MY.brother. [kookjin]

Wings ST.3

กายที่ถูกเปลือยของร่างสองร่างที่อยู่บนเตียงขาวสะอาด ที่เปื้อนไปด้วยคราบน้ำขาวขุ่นจากการกระทำเมื่อไม่นานที่ผ่านมา
16:03
"4โมงแล้วหรอ ฉันหลับไปตั้งแต่ตอนไหนเนี่ย"
ซอกจินบ่นกับตัวเองที่อยู่ในสภาพเปลือยกาย
"จินฮยองตื่นแล้วหรอฮะ"
อะไรกัน.. เมื่อไม่นานที่ผ่านมา ฉันมีเซ็กส์กับจองกุกไม่ใช่หรอ ทำไมเขาถึงดูไร้เดียงสา ดูไม่ใช่คนที่จะทำแบบนั้นเลยล่ะ ทำไมกัน ซอกจินรำพึงในใจ
ตอนนี้จองกุกอยู่ในสภาพที่ใส่เสื้อผ้าอย่างสะอาดสะอ้าน เหมือนกับเรื่องที่เพิ่งเกิดไปไม่มีอะไร
"ใช่ครับ ผมทำฮยอง"
จองกุขึ้นมาคร่อมบนร่างบางที่ยังคงเปลือยกายใต้ผ้าห่มอีกครั้ง
"อยากได้อีกมั้ยล่ะครับ"
จองกุกยิ้มอย่างมีเลศนัย ดวงตาแสดงให้เห็นถึงความเจ้าเล่ห์มารยา
"ฉันต้องกลับบ้านแล้ว"
จินพูดพลางผลักคนตรงหน้าให้ออกห่างพร้อมหยิบจับเสื้อผ้าของตนเองมาใส่ตามเดิม
"ให้ผมไปส่งมั้ยครับ"
"ไม่เป็นไร บ้านอยู่แค่ตรงนี้เอง"
ทำไมเจ้านี้มันร้ายกันนักนะ ซอกจินยังคงตั้งคำถามให้ตัวเองภายในใจ
×
"จินไปทำไรมาอะ หน้าใสเชียว"
คิมนัมจุน เพื่อนสนิทของซอกจิน สนิทแบบที่ว่าอาบน้ำด้วยกันได้เลยล่ะ
"ได้น้ำดีมาหรอ.."
"บ้า!"
จินตะคอกกลับเพื่อหวังว่าคนตรงหน้าจะไม่ถามอะไรเขาอีก
...
"จินฮยอง"
เสียงจากใครบางคนที่ถูกเรียกมาจากทางด้านหลัง
"วันนี้ผมกับบ้านด้วยนะฮะ"
จองกุกที่ดูเรียบร้อยเหมือนเด็กมัธยมนิสัยดีๆคนนึงนี่เอง เขาดูเรียบร้อย มีค่าไร้ซึ่งที่ติ ทำไมกันนะ เรื่องที่เขาทำในวันนั้น
"อื้ม"
ทั้งคู่เดินเคียงกันเพียงแต่ปล่อยให้เวลาผ่านไป ระหว่างทางเดินไร้ซึ่งการสนทนา ก่อนที่จองกุกจะตัดประโยคขึ้น
"เอ่ออ จินฮยองฮะ ผมขอโทษเรื่องนั้นด้วยนะฮะ"
ซอกจินรู้ดีว่าเรื่องที่หมายถึงนั้นคือเรื่องอะไร
"เรื่องอะไรหรอ"
แต่เขาทำแสร้งเป็นไม่รู้เพื่อกลบเกลื่อนความเขินอาย
ในวันนั้นรสชาติของจองกุกมันดีเกินจะบรรยายจริงๆ สิ่งที่เขาอยากจะครอบครอง และหวงแหนมันไว้ในอก แท่งลำใหญ่ที่ทะลุทะลวงเข้ามาในตัวเขา ทั้งรูปร่างกำยำน่าหลงไหล ซอกจินไม่อาจปฏิเสธได้ว่าเขาสุขุมมากเพียงใด
"ก็.. เรื่อง.. บนเตียงน่ะครับ"
!
