Kelimelerin kifayetsiz kaldığı bir aşk düşün,
Kokunun dört bir yanı sardığı ufacık bir ev,
Gözlerinin güneş gibi parladığı bir dünya,
Küçük bir sobanın koskoca mahalleyi ısıttığını bir düşün,
Kimsenin sahip olamadığı bir gezegen,
Yanlızca SEN ve BEN,
Bizim olan bir dünya düşün,
Senliğin sonsuzluğuna kadar yaşayacağımız ufacık bir ev.
Düşün sevgili!!
Ben düşünemiyorum,
Seni bile hatırlayamıyorum.
Ama seviyorum, Biliyorum.
Başka bişi bilemiyorum
Gittikce bitip,yitiyorum,
Sensizlğin sonsuzluğu bitmeyecek,
Biliyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENSİZliğin SONSUZluğu...
PoesíaPlatonik aşık!! evet sen,sana sesleniyorum!! tıkla ve okumaya başla eminim bu kitap sensin... okuyana bakip geçene herkese teşekkürler...
