umarım saçma sapan bir şey değildir. Gerçi babamın söylemesi daha doğruysa kesinlikle önemlidir. O zaman napıyoruz? Sabah ilk iş olarak şirkete gidiyoruz... İyi de zaten gitmiycen mi? Hani toplantı, ihale...     -hatırlatmasan olmaz  ben iyice kafayı yedim kendi kendime konuşuyorum...

Dün yaptığım gibi tüm belgeleri masaya topladım. Bu kadar belgeye ne gerek var! "öncekileri geç yeni belge de yok ki.. aha buldum bakalım  neymiş? aa bu-bu ne ya!" biranda kaşlarım çatıldı. Bu ev-evli-lik sözleşme-mesi! bi saniye burda benim ismim var! "SOYDER ve SEYRAN holdingin birleşmesinden dolayı Umut SOYDER ve Ediz SEYRAN'ın evlenesi zorunludur" niye ben ya abim evlensin! Hemen babamı aradım ama açmadı korkusundandır! Odama çıkıp üstüme bir şeyler geçirdim ve hemen evden çıktım. Arabama binerken Ediz ve yanında bir kız gördüm. Biraz oyun oynayalım mı?  -olur Arabadan indim ve hızla Ediz'in yanına gidip kolundan tuttum. "Sen eve kız mı atıyorsun!?" "ne?" "bana bak kızım o güzelim saçlarını eline vermeden git burdan!!!" kızın anlam veremediğim bakışlarına aldırmadan arabama geri döndüm. Tabii zafer gülüşümü de yüzüme yaydım. Arabamı çalıştırıp yol aldım. İşte benim kızım  -saol canısı :) 

Kapının önüne geldiğimde ışıklar kapalıydı. Aldırmadan eve girdim. Salona geçerken inleme seslerini duydum. İğrenç!! Yavaş adımlarla yukarı çıktım ve BABAMIN kapısı önünde durdum. Ha-hayır sesler burdan geliyor olamaz dimi! Birden kapıyı açıp içeri daldım. Babam ve bir kadın çırılçıplak üst üste alt alta.... Ha-hayır bu bir rü-rüya! " Umut?" "baba?" ne kadar klişe dimi! Ama şuan babama hiçbir şey diyemiycek durumdayım! "sen git!"  yanındaki sürtük kalktı ve... vücudu güzelmiş! neyse ne diyorduk ha.. Sevgili sürtüğümüz gitti! "her şeyi açıklayabilirim" "hangi birini bu olayı mı yoksa  benim evlilik olayımı mı?!!" sesim inanılmaz gergindi! Şuan babamın yüzünü görmek istemiyordum hatta burdan gitmek asla ama asla karşısına çıkmak istemiyordum! "nerden öğrendin yoksa--" "belgelerden toplantı belgelerinin arasındaydı."  "Umut bak--" "kes sesini bir daha sakın karşıma çıkma o sevgili işindende kovuldun" evet o babam denecek adamı kovabiliyorum çünkü şirketin %70 hissesi benim! Ne? kendi paramla aldım ne kadar çalıştım bunun için  haberiniz var mı?! 

Sitenin önüne geldiğimde dikiz aynasına baktım. Bu ben olama-m. Gözlerim şişmiş ve kıpkırmızı artı bağırmamak için dişlediğim dudaklarım da kıpkırmızı!!! LANET OLSUN! ben bunu hak etmiyorum... Arabayı garaja park edip kapıya doğru ilerledim. Hayır babamın eve sürtük atması yetmiyormuş gibi bir de Ediz var! Sanane ki Ediz'den    - unutma iç ses o benim müstakbel kocam   -iyi de babanı işten kovdun evlenmenize gerek yok   - o şirketle birleşmeyi ben istemiştim  -ha yani Ediz'le evlenmek için değil!! Zaten patlamaya yer arıyordum iç sesim sayesinde önüme gelen ilk saksıyı devirdim ve bağırmaya başladım... Şuan sinirlerim o kadar bozuk ki! Ya babam benim babam bunu nasıl yapar! "Umut?" Ediz'in sesini duyunca ona taraf döndüm "ne var?!"  "iyi misin?" "ordan bakınca iyi gibi mi görünüyorum!!! senle evlenmiycem!!!" diye son kez bağırdığımda gözlerim kararmaya başladı.....