ซอกจินทำอึ้งเล็กน้อยก่อนจะกล่าวเอ่ยโทษอย่างให้อภัย
"ไม่เป็นไรหรอก มันผ่านมาแล้ว"
"แล้ว.. ถ้าผมอยากมีอีกล่ะ"
ซอกจินตกใจเล็กน้อย ก่อนจะปล่อยให้ประโยคนั้นเงียบไป
"ถึงบ้านแล้ว งั้นโชคดีนะจองกุก"
"เช่นกันคับ จินฮยอง ของผม.."
เขาพูดเสียงแผ่วเบา
"จินลูก เสาร์อาทิตย์นี้ พ่อกับแม่ของจองกุกน้องข้างบ้านจะไปต่างจังหวัดนะ ลูกรู้จักกับจองกุกแล้วใช่มั้ย วันนี้แม่เห็นกลับบ้านด้วยกัน "
คุณนายคิมเอ่ยบอกลูกชายเพียงคนเดียวของเขาที่นั่งเล่นกับหมาตัวโปรดของเขา
"จังกูอาาา ครับแม่"
ซอกจินตอบรับพลางหยอกล้อกับเจ้าจังกูอย่างเป็นเชิงไม่ใส่ใจ
"ไปนอนเป็นเพื่อนน้องหน่อยนะ"
!!
ปฎิกริยาทุกสิ่งอย่างของซอกจินหยุดชะงักลง
"นอน..?"
ซอกจินย้ำประโยคที่แม่ของเขาพูดออกมาอีกครั้ง
"ใช่จ้ะลูก น้องอยู่คนเดียวนะ "
เพื่อไม่ให้เป็นสงสัยซอกจินตอบรับแม่ไปอย่างก้ำกึ่งๆ
"คะ ครับ"
×
เย็นวันศุกร์
"นี่ จิน ได้ข่าวว่ามีเด็กใหม่ข้างบ้านหรอ"
นัมจุนเอ่ยทักเพื่อนของเขา ดูเหมือนนัมจุนจะสนใจเรื่องของจองกุกหรืออาจจะเป็นเรื่องของเขา
"จองกุกปีสองห้องสาม ใช่มั้ย?"
ซอกจินอึ้ง เค้ายังไม่บอกเรื่องนี้กับใคร แต่เพื่อนของเขารู้มาจากใคร
"ใช่ นายรู้?"
"อ้อ! ฉันเอ่อ.. รู้จักกับปาร์คจีมิน เพื่อนของจองกุกน่ะ เลยรู้ว่าชื่อจองกุกอยู่ห้องเดียวกับจีมิน"
ซอกจินยิ้มกว้างเหมือนพยายามจะเฉไฉเรื่องที่กำลังเสวนาอยู่
"นัมจุนนี่อาาา ชอบเพื่อนของจองกุกสินะ"
"บะ บ้า! รึไง"
นัมจุนหน้าแดงอย่างเห็นสีได้ชัด ดูออกได้ด้วยตาเปล่าๆว่าเขาชอบปาร์คจีมิน
"ทำไมต้องหน้าแดงล่ะ แค่เเซวเล่นเอง"
"ใช่เรื่องมั้ย ไอ่ซอกจิน เดี๋ยวพี่จูบเลยนะ"
นัมจุนดูจะไร้ซึ่งสติ ตอนนี้เขาหน้าแดงทุกครั้งที่พูดถึงจีมิน เพื่อนของจองกุก จะเป็นหน้าตาแบบไหนกันนะ
"แบร่ๆ"
ทั้งซอกจินและนัมจุนวิ่งไล่กันทั่วห้องเรียน ราวกับเด็กซุกซนจนเวลาผ่านไปซักพักตอนนี้ ก็เจียนจะถึงเวลากลับบ้านแล้ว
กริ๊งงงงงง
เสียงกระดิ่งเตือนบอกเวลากลับบ้านดังขึ้น ผมกับเพื่อนของผม เก็บกระเป๋าได้สักพัก
