MY.brother. [kookjin]

god. ST.5

"สิ่งที่นายฝันว่าอยากจะเป็นคืออะไรหรอจองกุก"
ร่างของชายหนุ่มสองคนในเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงขาสั้นสีดำ ที่กำลังต่างจับจ้องกับความมืดที่เข้าปกคลุม

"เป็นแฟนที่ดีของใครสักคน..ฮะ"
"..."
ซอกจินนิ่งเงียบไปเพราะถ้อยคำที่คนตรงหน้าบรรจงพูดออกมานั้น มันดูลึกซึ้งกัดกินหัวใจเขาเหลือเกิน

"ฉันนอนไม่หลับอะจองกุก"

"แต่นี่เที่ยงคืนแล้วนะครับจินฮยอง"

ซอกจินรีบตรงดิ่งเพื่อไปเปิดสวิสต์ไฟที่หัวเตียงทันที เพราะตอนนี้ซอกจินไร้ซึ่งอาการง่วง หากแต่ว่าสิ่งที่ทำให้มันเป็นแบบนี้คือเด็กตรงหน้าเขา ซอกจินหลงไหลทั้งด้านในและด้านนอกของจองกุกเหลือเกิน ความรู้สึกวูบวาบในหัวใจ ลงไปถึงท้องราวกับเครื่องจักรกำลังทำงานอัตโนมัตินี่มันอะไรกัน จองกุกดูดีทุกสิ่งจนเขาไม่สามารถรั้งใจได้

"จองกุก นาย.. มีแฟนยัง?"

"เอ่ออ.. ยังฮะ ทำไมหรอ"

"ป่าว.."

"ผมว่าเรานอนเถอะครับ"

จองกุกดึงคนตัวสูงที่ยืนอยู่ข้างเตียงให้ฟุบลงนอนข้างๆกันอย่างเร่งรีบ ก่อนจะเอื้อมมือไปปิดไฟที่หัวเตียง

ทั้งซอกจินและจองกุกยังคงนิ่งๆอยู่บนเตียงไปสักพักก่อนที่จองกุกจะหันตัวเข้าหาซอกจินแล้วเอื้อมมือไปโอบเอวบางของอีกคนไว้

"จินฮยองเหมือนพี่ชายของผมเลยนะ "

ซอกจินสะดุ้งพรวดเพราะความมืดเขาไม่ทันรู้ว่าจองกุกจะกอดเขา

"เหมือนยังไงหรอ..?"

"ผม.. เคยมีพี่ชายคนนึงครับ ตอนนั้นผมยังจำได้ ตอนนั้นผมอายุ5ขวบ พี่ชายของผมอายุ6ขวบฮะ เวลานอนกลางวันที่โรงเรียน เราจะนอนรวมกัน ผมชอบพี่เค้าที่สุดฮะ แต่ผมจำชื่อไม่ได้เพราะผมเกิดอบุติเหตุสมองกระทบกระเทือนนิดหน่อย แต่ยังจำได้บางเรื่องนะฮะ ผมกับพี่เค้าจะชอบนอนกอดกัน จนผมหลับไปในอ้อมกอดของพี่เค้าเลยฮะ พี่เค้าเคยบอกว่า ฮยองชอบจองกุกนะ อะไรทำนองนี้ด้วยฮะ ไม่รู้ทำไมนะ ผมกลับรู้สึกเขินทั้งๆที่เป็นผู้ชายด้วยกันแท้ๆ เป็นแบบนี้มา1 ปี พี่เค้าก็ย้ายโรงเรียนฮะ ผมยังคิดถึงตลอด จนผมเกิดอุบัติเหตุตอน ป.6 สักพักตอนนี้ ปี2ผมเลยได้ย้ายมาอยู่ที่นี่ฮะ ทำไมผมถูกชะตากับจินฮยองแปลกๆก็ไม่รู้นะฮะ"