Lucas' Pov
So eto ako ngayon at nagkaraoon din ng special part sa isang chapter. Bwisit kasi author nito, laki ng galit sa kagwapuhan kong taglay. Bwahahahahahaha!
(Author/: Tumigil ka lang Lucas ha? Makapangyarihan ako kaya kitang tanggalin dito sa story ko anytime. Pasalamat at binigyan ka pa. Hahaha! Tse!)
Tss.. don't mind her. She's crazy! So back to the topic tayo. Kasalukuyang nandito ako sa hotel at patuloy pa rin akong nagttrain for our business. Dina ako nakakapasok this past week, madalang na din akong umuwi at dahil nandun naman si mommy kaya kampante ako kay Viel. At dahil bored ako dito sa training, I decided to go home para kamustahin ang reyna at prinsesa ko. Which is my mom and Viel :)
Dumaan muna ako sa red ribbon at flower's botique para ibili sila at masurprise si mom at ang magaling kong kapatid. After kong bumili, derecho na ako sa bahay namin.
*sa bahay-
Maaga pa, 1:37 pm palang at si mommy lang naabutan ko sa bahay dahil nasa school pa daw si viel at mamaya pa ang uwi niya 2:30 pm.
"Mom? Flowers for you! It's so elegant like you." I said it with a sweet voice and with an excitement feeling. Nakita kong napangiti si mom so that's why I'm glad dahil di pa rin siya nagbabago at mahilig pa rin siya sa mga roses and tulips.
"Oh? Thankyou son. You're really sweet. Ahuh? Got it, You need something right?" Sarcastic tone ni mommy. Hahaha si mommy talaga kahit kelan baliw. I don't think so kung 41 na talaga siya, she acts very teens kasi.
"Mom naman, nothing !" Sweet voice with hug *hmmmmmmmmmm*
"Good, I thought na meron kang kailangan e. So son 2:30 uwi ni Viel. Ikaw na sumundo sakanya ha aalis pa kasi ako and may aasikasuhin ako for our business."
"Okay no problem mom. Just make it sure na mag-iingat ka ha? We love you kaya mommy!" ^________^\\ Sabi ko kay mommy hays sa totoo lang lakas makabading nung ganyan but I admit it na mama's boy ako. Mas malapit ako kay mom kesa kay daddy, madalanng kasing umuwi si dad from US and minsan di nga siya nakakauwi e, but still he's my father and i loved him.
2:12pm
Naisipan ko ng umalis para mapick up kona si Viel. Mas maganda ang maaga, ayaw pa naman nun ng pinaghihintay. Maarte din kasi yun haha.
Dumating ako sa school namin ng 2:27pm I'm still have 3 mins remaining... Bumaba na ako at sumandal sa kotse ko then hinintay si viel. Dumating na siya at guess what? Yung mukha niyang lukot ang binungad niya at parang maga yung mata.
Nagtaka ako, tinawag ko siya. Kapatid ko pa din yan..
"Psst viel..!"
"Hey kuya? Anong ginagawa mo dito? Diba may training kayo, hala sige ka lagot ka kay mommy." Nagawa pa niya akong pagsabihan. Haha feeling matanda viel? -.-
"So what? Go sumbong mo ko kay mommy. Haha actually siya pa nga nagpapunta sakin dito para sunduin ka. Wait tara na mukhang may dapat tayong pag-usapan" then pumunta nako sa kotse at sumakay na nakita ko naman siyang sumunod.
Sa byahe namin ay halata ang pagiging tahimik nitong manang na to.
"Tell me viel, may problema ba? Bakit ang tahimik mo? Di ako sanay -.-"
"Wala naman kuya masama lang pakiramdam ko at tsaka ako tahimik? Hahahahahaha di rin uy!" Tumawa siya pero alam kong fake lang yun.
"No viel, I know you. Kuya moko kaya huwag ka ng magtago sakin, mag-open ka lang baka makatulong ako sayo. Kapatid pa rin kita kahit panget ka! Hahaha :P"
"Ewan ko sayo kuya akala ko namang totoo at seryoso ka, bat may ganon pa sa huli? Aba." Nainis na naman siya kahit kelan talaga tong si viel isip bata pa rin. Di na ako nag-abalang tanungin siya mukhang di naman niya yun sasabihin. Tss -.-
Tiffany's Pov
Hays. Nakakagulat yung mga tanong ni kuya sakin habang nasa byahe kami, di ko alam isasagot ko pero pilit ko na lang iniba yung topic. Ayokong malaman ni kuya yung nangyayari sa school, ayokong madamay pa siya sa kasamaan ni Tj. Alam ko naman na ang mangyayari kapag nagkataon na malaman ni kuya lahat isang malaking GULOOOOO na ayokong maganap lalo na't ako ang dahilan.
Pagkauwi namin umakyat na ako at pumunta sa kwarto, ang sama kasi talaga ng pakiramdam ko. Hindi pa ako kumakain at wala kasi akong gana sa kabila ng mga nangyayari sakin.
Nakakalungkot isipin na ang isang buhay kong tahimik ay magugulo lang pala ng ganun ganun dahil sa di ko sadyang pagbunggo sakanya. Odiba? Ang liit at simpleng kasalanan yun pero ano? Ganon ang paghihiganti niya. Totoo nga yung mga naririnig ko about sakanya na halimaw siya magalit. Diko na alam gagawin ko.
Tinext ko si Cass matagal ko na din siyang di nakakamusta, ang sabi niya kasi umuwi siya abroad dahil sa lola niya kaya 2 weeks siyang di makakapasok at loner nga ako :(
To: Sissy <3
Hey sis, how are you? Please uwi kana dito. I miss you so much! Takecare. Labyuuu! :*
Message sent~
Namimiss kona talaga siya at kailangan ko ng kakampi sa panahon ngayon.
*vibratee..
From: Sissy <3
Omg sis. I miss you too :( Kung pwede lang umuwi ngayon ginawa kona. 1 week nako dito so isang week na lang uuwi na din ako jan. Just wait it sis! Labyuumor :*
Hays. Matagal pa yung 1 week na yun. Diko na nareplyan si cass. Habang nagmumuni-muni ako naisip kong magtransfer na lang kaya ako sa ibang school, para wala ng gulo at mapanatag nako. Ang bigat sa pakiramdam ng may dinadalang problema.
Pag-iisipan ko yan.
Lilipat ba ako o hindi?
-------------
A/N:
Hi readers! What do you think? Kailangan na bang lumipat ni Tiffany para sa kalagayan niya or magstay?Vote and comment :)
YOU ARE READING
Unexpected Love
Підліткова літератураIsang pag-ibig na nagbigay kulay, a love that made someone's hope. Unexpected thing? Unexpected love. Sa mga pangyayari na hindi natin inaasahan. Isang love na nagbigay ng hope to a heartbroken na siyang magpapabago ng kanyang buhay. Pag-ibig na wal...