Ben: AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA Sen kimsin be! Jennifer koşşş . Hırsız var. Acayiptir ki dişini fırçalayan bir hırsız.Hayvana bak be o benim macunum. Al seni pislik al.
X: Dur ! Dursana! Canımı acıtıyorsun. Bir dinle.
Ben: Ah Jennifer uyku tulumu seni. Sen kimsin çabuk konuş. Yoksa bu şemsiyeyi sırtında kırarım. Çabuk söyle sen kimsin.
X: Ben Zayn. Hırsız falan değilim. Ayrıca hitap ettiğin şekilde ''hayvan'' da değilim .Ne biçim konuşuyorsun öyle ?
Ben: Suss!! Kapa çeneni ! Polisin numarası kaçtı ya .
X : Dur bekle. Anlatıyorum.
Jennifer: Bu ne gürültü ya ! Anaa Zayn sen ne yapıyorsun burada. Odadan çıkma demiştim.
Ben: Neler oluyor burada anlatın yaa
Jennifer: Bak Bella. Zayn benim kuzenim. Kalacak bir yere ihtiyacı vardı. Arkadaşları ile arasını bozmuş. Çekip gitmiş. Gurur yapıyor. Geri de dönmüyor. Bende bir gün kalsın dedim.Ama senin kesin izin vermeyeceğini bildiğim için gizlice yapayım dedim. Onu da yüzümüze bulaştırdık.
Zayn: Yani kalacak bir yer arıyorum. Jennifer ısrar edince kabul ettim.
Jennifer: Şeyy rica etsem acaba Zayn ev bulana kadar bizimle kalabilir mi ?
Hemen Jennifer'ı yanıma geçtim. Kısık bir sesle
Ben: Olmaz. Evde bir erkek yaşayamaz.
Jennifer: Lütfenn. Kendi ütüsünü kendi yapar. Bulaşıkları da yıkar.
Ben: Sırf seni kıramayacağım için kabul ediyorum. Ama ev bulur bulmaz postalarım ona göre
Zayn'in yanına giderek
Ben: Eve alındığın için hiç boşuna sevinme. Sırf Jennifer'ı kırmadığım için.
Zayn o sevinçle boğazıma atladı. Hoppp oğlumm bu ne samimiyet. O da farkındaki hemen geri çekildi.
Ben: Ben okula gidiyorum. Geldiğimde evi dağınık görmeyeyim.
Vay be daha demin neler yaşadık. Zayn pehh ulakanın teki. Saça bak kaykay rampası gibi. Yolda söylenip durdum.
Kafamda dağınıktı zaten.Okula gittim. Al bir de başka bir belayı başına. Yok gruplu ödevmiş.
Ulan karı ben mis gibi tek başıma yapardım ödevimi sen niye şimdi çıkardın şunu . Kiminle eşleştiğime bakmak için panoya gittim.
Aovvv Kevin. Tesadüfünde bu kadarı bu mal beni seviyordu eskiden. Umarım hala sevmiyordur. En son 3 gün önce kafamdan aşağı gül dökmüştü.
Bende o gülleri teker teker yedirmiştim. Zavallı o günden sonra 2 gün okula gelmemişti. Bahçeye çıkayım derken Kevin'i gördüm.
Yüzünde güller açıyordu. Yani iki anlamda hem o yedirdiğim güller yüzünde yüzü pembeleşmişti. Hemde mutluydu. Neden acaba ? Sonra yanıma yaklaştı. Of.!
Kevin: Hey Bella. Bekle
Ben: NE VAR!
Kevin: Proje ödevinde beraberiz.
Ben: Malesef biliyorum.
Kevin: İstersen yarın benim evimde buluşabiliriz.
Ben: Hoppp! Bir daha gülleri ağzının içine tıkmamı istemiyorsan senin evine gitmeyelim. Benim evim müsait.
Kevin: Tamam bana uyar.
Acaba yanlış mı yaptım. Bu malın ne yapacağı belli olmaz. Salonda ödevi yaparız. Jennifer'ı da evde tutarım. Ödevi bitiririz. Sonra da bu ızdıraptan kurtulurum. Bunları düşünürken birden yere kapaklandın.
Ben: Upsss. Önüne baksana be!!
YORUM ATUN BU BİZİM İÇİN ÇOK ÖNEMLİ 30 OKUMASAYISINDAN SONRA 3.BÖLÜM GELİR
-KİNEM
