The Mafia Princess

MP10

I'm here in my room. All alone. Thinking about dad. May kumatok sa pinto ko.

"Come in." Sigaw ko sa kumatok

"Young Lady I brought some tea." Then he smiled and came close. Nasa veranda ako ng kwarto ko. Nagpapahangin.

"Thanks Damian." I smiled

"So what's the problem?" He suddenly asked

"I don't know. I'm just worried." I answered

"You know, your dad can handle anything. I guess you've forgotten that your dad has the biggest and toughest mafia." Then he giggled

I smiled "You're right. I shoudn't be worried." Sagot ko sakanya.

Tama nga naman siya. My Dad has the toughest mafia family. Hindi dapat ako nagaalala ng ganito. Kayang kaya niya yon.

"Don't be too serious, your ugly when you're serious. Hahahahaha" he said, habang tumatawa. Wait Hayate laughing?
"Oh look, your really ugly when you're serious." He continued to laugh

"I'm not ugly, you are." I answered and laughed

"With this handsome face? I can't be called ugly." He so confident When he talks about it. Now I just saw his funny side again. And his laughs.

"Wow ha. Confident. Aanhin mo naman ang pagiging gwapo kung wala ka namang girlfriend." I laughed

"Hindi ko pa kasi nasasabi sakanya na gusto ko siya." Sabi naman niya at tumingin sa kawalan.

"Life is short. I think you should tell her." Sabi ko naman

"Maybe, I should. Pero teka hindi lang naman ako ang walang lovelife dito ah." Tawa niya

"You know that's not possible. Lalo sa mundong kinabibilangan ko." Sabi ko sakanya.

"You're right. Pero hangga't di ka pa naman kailangan s mundong yon I think you should atleats try?" Sagot niya nang nakatingin parin sa malauo.

"Maybe I should. But maybe not " nagkibit balikat ako.

"Sayang ganda mo." Pinalo ko siya ng unan.

"I'm being honest here." Tawa niya.

"Bola." Tawa ko habang umiiling.

"Totoo nga ". Pinipilit niya parin.

"Oo na." Tawa ko

Nabalit kami ng katahimikan. Pano kaya ang magiging buhay ko pgkatapos ng lahat ng to? Hindi na siguro ako makakapagisip ng ganito katahimik.

"Babalik nako sa manila. Will you go with me?" Tabong ko kay Damian

"Maybe?" Ngiti niya sakin

"Will you stop smiling kailn ka pa natutong ngumit hahhaah" kantyaw ko skanya

"Maybe because I'm inlove?" Naaktingin siya sakin. Iniwas ko yung tingin ko.

"Nako. Sino naman ang maswerteng babae." Tawa ko.

"Secret." Gusi niya.

"Nakooo. Parang di tayo magkaibigan." Sabi ko sakanya.

"No we're not. You're my boss." Ngiti niya

"Sus. I never treated you as an employee. You're my friend bago ka pa nagtrabaho dito." Sagot ko.

"Oo nung umiiyak ka pa non kasi nawala ka. Iyakin." Asar niya

"Baliw!" Sabi ko at pinaplo siy ng unan.

Napansin ko naman sa baba na palabas si Jayden. Bago siya makalabas sa gate tumingin pa siya samin. Nagtama ang mga mata namin. Umuwas agad siya ng tingin.

"Hey. Okay ka lang?" Natauhan ko sa pagsasalita ni Damian.

"Yeah. Ofcourse " Ngiti ko.

"Alis nako. Matulog ka na. Goodnight." Sabi niya at tumayo

Kinuha niya yung tasa at umalis na. Nagstay pako don.

Sasama kaya si Jayden pabalik sa Manila? Itext ko kaya? Wait. Baka sabihin niya nakikialam ako. Pero boss niya ako. Kinuha ko yung phone ko at nagtipa.

Jayden

Going with me to Manila tom?

Nagreply naman siya agad.

Jayden

Nope. Damian will.

Bat parang nanghinayang ako na hindi siya sasama? Okay na rin sguro yon mas close naman ako kay Damian.

Jayden

Okay. Goodnight.

Reply ko sakanya. Hindi na siya nagreply. Kaya natulog nalang ako.