"นัมจุนฮยอง"
เสียงที่หวานลึก ดูเล็กและน่าเอ็นดู ขนาดนี้ ซอกจินครุ่นคิดในใจว่ามันคือเสียงใคร
"เอ้า จีมิน"
ซอกจินหันกลับด้วยความเร็วไปตามเสียงนั้น
นี่คือปาร์คจีมินงั้นหรอ โครงหน้าสวยราวกับผู้หญิง ดวงตาที่เล็กได้รูป ปากอมชมพูที่อิ่มพอดี ผิวพรรณที่สวยงามนี้ เขาไม่เหมือนผู้ชายเลย ไม่แปลกใจที่นัมจุนจะหลงรัก

"สวัสดีครับจินฮยอง ผมปาร์คจีมินนะครับ เรียกว่าจีมินก็ได้ ผมได้ยินจองกุกเล่าถึงพี่ตลอดเลย พี่เป็นคนที่วิเศษจริงๆนะครับ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ"
จีมินโค้งอย่างสุภาพ
ซอกจินก็โค้งรับ พร้อมกับรอยยิ้มหวานประจำตัว
"จองกุก?"
ซอกจินกวาดสายตาพลันมองเห็นจองกุกที่ยืนอยู่ข้างๆจีมินโดยที่เขาไม่ได้สังเกตุ
"จินกูกลับบ้านก่อนนะ กับจีมินน่ะ"
"ไปดีมาดีนะ ห้ามทำอะไรน้องนะ"
หลังจากทั้งจีมินและนัมจุนแยกออกไปแล้ว ตอนนี้ซอกจินกับจองกุกก็ถึงเวลาต้องไปบ้าง
"กลับบ้านกัน "
ซอกจินเอ่ยชวนคนน้องเป็นการเปิดประเด็น
"ฮะ!"
จองกุกดูสีหน้าดีขึ้น จากที่ดูเกรงๆเมื่อสักครู่
เขากระชับกระเป๋าให้แน่นขึ้นแล้วเดินนำคนพี่ไปก่อน
"พ่อแม่จะไปต่างจังหวัดใช่มั้ยจองกุก"
"ใช่ฮะ"
"จะไปวันไหนอะ "
"เช้าวันเสาร์ฮะ"
"งั้น.. เดี๋ยวฉันไปหา ช่วงบ่ายๆของวันเสาร์แล้วกัน คุณแม่สั่งให้ดูแลนายน่ะ ต้องไปนอนด้วย จนกว่าพ่อแม่นายจะมา"
"ไม่เป็นไรหรอกครับ"
"เป็น! อยู่คนเดียว อันตรายรู้มั้ย เจ้าเด็กเอ้ย "
พี่อยู่กับผมนั่นแหละครับยิ่งจะอันตราย
จองกุกกระตุกยิ้มมุมปากสั้นๆ ด้วยความเจ้าเล่ห์ สั้นๆ แค่สั้นๆจริงๆ

ฮัลโหลววว ชาว #ficMYbrotherbyjin_oey คะ ทำไมน้องจกุกน่ากินแบบนี้ 555 พาร์ทนี้ยังไม่มี nc นะ แอบสปอยล์ว่า พาร์ทต่อไปจะมี 555 ไรท์ติดสอบค่ะ เนื้อเรื่องอาจจะดูเข้าใจยากเพราะไรท์ปวดหัว ช่วงนี้สมองไม่ลื่น ข้อสอบเต็มเลย ช่วงสอบเสร็จมาเต็มแน่ค่ะ
ตอนนี้ก็ wings ก็จะวางจำหน่ายแล้ว ช่วยอุดหนุนหนุ่มๆของเราด้วยน๊าา