Ratte. Czyli Pierwsza Dziewczyna Proxy.

END :C

Nie mogłam zasnąć. Zastanawiałam się czemu widziałam scenę ze szpitala. Może dlatego że przestraszyłam się słowami Maskiego? Oby.
-*-
Po jakimś czasie udało mi się zasnąć bo dopiero teraz się obudziłam. Była 10.
-Heyka ^^ - powiedział Toby
-No... Hey...- powiedziałam rozglądając się i drapiąc się po tyle głowy.- Wogle co ty robisz na moim łóżku spadaj ;_;
*Toby spadł z łóżka*
-Tak lepiej.
Do pokoju wszedł Masky.
Nagle znowu przed oczami mignęła mi scena że szpitala.
-Witaj pacjentko.- rzekł człowiek wchodzący przez drzwi.- Jak się dzisiaj czujesz?
-Ja... Co ja tu robię? -spytałam.
-Ym no miałaś operacje serca... Hm czemu nie pamiętasz... - rzekł chyba lekarz a następnie przeszedł do biurka spoglądając w notatki.
-A no tak. - powiedział.- podano ci znieczulenie, jesteś jeszcze mała więc możesz dochodzić do siebie dłużej.
-Mmała?...-powiedziałam pytająco.
-No tak masz 12 lat, nie jesteś jeszcze dorosła.- powiedział i podszedł do mnie i zaczął głaskać mnie po głowie.
-Co tu się dzieje...- powiedziałam pod nosem i rozglądałam się wokoło. Spojrzałam na moje ręce. Były chude. Na moje włosy, były brązowe. Przyłożyłam rękę do nosa. Poczułam dziwne plastikowe coś. To pewnie ta rurka którą mają wszyscy w szpitalu. Czułam się dziwnie. Nie wiedziałam co mi jest.
Zamknęłam oczy.
-Haaalo RATTE!- krzyczał Toby i telepał moim ciałem.
Zobaczyłam go złapałam i przytuliłam.
-Chłopcy. Zaraz mnie tu nie będzie. Zrozumiałam. Masky miałeś rację. Ja... mnie... tu nie ma. To sen.. po śpiączce. Tak naprawdę mam 12 lat i miałam operacje serca. Tego... nie ma... Nie istniejecie... To moja wyobraźnia.... Więc ja musze się z wami pożegnać.
-COOO XDDDD No głupszej gadki nie mogłaś wymyślić. -powiedział Toby śmiejąc się.
Podeszłam do nich przytuliłam ich i powiedziałam 'żegnajcie'
Otworzyłam oczy. Była w szpitalu. Okazało się, że dzisiaj jest dzień mojego wyjścia że szpitala.
-*-
Parę lat później wydałam książkę 'Creepypasty'. Dużo osób się tym zainteresowało. Było wiele rysunków o tym i wiele innych części mojej książki. Miałam wiele spotkań autorskich. Ale ja nigdy... nie zapomnę.... o paru miesiącach w Rezydencjii...